آبجو در ایران
نخستین شواهد شیمیایی شناخته شده از آبجو در جهان به ۳۵۰۰ تا ۳۱۰۰ سال پیش از میلاد از گودین‌تپه در کوه‌های زاگرس ایران می‌رسد و شواهدی از نوشیدن آبجو در طی مدت طولانی در امپراتوری ایران وجود دارد.[1] از زمان انقلاب ۱۳۵۷ ایران تولید، مالکیت یا توزیع هر نوع نوشیدنی الکلی غیرقانونی و مجازات شده در قانون اسلامی است. در حالی که آبجوهای غیر الکلی تنها در ایران قانونی و موجود هستند، آبجوهای الکلی به صورت غیرقانونی به داخل کشور وارد و یا از طریق ساخت آبجو در خانه(آبجوسازی خانگی) تهیه و مصرف میشود.
نمونه‌هایی از نوشیدنی‌های غیرالکلی در ایران. خرید و فروش نوشیدنی‌های الکلی و آبجو در ایران غیرقانونی است و معمولاً ماءالشعیر به جای آبجو در ایران فروخته میشود.
آمار
در سال ۲۰۰۸، فروش آبجو غیر الکلی در ایران با عملکرد بالا به نرخ رشد دو رقمی در ارزش و حجم را ادامه داد.[2]
جستارهای وابسته
پانویس
- Food in the ancient world. ۲۰۰۶. ص. ۱۳۲. شابک ۹۷۸-۰-۶۳۱-۲۳۵۵۱-۴. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۷.
- «مشروبات الکلی در ایران». یورو مانیتور. ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۷.
منابع
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Beer in Iran». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۷.
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.