آزاده صمدی

آزاده صمدی (زاده ۱۷ دی ۱۳۵۷) بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است. او با بازی در مجموعه تلویزیونی راه بی‌پایان به شهرت رسید.[1]

آزاده صمدی

آزاده صمدی در جشنواره فجر
زمینه فعالیتسینما، تلویزیون،تئاتر
تولد ۱۷ دی ۱۳۵۷ ‏(۴۲ سال)
لاهیجان، ایران
ملیت ایرانی
پیشه بازیگر
سال‌های فعالیت ۱۳۸۲–اکنون
همسر(ها) هومن سیدی (ا. ۱۳۸۵؛ ج. ۱۳۹۲)
مدرک تحصیلی کارشناسی تئاتر
محل(های) تحصیل دانشگاه سوره

زندگی‌نامه

آزاده صمدی در ۱۷ دی ۱۳۵۷ در لاهیجان به دنیا آمد. او پس از گذراندن دورهٔ کارشناسی تئاتر در دانشگاه سوره، دورهٔ کلاس‌های بازیگری کارنامه (با مدیریت پرویز پرستویی) را گذراند. در تئاتر بی‌شیر و شکر حمید امجد ایفای نقش کرد.[2] سپس در تله‌تئاتر دریاروندگان محمد عاقبتی نقش آفرینی کرد. وی پس از مدتی برای بازی در سریال تلویزیونی راه بی‌پایان با کارگردانی همایون اسعدیان انتخاب شد. از دیگر نقش آفرینی‌های وی می‌توان به حضور در فیلمهای کوتاه «۳۵ متری سطح آب» و «دندان آبی» به کارگردانی هومن سیدی و «هیچ‌کس با هیچ‌کس سخن نمی‌گوید» اشاره کرد.

آزاده صمدی در شانزدهمین جشن حافظ، مرداد ۱۳۹۵

آزاده صمدی در سال ۱۳۸۵ با هومن سیدی ازدواج کرد[3] اما این ازدواج در سال ۱۳۹۲ به جدایی انجامید.[4][5] آزاده صمدی در دوران انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ از جمله هنرمندان حامی میرحسین موسوی بود.[6]

صمدی اجرای برنامه زابیواکا را که از شبکه اینترنتی آیو ویژه جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه پخش می‌شد، بر عهده داشت.[7] ناظران سازمان ⁧صداوسیما ⁩بعد از اجرای قسمت اول برنامه، در میانهٔ قسمت دوم، جلوی اجرای آزاده صمدی در این برنامه را گرفتند و بهرنگ علوی به عنوان جایگزین او اجرای این برنامه را بر عهده گرفت. بر اساس اعلام عوامل نزدیک به این برنامه درحالی‌که قرار بود آزاده صمدی مجری این برنامه باشد از طرف صدا و سیما اعلام شد:

این استفاده ابزاری از زن هاست و دلیلی ندارد که یک زن اجرای برنامه ورزشی مردانه را بر عهده داشته باشد!

و در نتیجه تصمیم به تغییر او گرفته شد.

فیلم‌شناسی

سینما
فیلم‌های سینمایی
سالنام فیلمکارگرداننقش
۱۳۹۷زیرنظرمجید صالحیگیتی
۱۳۹۶مارموزکمال تبریزیمیترا
سراسر شبفرزاد مؤتمنشهره
۱۳۹۵ساعت ۵ عصرمهران مدیریمهناز پاریس
لابیمحمد پرویزی
۱۳۹۴خوب، بد، جلفپیمان قاسم‌خانیمژده قنبرزاده
۵۰ کیلو آلبالومانی حقیقیاروشا اژدری
گاهیمحمدرضا رحمانیابریشم افراشته
۱۳۹۳ارغوانامید بنکدار و کیوان علیمحمدی[8]لیلی
۱۳۹۲طبقه حساسکمال تبریزیمهین کمالی
۱۳۹۱سیزدههومن سیدیسامی
۱۳۸۹آفریقاهومن سیدیشیرین

فیلم کوتاه
سالنامکارگرداننقش
۱۳۸۳ هیچ‌کس با هیچ‌کس سخن نمی‌گوید امید بنکدار و کیوان علیمحمدی
۱۳۸۶ ۳۵متری سطح آب هومن سیدی نورا
دندان آبی هومن سیدی حدیث
۱۳۸۷ تمام وسایل شخصی من جابه‌جا شده هومن سیدی

