اقتصاد کینزی نو
اقتصاد کینزی نو (انگلیسی: New Keynesian economics) یک مکتب معاصر اقتصاد کلان است که برای اقتصاد کینزی بنیان‌های اقتصاد کلانی فراهم می‌کند. این نظریه تا حدی به عنوان پاسخی به نقدهای اقتصاد کلان کینزی از سوی باورمندان به اقتصاد کلان کلاسیک نو توسعه پیدا کرد.
| بخشی از یک مجموعه درباره |
| علم اقتصاد |
|---|
|
|
دو فرض اصلی رویکرد کینزی نو به اقتصاد کلان را تعریف می‌کنند. همچون رویکرد کلاسیک نو، تحلیل اقتصاد کلان کینزی نو، معمولاً فرض می‌کند که خانوارها و شرکت‌ها دارای انتظارات بخردانه هستند؛ ولی این دو مکتب در این مسئله متفاوتند که تحلیل کینزی نو معمولاً شکست‌های بازار گوناگونی را فرض می‌کند. به طور خاص، کینزی‌های نو فرض می‌کنند که imperfect competition[1] در قیمت‌ها و دستمزدها وجود دارد تا بشود توضیح داد چرا قیمت‌ها و دستمزدها می‌توانند «چسبناک» شوند، به این معنا که نمی‌توانند به طور آنی با تغییر شرایط اقتصادی سازگار شوند. چسبناکی دستمزد و قیمت، و دیگر شکست‌های بازار در مدل‌های کینزی نو، تأیید می‌کنند که اقتصاد ممکن است به منظور رسیدن به اشتغال کامل شکست بخورد؛ بنابراین کینزی‌های نو استدلال می‌کنند که پایدارسازی اقتصاد کلان توسط دولت (با استفاده از سیاست مالی) یا توسط بانک مرکزی (با استفاده از سیاست پولی) می‌تواند منجر به نتیجه اقتصاد کلانی پارتو کاراتری از یک سیاست لسه فر شود.
منابع
- The role of imperfect competition in new Keynesian economics, Chapter 4 of Surfing Economics by Huw Dixon
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «New Keynesian economics». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ اوت ۲۰۱۵.