ابراهیم باجوری
ابراهیم باجوری (۱۷۸۴ – ۱۶ ژوئن ۱۸۶۰) (نسب: ابراهیم بن محمد بن احمد) فقیه شافعی مصری و شیخ الازهر از از ۱۸۴۷ تا ۱۸۶۰ بود. نسبتش به روستای باجُور در استان منوفیه بوده است که همانجا نخست درس خواند؛ سپس در الازهر ادامه داد. حاشیههای بسیاری نگاشت.[1]
ابراهیم باجوری | |
---|---|
زادهٔ | ۱۷۸۴م / ۱۱۹۸ق باجور، استان منوفیه |
درگذشت | ۱۶ ژوئن۱۸۶۰م/ ۲۸ ذیالقعده ۱۲۷۷ق قاهره |
پیشه | فقیه |
آثار | حاشیهنوشتههای بسیار |
منابع
- زرکلی، خیرالدین (۲۰۰۲). «الباجوری». [[الأعلام]] (PDF). ۱. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۷۰. دریافتشده در ۳ نوامبر ۲۰۱۶. تداخل پیوند خارجی و ویکیپیوند (کمک)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.