مجموعه تلویزیونی
سالنامکارگرداننقش
۱۳۸۵ ما چند نفر فیاض موسوی رکسانا
۱۳۸۶ راه بی‌پایان همایون اسعدیان غزل توتونچی
۱۳۸۷ ملودی شهر بارانی (تله‌تئاتر) هادی مرزبان (کارگردان هنری)
مسعود فروتن (کارگردان تلویزیونی)		 گیلان
۱۳۸۸ گاوصندوق مازیار میری پرستو
۱۳۹۰ سی امین روز جواد افشار پری
۱۳۹۱ حیرانی امید بنکدار
کیوان علیمحمدی		 تینا
۱۳۹۳ انقلاب زیبا بهرنگ توفیقی زیبا
۱۳۹۴ پشت بام تهران بهرنگ توفیقی اختر نمدزن
۱۳۹۶–۱۳۹۵ دیواربه‌دیوار سامان مقدم مهناز
۱۳۹۷–۱۳۹۶ دیوار به دیوار ۲ سامان مقدم مهناز

تله فیلم
سالنامکارگرداننقش
۱۳۸۷ دلایل اصلی کاظم معصومی
۱۳۸۷ آخرین گره خورشید همایون اسعدیان زیبا
۱۳۸۶ یکی از میان همه ابراهیم شیبانی

نمایش خانگی
سالنامکارگرداننقش
۱۳۹۹ میدان سرخ ابراهیم ابراهیمیان
۱۳۹۹ می‌خواهم زنده بمانم شهرام شاه‌حسینی زهره
۱۳۹۸–۱۳۹۷ نهنگ آبی فریدون جیرانی هاله
۱۳۹۶ عالیجناب سام قریبیان لیلا مظاهر

تئاتر
  • نمایش آن دیگری، نویسنده: آرمین جوان، کارگردان: سمانه زندی‌نژاد، سال ۱۳۹۸، پردیس تئاتر شهرزاد[9]
  • نمایش بداهه، نویسنده: نغمه ثمینی، کارگردان: آروند دشت‌آرای، سال ۱۳۹۸، دو دوره اجرا، دوره اول اجرا سالن ناظرزاده کرمانی و دوره دوم اجرا تماشاخانه ملک[10]
  • نمایش رؤیای یک شب نیمه تابستان، نویسنده: ویلیام شکسپیر، کارگردان: مصطفی کوشکی، دوره اول اجرا سال ۱۳۹۵-دوره دوم اجرا سال ۱۳۹۸، سالن تئاتر مستقل تهران[11]
  • نمایش بدون تماشاگر، نویسنده: ابوالفضل کاهانی، کارگردان: علی سرابی، سال ۱۳۹۷، پردیس تئاتر شهرزاد[12]
  • نمایش زبان اصلی، نویسنده و کارگردان: رسول کاهانی، دوره اول اجرا سال ۱۳۹۴، سالن باران-دوره دوم اجرا سال ۱۳۹۶، سالن ۲ تماشاخانه پالیز[13]
  • نمایش نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه، نویسنده و کارگردان: کیومرث مرادی، سال ۱۳۹۶، سالن مستقل تهران[14]
  • نمایش آیس لند، نویسنده: نیکلاس بیلون، کارگردان: آیدا کیخایی، سال ۱۳۹۵، سالن باران[15]
  • نمایش پنج ثانیه برف، نویسنده: عباس جمالی، کارگردان: مرتضی میرمنتظمی، سال ۱۳۹۵، تالار حافظ[16]
  • نمایش و؛ و wow، نویسنده و کارگردان: تینو صالحی، سال ۱۳۹۳، تالار حافظ[17]
  • نمایش بالاخره این زندگی مال کیه؟، نویسنده: برایان کلارک، کارگردان: اشکان خیل‌نژاد، سال ۱۳۹۳، سالن ناظرزاده[18]
  • نمایش P2، نویسنده: عباس جمالی، کارگردان:سید مرتضی میرمنتظمی، سال ۱۳۹۳، تالار حافظ[19]
  • نمایش یک کلیک کوچولو، نویسنده: محمدرضا کوهستانی، کارگردان: احمد سلیمانی، سال ۱۳۹۳، تالار حافظ (ایشان در این نمایش هم به عنوان بازیگر و هم به عنوان طراح لباس حضور داشته‌اند)[20]
  • نمایش روایت ناتمام یک فصل معلق، نویسنده و کارگردان: هومن سیدی، سال ۱۳۹۲، تالار حافظ[21]
  • نمایش پرفورمنس بی انتخاب، اجرا گردان: امیر کنجانی، سال ۱۳۹۲، پردیس سینمایی ملت[22]
  • نمایش مشروطه بانو، نویسنده و کارگردان: حسین کیانی، سال ۱۳۹۰، سالن اصلی تئاتر شهر[23]
  • نمایش بی شیر و شکر، نویسنده و کارگردان: حمید امجد، سال ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳، سالن اصلی تئاتر شهر[24]
  • تله تئاتر دریا روندگان، نویسنده:نامعلوم، کارگردان: محمد عاقبتی، سال ۱۳۸۵، شبکه چهار[25]

