بابک احمدی
بابک احمدی (زادهٔ ۱۳۲۷ در تهران) نویسنده، مؤلف، مترجم، منتقد هنری و پژوهشگر ایرانی است.[1] آثار وی از متون پرفروش در بازار کتاب‌های فلسفی ایران است و بیشتر آن‌ها را نشر مرکز چاپ می‌کند.[2]
| بابک احمدی | |
|---|---|
 بابک احمدی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی | |
| زادهٔ | ۱۰ شهریور ۱۳۲۷ تهران |
| ملیت | ایرانی |
| پیشه | نویسنده |
زندگی
وی در سال ۱۳۲۷ در تهران به دنیا آمده و مقیم همین شهر است. احمدی در سال ۱۳۴۹ مدرک کارشناسی علوم سیاسی را از دانشگاه تهران دریافت کرد و سپس برای ادامه تحصیل به پنسیلوانیای آمریکا رفت و در مقطع کارشناسی ارشد فلسفه از دانشگاه پنسیلوانیا فارغ‌التحصیل شد.[3] احمدی سالهای ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ را در لندن و سالهای بعد تا بهمن ۱۳۵۷ را در پاریس گذرانده‌است.[4]
فعالیت سیاسی
او فعالیت سیاسی علیه حکومت محمدرضا پهلوی داشته‌است.[4] وی هم‌چنین در سالهای اخیر از منتقدان سیاست‌های جمهوری اسلامی بوده‌است. او در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۸۸ به همراه خشایار دیهیمی با انتشار بیانیه‌ای به دفاع از اصلاح‌طلبی در انتخابات پرداختند و تأکید کردند که کارنامه چهارساله آقای احمدی‌نژاد اسباب سرشکستگی حکومت و تحقیر ملی بوده‌است.[5]
جایزه‌ها و افتخارات
- انتخاب کتاب ساختار و تاویل متن در نهمین دوره جایزه کتاب سال ایران به عنوان کتاب شایسته تقدیر در بخش هنر. [6]
- انتخاب کتاب حقیقت و زیبایی در چهاردهمین دوره جایزه کتاب سال ایران به عنوان کتاب شایسته تقدیر در بخش هنر.[7]
- در سال ۱۳۸۷ گروه تئاتر لیو پس از اجرای نمایش با اهدای لوحی از بابک احمدی تقدیر کرد.[8]
نقدها
بیشتر آثار نخستین و نوشته‌های احمدی مربوط به نقد سینمایی و سینماگرانی چون برسون و آندری تارکوفسکی بود که در اواخر دههٔ ۶۰ و در مجلاتی چون مجله فیلم به صاحب امتیازی و مدیرمسئولی مسعود مهرابی منتشر می‌شدند.[9] کار فلسفی او با ترجمهٔ اثری از والتر بنیامین آغاز شد که بنا به گفتهٔ خود او ترجمهٔ خوبی نبود و او خود از بازچاپ آن جلوگیری کرد. او در سال ۱۳۷۰ کتاب مهمی نوشت با عنوان ساختار و تاویل متن در دو مجلد و در آن به شرح و معرفی آرای بسیاری از اندیشمندانی مانند رولان بارت، ژاک دریدا، ژولیا کریستوا، پل دومان، اومبرتو اکو، تزوتان تودوروف، یاکوبسن، گریماس، پیرس، شلایرماخر، دیلتای، گادامر، پل ریکور، لوی استروس، میشل فوکو، ژان فرانسوا لیوتار، ژیل دولوز، ژرژ باتای، و … پرداخت که تا آن زمان برای خوانندهٔ فارسی‌زبان ناآشنا بودند. کتابی با این حجم و مضمون پیش از این به چنین صورت منسجم و جامعی در زبان فارسی ارائه نشده بود.[10]
نقد اجتماعی
احمدی یکی از پیشگامان نقد مدرنیته در ایران است.[11] او در معرفی بسیاری از اندیشمندان و فیلسوفان غربی بسیار تلاش کرده و توانسته نسلی از جوانان علاقه‌مند به فلسفه را با اندیشه‌های مدرن و پسامدرن آشنا کند. او در سخنرانی‌های گوناگون‌اش در دانشگاه‌های ایران همواره به مسائل اجتماعی و سیاسی ایران معاصر توجه داشته‌است.
