ارتش ترکمنستان

ارتش ترکمنستان از هفت نهاد به نام‌های نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوائی، پدافند هوایی، نیروی مرزبانی، نیروی انتظامی و گارد ملی تشکیل می‌شود.[1]

ارتش ترکمنستان
Türkmenistanyň Ýaragly Güýçleri
ایجاد۲۷ ژانویه ۱۹۹۲ (۱۹۹۲-۰۱-27)
شاخه‌هاService branches
∟  ارتش ترکمنستان
مقر4 Galkynysh Street, عشق‌آباد
رهبری
رئیس‌جمهور ترکمنستانژنرال ارتش قربان‌قلی بردی‌محمدف
Minister of DefenceMajor General Begench Gundogdyev
Chief of the General StaffLieutenant Colonel Akmurad Anamedov
نیروی انسانی
سن نظامی۱۸
خدمت سربازی۲۴ ماه (IISS 2012)
کارکنان فعال۳۶٬۵۰۰ (زمینی ۳۳٬۰۰۰, هوایی ۳٬۰۰۰, دریایی ۵۰۰)
کارکنان ذخیرهformerly 108,000, not since 2018 at least.
هزینه کرد
بودجه۸۰۰ میلیون دلار (FY10) (IISS ۲۰۱۸)
درصد از جی دی پی3.6% (FY10)
صنعت
تأمین کنندگان خارجی روسیه
 چین
 ترکیه
 ایران
 اوکراین
 بلاروس
 ایالات متحده آمریکا
 آلمان
 فرانسه
 بریتانیا
 ایتالیا
 جمهوری چک
 قزاقستان
 هند
 ازبکستان
 پاکستان
 جمهوری آذربایجان
 لهستان
مقالات مرتبط
درجه‌هاMilitary ranks of Turkmenistan

تاریخچه

پس از سقوط اتحاد جماهیر شوروی، عناصر و تجهیزات قابل ملاحظه‌ای مانند اسلحه و خودروها و ماشین آلات نظامی متعلق به نیروهای مسلح شوروی در خاک ترکمنستان به‌جای ماند. در ماه ژوئن سال ۱۹۹۲، دولت ترکمنستان جهت ایجاد ارتش جدید یک پیمان دفاعی دوجانبه با روسیه امضا کردند. در این پیمان نامه روسیه متعهد به همکاری و تشویق دولت ترکمنستان به بازسازی و تشکیل نیروی‌های مسلح ترکمنستان تحت فرماندهی مشترک گردید.

در این رابطه دفتر مطالعات کنگره ترکمنستان تصریح کرد این پیمان نامه در مورد اقدامات مشترک بین روسیه و ترکمنستان امضا شده‌است. برای روسیه به عنوان ارائه تضمین امنیت ملی ترکمنستان که در گذشته بخشی از واحد ارتش اتحادیه جماهیر شوروی بوده که به عنوان پایه جدید ارتش ترکمنستان می‌باشد. در ادامه خاطر نشان کرد که غیر از نیروی مرزبانی، نیروی هوایی و پدافند هوایی بقیهٔ واحدهای ارتش تحت کنترل روسیه باقی‌مانده‌است که در یک دوره ده ساله به ترکمنستان واگذار می‌شود. در دوره انتقالی پنج ساله روسیه پشتیبانی و تدارکات و همچنین پرداخت هزینه محافظت از تأسیسات خاص و ویژه را برعهده داشته و در قبال آن ترکمنستان کلیه هزینه‌های مسکن، آب، برق و نگهداری و مدیریت را پرداخت نماید.

در سال ۱۹۹۴، سرلشکر آنامراد سلطانف که به عنوان افسر حرفه‌ای در کوبا و افغانستان خدمت کرده بود به عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش و معاون اول وزیر دفاع انتخاب می‌شود. قبل از وی سرلشکر بوگدوزخان نیازف عهده‌دار این سمت بوده‌است.[2]

نگارخانه

منابع
  1. ^ Stephen Foye, 'Russian-Turkmen Defense Accord,' RFE/RL Daily Report, no. 109, (June 10, 1992), p.1, via Janne E. Nolan (ed.), Global Engagement, Brookings, WAshington DC, 1994, p.369
  2. Josh Kucera, 'Centre of Attention: Central Asia,' Jane's Defence Weekly, 14 October 2009

مقاله ارتش ترکمنستان در ویکی‌پدیای انگلیسی

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.