نمایشنامه‌خوانی

اجرا
سالنام برنامهتهیه‌کننده
۱۳۹۵ چارگوش امین پرواس
۱۳۹۷ زابیواکا حامد جوادزاده

جوایز
سال جایزه رده کار نامزد شده نتیجه
۱۳۸۹بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجربهترین بازیگر نقش اول زنآفریقابرنده (بخش آثار ویدئویی)

نگارخانه

منابع
  1. «آزاده صمدی». زنده‌رود. دریافت‌شده در ۱۳ آذر ۱۳۸۸.
  2. «آزاده صمدی از تئاتر تا راه بی‌پایان». آفتاب، به نقل از روزنامه خراسان. ۱ آذر ۱۳۸۷. دریافت‌شده در ۱۳ آذر ۱۳۸۸.
  3. درمصاحبه با تی وی پلاس از زبان خودش
  4. «جدایی «هومن سیدی» از «آزاده صمدی»». سینما خبر. ۱۱ دی ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ ژانویه ۲۰۱۵.
  5. خبرآنلاین (۱۰ فروردین ۱۳۹۵). «سکوت آزاده صمدی دربارهٔ جدایی اش از هومن سیدی شکست/شاید ترکیب من و هومن سیدی جواب نمی‌داد». خبرآنلاین. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ آوریل ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۴ فروردین ۱۳۹۵.
  6. «حمایت ۸۰۰ هنرمند سینما، تئاتر و تلویزیون از میرحسین موسوی». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۸ ژوئیه ۲۰۱۱.
  7. آزاده صمدی، مجری ویژه ویژه‌برنامه «زابیواکا» از آیو اسپرت
  8. «پاییز سینما به رنگ «ارغوان»». ایسنا. ۳۰ مرداد ۱۳۹۴.
  9. «آزاده صمدی با گریمی متفاوت در نمایش «آن دیگری»». خبرگزاری مهر. ۱۱ آبان ۱۳۹۸.
  10. «آزاده صمدی چند شب در «بداهه» به صحنه می‌رود». خبرگزاری ایسنا. ۲۴ مهر ۱۳۹۸.
  11. «رویای آزاده صمدی در یک شب نیمه تابستان». خبرگزاری برنا. ۴ مرداد ۱۳۹۸.
  12. «از سرگیری اجرای نمایشی با آزاده صمدی و علی سرابی». خبرگزاری ایسنا. ۲۸ دی ۱۳۹۷.
  13. «تور بهاری نمایش "زبان اصلی" در اروپا و کانادا». خبرگزاری هنر آنلاین. ۲۷ اسفند ۱۳۹۶.
  14. «مروری بر تئاتر نامه‌های عاشقانه از خاورمیانه کاری از کیومرث مرادی». خبرگزاری نت نوشت. ۲۸ دی ۱۳۹۷.
  15. «آزاده صمدی: تئاتر قلبم را به هیجان می‌آورد». خبرگزاری تئاتر آنلاین. ۲۵ دی ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  16. ««پنج ثانیه برف» برای پنج زن». خبرگزاری ایسنا. ۳ مهر ۱۳۹۵. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  17. «بازیگر نمایش wow تغیر کرد». خبرگزاری تئاتر. ۵ بهمن ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  18. «میزگرد «بالاخره این زندگی مال کیه» در مهر». خبرگزاری مهر. ۵ آذر ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  19. «آزاده صمدی به نمایش «P2» پیوست». خبرگزاری تئاتر. ۲۶ مرداد ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  20. «با «یک کلیک کوچولو» چه می‌بینید؟». خبرگزاری ایسنا. ۱۷ مرداد ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  21. ««روایت ناتمام یک فصل معلق» هومن سیدی در تئاتر شهر». خبرگزاری ایسنا. ۲۹ شهریور ۱۳۹۱. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  22. «در نشست خبری نمایش مطرح شد: «بی انتخاب» تئاتر مفهومی است». روزنامه ایران. ۲۸ خرداد ۱۳۹۲. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  23. «"حسین کیانی": "مشروطه بانو" درون مایه و اندیشه‌ای ایرانی دارد». خبرگزاری ایران تئاتر. ۳۰ بهمن ۱۳۹۰. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  24. «آزاده صمدی را در تئاتر با بازی‌هایش در نمایش‌هایی چون «بی شیر و شکر» و …». روزنامه ایران. ۲۱ مهر ۱۳۹۸.
  25. «تله‌تئاتر ایرانی «دریا روندگان» آماده پخش شد». خبرگزاری ایسنا. ۲۱ مهر ۱۳۹۸.
  26. «نمایشنامه خوانی عروسی خون». تیوال. ۲۹ مرداد ۱۳۹۴.
  27. «نمایشنامه خوانی «خانه برنارد آلبا» با 10 بازیگر». خبرکزاری تئاتر. ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۴. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۷ مارس ۲۰۲۱.
  28. «نمایشنامه خوانی شب سال نو». تیوال. ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۴.

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.