کتاب‌شناسی
- آفرینش و آزادی، جستارهای هرمنوتیک و زیبایی‌شناسی
- از نشانه‌های تصویری تا متن
- امید بازیافته، سینمای آندری تارکوفسکی
- باد هر جا بخواهد می‌وزد، اندیشه‌ها و فیلم‌های روبر برسون
- تصاویر دنیای خیالی، مقاله‌هایی دربارهٔ سینما
- چهار گزارش از تذکرةالاولیاء عطار، نشر مرکز، ۱۳۷۶
- حقیقت و زیبایی، درس‌های فلسفهٔ هنر
- خاطرات ظلمت، دربارهٔ سه اندیش‌گر مکتب فرانکفورت
- رسالهٔ تاریخ
- ساختار و تاویل متن
- ساختار و هرمنوتیک
- سارتر که می‌نوشت
- کتاب تردید
- مارکس و سیاست مدرن
- مدرنیته و اندیشهٔ انتقادی
- معمای مدرنیته
- واژه‌نامهٔ فلسفی مارکس
- هایدگر و پرسش بنیادین
- هایدگر و تاریخ هستی
- کار روشنفکری
- ترس و تنهایی: کوارتت‌های شاستاکوویچ
- موسیقی‌شناسی
- آواز زمین: هشت جستار در تاریخ موسیقی
- دگرگونی جهان: درآمدی به مانیفست حزب کمونیست
دیدگاه‌ها
- هر کس که در جریان یک فعالیت فکری بکوشد و موفق شود که سه وظیفه زیر را انجام دهد کاری روشنفکرانه کرده‌است: ۱) فعالیت فکری اش را در جهت گسترش افق گفتمانی خاص قرار دهد، و قلمرو کارکردی آن گفتمان را دقیق تر کند. یعنی با روشن کردن امکانات بیانی آن گفتمان، و نشان دادن اینکه در گستره اش چه می‌توان گفت و چه نمی‌توان گفت، بر دامنه امکانات بیان بیفزاید؛ ۲) ارتباط گفتمان را با زندگی اجتماعی و با «صورت بندی دانایی» و سامان حقیقت، و نیز با سازوکار قدرت (شبکه پیچیده قدرت اجتماعی) تا حدودی روشن‌تر کند و این نکته را به بحث بگذارد؛ ۳) حلقه‌های ارتباط گفتمان خاصی را با برخی از دیگر گفتمان‌های رایج مستحکم کند، و در حالتی بهتر موجب پیدایش حلقه‌هایی تازه شود. یعنی به استدلال در گفتمان‌های گوناگون، و استنتاج نکته‌ها از مدارهای گفتمانی نوظهور توانا باشد.[12]
- هنرمند هر چند که بگوید مخاطب برایش مهم نیست همراه این حرف دارد اعتراف می‌کند که مخاطب برایش مهم است. هنر تنها در ارائه به دیگران معنا پیدا می‌کند.[13]
منابع
- ادوارنیوز. بازدید ۸ آبان ۱۳۸۸
- زندگی‌نامه: بابک احمدی بایگانی‌شده در ۲۶ آوریل ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine روزنامهٔ همشهری
- «بابک احمدی و نشر نی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۹.
- بی‌بی‌سی، سیروس علی‌نژاد، ۸ آبان ۱۳۸۸
- مجله آیین، خرداد 1388، شماره 21
- ویکی‌پدیا
- ویکی‌پدیا
- روزنامه اعتمادملی، شماره ۷۲۹، ۱۳۸۷
- کتاب‌های باد هر جا بخواهد می‌وزد: اندیشه‌ها و فیلم‌ها روبر برسون و امید بازیافته: سینمای تارکوفسکی
- ما و نظریه‌پردازان غربی، احمد کریمی حکاک، مجله ایران‌نامه زمستان ۱۳۷۲
- گویانیوز، ۱۳۸۲، بازدید ۸ آبان ۱۳۸۸
- سایت بی‌بی‌سی، ۱۳۸۵
- سایت ایران تئاتر، ۱۳۹۵
پیوند به بیرون
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به بابک احمدی در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
- مقالات بابک احمدی (دانلود)
- درسگفتارهای بابک احمدی با عنوان مبانی فلسفه
- سخنرانی بابک احمدی در نشست جامعه‌شناسی قدرت
- ...نه آغازی هست نه پایانی... بابک احمدی
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ بابک احمدی موجود است. |