امیرعباس فخرآور

امیرعبّاس فخرآور یا سیاوش فخرآور[3] (زادهٔ ۱۵ تیر ۱۳۵۴ در تهران)، پژوهشگر دانشگاه امنیت ملی و سیاست خارجی در واشینگتن،[4] فعال سیاسی، نویسنده و از فعالان جنبش مستقل دانشجویی ایران بوده[5] و در خارج از کشور بنیانگذار گروهی به نام کنفدراسیون دانشجویان ایرانی بوده‌است.[6] وی در گذشته از نافرمانی‌های مدنی برای رسیدن به یک نظام سکولار و آزاد و سرنگونی کامل نظام جمهوری اسلامی حمایت می‌کرد.[7][8] در حال حاضر او رئیس سنای کنگرهٔ ملّی ایرانیان است[9] که در سال ۲۰۱۳ خودش آن را تأسیس کرده‌است.[10]

امیرعبّاس فخرآور
امیرعبّاس فخرآور در مصاحبه با صدای آمریکا
زادهٔ۱۵ تیر ۱۳۵۴
۶ ژوئیهٔ ۱۹۷۵ ‏(۴۵ سال)
تهران
محل زندگیتگزاس
سازمانانستیتوی آزادی ایرانیان
کنگرهٔ ملّی ایرانیان
آثاررفیق آیت‌الله،[1] اینجا چاه نیست، سبزترین چشم زمین[2]

زندگی‌نامه

امیرعبّاس فخرآور نخستین بار در هفده‌سالگی و به‌دلیل نوشته‌های خود و انتقاد از رهبر جمهوری اسلامی بازداشت شد.[4] در سال ۱۹۹۴ یعنی در دوران دانشجویی خود به همراه ارژنگ داوودی سازمانی به نام جنبش مستقل دانشجویی را تأسیس کرد.[5]

در فوریهٔ ۲۰۰۳ به‌دلیل انتقاد از رهبر جمهوری اسلامی ایران در کتاب «اینجا چاه نیست» به ۸ سال زندان محکوم شد.[11][12] این حکم در شعبهٔ ۲۶ دادگاه انقلاب صادر شد و پس از یک مشاجرهٔ لفظی با قاضی، فخرآور مورد ضرب و شتم قرار گرفت و استخوان پایش شکست[13] او در زندان تحت شکنجه سفید و شکنجه‌ای موسوم به محرومیت حسی هم قرار گرفته‌بود.[12] به گزارش انستیتو امنیت ملی و سیاست خارجی آمریکا، فخرآور در مجموع بیش از ۵ سال را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده‌است.[4] او مدتی را در بند ۳۲۵ اوین که توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اداره می‌شود و مخصوص مجرمین جرایم امنیتی و نظامی است، زندانی شد.[14]

در دوران زندان، دو کتاب از امیرعباس فخرآور در آمریکا به چاپ رسیده‌است. یکی «اینجا چاه نیست» و پس از آن هم کتاب «هنوز هم، ورق‌پاره‌های زندان» که در لس‌آنجلس به چاپ رسید.[15] انجمن جهانی قلم، در ۱۵ نوامبر سال ۲۰۰۴، «روز نویسنده زندانی» را به نام امیر عباس فخرآور نامگذاری کرد.[16]

خروج از ایران

امیرعباس فخرآور در زندان به همراه برخی از فعالان دانشجویی دیگر در کنکور دانشگاه پیام نور شرکت کرد و دانشجوی رشته حقوق شد. او در سال ۱۳۸۵ از یک مرخصی کوتاه دوران زندان برای شرکت در امتحانات دانشگاهی‌اش استفاده کرد و در حالی که ۴ سال از دوران زندانش باقی‌مانده بود دیگر به زندان بازنگشت و از کشور خارج شد، ابتدا به دوبی و از آنجا به آمریکا رفت. در سندی از ویکی‌لیکس دربارهٔ نحوهٔ خروج فخرآور از ایران آمده‌است: او در ژوئن ۲۰۰۵ برای مرخصی از زندان خارج شد و با کمک دوستان و پرداخت رشوه به مأموران فرودگاه برای این‌که نامش در کامپیوتر ثبت نشود از ایران خارج شده و به دوبی آمده‌است.[17] در بخشی دیگر از این اسناد جیسون دیویس سر کنسول سفارت آمریکا در دوبی چنین نوشته‌است: «فخرآور یک فعال سیاسی پرشور و از خودگذشته است که شخصیتی کاریزماتیک دارد. هدفش از رفتن به آمریکا اینست که با راه‌اندازی کمپین برای برنامه‌ها و اهدافش حمایت جلب کند. او ادعا می‌کند که هیچ علاقه‌ای به اینکه پناهنده شود ندارد و خودش را مبارز راه آزادی می‌داند که می‌خواهد به کشورش بازگردد».[17][18]

