امیر طاهری
امیر طاهری (زادهٔ ۱۹ خرداد ۱۳۲۱ در اهواز) روزنامهنگار، تحلیلگر سیاسی و نویسنده ایرانی ساکن بریتانیا است.[1] وی پیش از انقلاب ۱۳۵۷ و در دوران وزارت خارجه اردشیر زاهدی، خبرنگار دیپلماتیک[2] روزنامه کیهان بود. طاهری در سال ۱۳۵۱ در سن ۳۰ سالگی، به عنوان سردبیر روزنامه کیهان منصوب شد و تا زمستان ۱۳۵۶ در این جایگاه فعالیت نمود. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ به لندن مهاجرت کرد و تاکنون با خبرگزاریهایی چون ساندی تایمز، واشینگتن پست، الشرق الاوسط، هرالد تریبون بینالمللی، ساندی تایمز و فاینانشیال تایمز همکاری داشتهاست. او در حال حاضر رئیس هیئت مدیرهٔ مؤسسه گیتستون در اروپا است[3]
امیر طاهری | |
---|---|
زادهٔ | ۱۹ خرداد ۱۳۲۱ (۷۸ سال) اهواز، خوزستان |
محل زندگی | لندن، بریتانیا |
ملیت | ایران |
پیشه | روزنامهنگار نویسنده و مترجم |
کارهای برجسته | سردبیر روزنامه کیهان |
روزنامهنگاری
امیر طاهری از سال ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۹ میلادی، سردبیر روزنامه کیهان بود. در زمستان این سال ۱۳۵۶ شمسی، اندکی بعد از استعفای امیر عباس هویدا جای خود را به پرویز و ایرج مصباح زاده داد. درآغاز سال ۱۳۵۷ با خروج آنها از ایران، رحمان هاتفی سردبیری کیهان را تا زمان اشغال آن توسط حزب اله - بهار ۱۳۵۸- بعهده داشت.[4][5][6] در آستانه انقلاب رحمان هاتفی جانشین وی در کیهان شد.[7] امیر طاهری در زمان سردبیری کیهان، نقدهای هنریاش را با نام مستعار «پریسا پارسی» منتشر میکرد.[8] وی پس از انقلاب ایران به لندن مهاجرت کرد و از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۴ میلادی، دبیر بخش خاورمیانه روزنامه ساندی تایمز و از سال ۱۹۸۰ تا ۲۰۰۴ میلادی، ستوننویس ثابت روزنامه هرالد تریبون بینالمللی بود.[9]
او که به سه زبان عربی، انگلیسی و فرانسه تسلط کامل دارد و به هر سه زبان مقاله مینویسد به زبانشناس پر مطالعه معروف میباشد. تاکنون روزنامههایی همچون الشرق الاوسط، هرالد تریبون بینالمللی، فاینانشیال تایمز،[10] وال استریت ژورنال،[11] نیویورک تایمز،[12] لسآنجلس تایمز، نیویورک پست[13] و واشینگتن پست مقالات طاهری را منتشر کردهاند. در بهار ۲۰۰۶ طاهری در مقالهای ادعا کرد مجلس ایران قانونی را میخواهد تصویب کند که به موجب آن، شهروندان ایرانی متعلق به اقلیتهای مذهبی باید علامتهای مشخصهای روی لباس خود در اماکن عمومی، الصاق کنند. این خبر به ویژه در مطبوعات آمریکا به خاطر تداعی کردن رفتار آلمان نازی با شهروندان یهودی، انعکاس زیادی یافت. به خصوص در روزنامه نیویورک پست.[14] بعدها معلوم شد که این ادعا نادرست بوده[15]
در ماجرای دیگری شائول بخاش، محقق یهودی ایرانیتبار (همسر هاله اسفندیاری) در مقالهای در نقد کتاب «لانهٔ جاسوسان» (به انگلیسی: Nest of Spies: America's Journey to Disaster in Iran) نوشته امیر طاهری[16][17]
کتابها
طاهری تاکنون ۱۱ کتاب منتشر کردهاست که برخی از آنها به بیش از ۲۰ زبان ترجمه شدهاند.[9]
منابع
- کیفیت رشد مطبوعات قبل از انقلاب، با مطبوعات غربی قابل مقایسه بود: سخنرانی امیر طاهری در انجمن توسعه و تجدد پاریس, رادیو فردا
- محمد پورداد، خبرنگار دیپلماتیک با سابقه درگذشت، بیبیسی فارسی
- "Distinguished Senior Fellows". Gatestone Institute. Retrieved 2019-08-30.
- "Profile: Amir Taheri". The Emirates Center for Strategic Studies and Research. Archived from the original on 31 January 2009. Retrieved 7 March 2010.
- کیهان روزنامه صبح شد, بیبیسی فارسی
- «امیر طاهری، نویسنده ای "کتابخوار" (بخش اول)». دویچه وله فارسی. ۲۷ آوریل ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۸.
- رحمان هاتفی و شوخی تلخ تاریخ، بیبیسی فارسی
- «بیسکویت با خون بچههای مسلمان!» - بخش سوم، دویچه وله فارسی
- The Sufferings of Iran's Minorities بایگانیشده در ۲۸ مه ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine، روزنامه الشرق الاوسط
- نگاهی به مطالب امروز روزنامههای بریتانیا درباره ایران، بیبیسی فارسی
- Iran's Democratic Moment, The Wall Street Journal
- The Death of bin Ladenism, The New York Times
- JACKSON ON OBAMA'S AMERICA, New York Post
- The Amir Taheri Story | Mother Jones
- «Our mistake: Note to readers». بایگانیشده از اصلی در ۱۲ ژوئن ۲۰۰۶. دریافتشده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۰.
- «TPMmuckraker | Talking Points Memo | The "Yellow Badge" Bamboozler's History of Bamboozlement». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ مارس ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۰.
- «The TPM DOCUMENT COLLECTION - New Republic Review of Amir Taheri's Book on Iran». بایگانیشده از اصلی در ۱۱ مارس ۲۰۱۱. دریافتشده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۰.