ابراهیم منصوری

ابراهیم منصوری (۱۲۷۸خ تهران – ۵ دی ۱۳۴۸ تهران) نوازنده سازهای بادی، ویولن و کمانچه، فرزند حسینقلی خان و شاگرد حسین خان اسماعیل زاده بود.[1]

ابراهیم منصوری
زاده۱۲۷۸خ
تهران
خاستگاهایرانی
درگذشته۵ دی ۱۳۴۸
تهران
پیشه(ها)نوازنده
ساز(ها)سازهای بادی، ویولن و کمانچه،

او در باره علت توجهش به موسیقی گفته است: «بقدری در طفولیت الحان و نغمات موسیقی را دوست داشتم که غالباً در راه مدرسه زمانی‌که به نوازندگان دوره گرد که معمولاً میمونی نیز به همراه داشتند بر می‌خوردم به دنبال آن‌ها راه می‌افتادم و بقدری آنها را تعقیب می‌کردم که منزلمان را گم می‌کردم و بسیار اتفاق می‌افتاد که از مدرسه فرار می‌کردم و به دنبال آنها راه می‌افتادم و هرچه پدرم مرا توبیخ و سرزنش می‌نمود نتیجه‌ای نمی‌گرفت.»

سرانجام به اجبار، دوستان پدر او را وادار می‌کنند که ابراهیم را به مدرسه موزیک دارالفنون بفرستد. در مدرسه موزیک به تحصیل خط موسیقی نت پرداخت و نوازندگی ویولن را شروع کرد تا اینکه محمد علی شاه قاجار مجلس شورای ملی را به توپ بست و مدرسه تعطیل گردید. پس از به سلطنت رسیدن احمدشاه مدرسه که یک سال بود تعطیل شده بود دوباره دایر گردید و زیر نظر رئیس اداره موزیک نظام، سالار معزز به ادامه تحصیل مشغول شد. در این هنگام که در دانستن نت پیشرفت کرده بود به تحصیل موسیقی محلی روی آورد و نزد حسین خان اسماعیل زاده به تحصیل کمانچه پرداخت و پس از آن خود یک کلاس آموزش ویولن تأسیس کرد.[2] وی در سال ۱۳۱۴ وارد و به معلمی و سرود موسیقی در مدارس منصوب گشت.[1] و در سال ۱۳۱۷ به دریافت مدال درجه اول علمی نایل گردید.[2] پس از تأسیس رادیو از اولین نوازندگان رادیو بود.[1] و با ارکستر رادیو همکاری می‌کرد و در اداره رادیو به تعلیم و نوشتن آهنگ‌ها و آموختن آن به خوانندگان اشتغال داشت. وی از ترکیب چند ردیف مورد تعلیم اساتیدش از جمله ردیف حسین خان اسماعیل زاده ردیفی در چند دفتر تنظیم کرد اکثر تصنیف‌ها و آهنگ‌ها و رنگ‌هایی که ساخت یا دیگران ساخته‌اند به خط موسیقی نوشت.[2]

از وی تصنیف‌ها و ضربی‌های بسیاری مانند مهر جاودانه، پیام عاشقی و... به جای مانده است. وی در تاریخ ۵ دی ۱۳۴۸ درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله مدفون شد.[1]

پانویس
  1. مجید واصفی. دلنوازان ۱، چاپ چهارم. ۱۳۹۰.
  2. «ابراهیم منصوری». وب‌گاه حوزه هنری. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ مه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۵ اسفند ۱۳۹۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.