در فوریهٔ ۲۰۰۵ هفته‌نامهٔ اشپیگل در مقاله‌ای با مقایسهٔ فخرآور و احمد چلبی نوشت: «چلبی‌های ایرانی، منبع اطلاعاتی هستند که صحت و سقم آن کاملاً مشخص نیست. مردانی مانند امیر عباس فخرآور جزو این گروه هستند.[19] ریچارد پرل، مغز متفکر جنگ عراق و مهم‌ترین حامی چلبی، فخرآور را هم حمایت می‌کند. بلافاصله پس از آزادی و عزیمت فخرآور در آوریل ۲۰۰۶، این دو در یک هتل در دبی ملاقات کردند و این نومحافظ، فخرآور را به واشینگتن هدایت کرد».[20] به نوشتهٔ اشپیگل «در واشینگتن شایعاتی وجود دارد مبنی بر اینکه فخرآور یک خلافکار معمولی بوده که در زندان اوین تصادفاً در تماس با رهبران دانشجویی قرار گرفته‌است».[20]

ولی نصر استاد سیاسی و یکی از کارشناسان برجستهٔ امور ایران، گفته‌های فخرآور را «دروغ محض» می‌خواند و می‌گوید هیچ‌کس او را نمی‌شناسد.[19] در سال ۲۰۰۶ احمد باطبی و ناصر زرافشان هم ادعاهای فخرآور دربارهٔ پیشینه‌اش را رد کردند.[21] زرافشان در نامه‌ای فخرآور را یک «سرمایهٔ اطلاعاتی شناخته شدهٔ ایرانی» دانست که فعالان دیگر سعی می‌کردند از او دوری کنند.[21] نجمه بزرگمهر خبرنگار فایننشیال تایمز که وقایع سال ۷۸ را از نزدیک پیگیری می‌کرد هم می‌گوید محافل دانشجویی و روزنامه‌نگاری فخرآور را به عنوان رهبر دانشجویی نمی‌شناسند.[22]

حضور در آمریکا

فخرآور طی دوران حضور خود در آمریکا به فعالیت جهت لابی با مقامات آمریکایی و دیگر کشورها، با هدف تغییر رژیم در ایران و ایجاد کمپین تحریم نفت پرداخت.[23][24] او در ۲۰ ژوئیه ۲۰۰۶ در صحن سنای آمریکا سخنرانی کرد و علیه سران جمهوری اسلامی شهادت داد.[25][26][27]

او تحریمهای سنگین نفت و گاز را مهم‌ترین راه تضمین برای جلوگیری از تبدیل ایران به یک قدرت هسته‌ای می‌داند.[28][29][30]

فخرآور به خاطر سیاست کاهش تحریم نفت و پرداخت ۱۵۰ میلیارد دلاری به حکومت جمهوری اسلامی منتقد دولت اوباما است.[31][32]

آخرین کتاب فخرآور با نام رفیق آیت‌الله در سال ۱۳۹۴ خورشیدی توسط انتشارات «شرکت کتاب» در لس آنجلس آمریکا به چاپ رسیده‌است. فخرآور در این کتاب تلاش می‌کند با بررسی اسناد و شواهد و قرائن تاریخی نشان دهد که مسئول ترورها و انفجارهای سال ۶۰ علی خامنه‌ای، کشمیری و کلاهی هستند، در حالیکه روایت مرسوم و باور عموم، مجاهدین خلق را در این ترورها مسئول می‌شناسد.[33]

افتخارات و جوایز بین‌المللی
  • ۲۰۰۷ - جایزه روزنامه‌نگاری آنی تیلور[6][34]
  • عضویت افتخاری در انجمن جهانی قلم (بولتن رسمی انجمن جهانی قلم صفحهٔ ۶۴[35]).
  • ۲۰۰۳ - عضویت افتخاری انجمن قلم کانادا[6]
  • ۲۰۰۴ - عضویت افتخاری انجمن قلم انگلستان[13]

