بازاریابی تلفنی

بازاریابی تلفنی،[1] فروش تلفنی،[2] یا دورفروشی[3] یکی از زیرمجموعه های بازاریابی مستقیم است که در آن فروشنده، از ابزاری به نام تلفن، خریدار را برای خرید فراورده یا خدمات تشویق می‌کند.

بازاریابی تلفنی در میشیگان

در واقع نوعی از بازاریابی است که در آن فروشنده جهت برقراری ارتباط و ارائه اطلاعات به مخاطب و تبدیل آن به مشتری و نهایتاً فروش محصول از تلفن استفاده می‌کند. البته گرفتن وقت ملاقات نیز یکی از مراحل بازاریابی تلفنی است؛ ولی بستگی به محصول و یا خدماتی که ارائه می‌دهید دارد. زیرا برخی از محصولات نیاز به ارائه بروشور و یا اسناد ویژه محصول دارد و می‌بایست مشتری با ملاحظه بروشورها پرزنت شود.

تاریخچه

اصطلاح بازاریابی تلفنی برای اولین بار به صورت گسترده در اواخر ۱۹۷۰، برای توصیف ارتباطات سیستم بل، که مربوط به استفاده های خروجی WATS و دریافت خدمات رایگان می‌باشد مورد استفاده قرار گرفت.

تلفن همراه

افزایش بازاریابی تلفنی مربوط به تلفن‌های همراه قرن نوزدهم یا اپراتورهای توزیع برق منجر شود. استخدام اپراتورهای سوئیچینگ (عمدتاً زنان) در قرن بیستم به طور خاص در آمریکای شمالی، به خصوص در سراسر جهان محبوبیت یافت (بخشی به دلیل محبوبیت حاصل از طریق تبلیغات). پس از انتقال از شبکه تلفن عمومی به سیستم سوئیچینگ الکترونیکی مبتنی بر کامپیوتر، کار اپراتورهای سوئیچینگ به تدریج کاهش یافت. با این وجود، با افزایش تبلیغات و با محبوبیت استفاده از تلفن، مشاغل جدیدی همچون شغل‌های بازاریابی تلفنی ایجاد شد.

نقش زنان

بیشترِ بازاریاب‌های تلفنی زن هستند؛ که دلیل اصلی آن ارزان بودن کارمندان زن است. حقوق یک بازاریابِ تلفنیِ زن یک دوم تا یک چهارمِ حقوق یک بازاریابِ تلفنیِ مرد است. یکی دیگر از دلایلِ زیاد بودنِ تعدادِ بازاریاب‌هایِ زن، مؤدب بودن و خوش‌رفتار بودنِ آن‌ها در مقایسه با بازاریاب‌های تلفنی مرد دانسته شده است.

جستارهای وابسته

منابع
  1. «بازاریابی تلفنی، دوربازاریابی» [عمومی] هم‌ارزِ «telemarketing, teleselling»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ بازاریابی تلفنی)
  2. «فروش تلفنی» [عمومی] هم‌ارزِ «telesales, telephone selling, telephone saling»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ فروش تلفنی)
  3. «دورفروشی» [عمومی] هم‌ارزِ «telemarketing2»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوازدهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۶۶-۸ (ذیل سرواژهٔ دورفروشی)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.