منابع
  1. https://www.amazon.com/Comrade-Ayatollah-Islamic-Revolution-Khamenei/dp/1595845216
  2. https://vista.ir/book/326009
  3. «روزنامه وطن امروز». www.vatanemrooz.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۴.
  4. "Lecture with Amir Fakhravar". The Institute of World Politics. 2010-09-23. Retrieved 2019-09-06.
  5. https://www.frontpagemag.com/fpm/62039/revolution-within-joseph-puder
  6. https://www.iwp.edu/events/lecture-with-amir-fakhravar/
  7. http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/iran/1522892/Ex-student-hailed-as-Irans-hope.html
  8. http://www.washingtontimes.com/news/2010/jan/01/iranian-opposition-grows-beneath-surface/?page=all
  9. https://iraniancongress.com/nic/fa/
  10. https://fas.org/sgp/crs/mideast/RL32048.pdf
  11. https://www.newstatesman.com/node/159164
  12. https://www.amnesty.org.uk/press-releases/iran-amir-abbas-fakhravar-freelance-journalist-and-prisoner-conscience
  13. https://www.englishpen.org/campaigns/amir-abbas-fakhravar/
  14. https://2009-2017.state.gov/j/drl/rls/hrrpt/2004/41721.htm
  15. Still, the scraps of prison by Amir Abbas Fakhravar بایگانی‌شده در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۳ توسط Archive.today, July 6, 2005.
  16. https://web.archive.org/web/20121001002205/http://www.pen.org/freedom/doiw_iran.htm
  17. «IRANIAN STUDENT ACTIVIST VIEW OF IRAN AND US POLICY». ویکی‌لیکس. دریافت‌شده در ۱۹ شهریور ۱۳۹۸.
  18. «برای دستگیری من حکم تیر صادر شده‌است: امیرعباس فخرآور». www-radiofarda-com.cdn.ampproject.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۴.
  19. «مجاهدین خلق و چلبی‌های ایرانی». رادیو فردا. ۱۸ بهمن ۱۳۸۵. دریافت‌شده در ۱۹ شهریور ۱۳۹۸.
  20. "Irak, zum Zweiten". اشپیگل (به آلمانی). 5 February 2007. Retrieved 10 September 2019.
  21. khalaji, mehdi (9 July 2007). "U.S. Support for the Iranian Opposition". The Washington Institute for Near East Policy. Retrieved 10 September 2019.
  22. ROZEN, LAURA (13 November 2006). "Iran Hawks Reorganize". The American Prospect. Retrieved 10 September 2019.
  23. https://m.jpost.com/Breaking-News/Livni-to-meet-Iranian-opposition-activist
  24. https://m.jpost.com/Diplomacy-and-Politics/Help-Iranian-people-separate-from-fanatic-govt/amp
  25. https://www.govinfo.gov/content/pkg/CHRG-109shrg29513/html/CHRG-109shrg29513.htm
  26. https://www.hsgac.senate.gov/imo/media/doc/072006Fakhravar.pdf
  27. https://www.hsgac.senate.gov/subcommittees/federal-financial-management/hearings/irans-nuclear-impasse-next-steps
  28. https://foreignpolicy.com/2012/09/14/the-only-guarantee-of-a-nuclear-free-iran-a-free-democratic-iran/
  29. https://thf_media.s3.amazonaws.com/2012/pdf/bg2659.pdf
  30. https://foreignpolicy.com/2013/07/31/pressing-forward-with-tougher-iranian-oil-sanctions/
  31. https://www.realclearworld.com/articles/2015/03/31/rewarding_iran_with_a_bad_deal_111086.html
  32. https://www.breitbart.com/national-security/2015/04/06/exclusive-former-political-prisoner-says-obama-is-the-iranian-problem/amp/
  33. http://www.manoto.news/news/gwb1dm/news23019
  34. https://www.frontpagemag.com/fpm/78526/annie-taylor-awards-frontpagemagcom
  35. https://www.scribd.com/document/147546645/INTERNATIONAL-PEN-Writers-in-Prison-Committee

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.