بروس گریسون

(چارلز) بروس گریسون (انگلیسی: Bruce Greyson‎) (متولد اکتبر ۱۹۴۶) پروفسور و استاد روانپزشکی و علوم عصب-رفتاری در دانشگاه ویرجینیا است. او یکی از نویسندگان کتاب ذهن غیرقابل تقلیل (۲۰۰۷) و هندبوک "تجارب نزدیک به مرگ" (۲۰۰۹) است. گریسون مقالات علمی زیادی در ژورنال‌های معتبر در مورد تجربه نزدیک به مرگ نوشته و مصاحبهٔ زیادی در این موضوع انجام داده. به او عنوانِ «پدر تحقیقات تجربه نزدیک به مرگ» را داده‌اند

منصب‌های علمی

گریسون استاد و پروفسور روانپزشکی و علوم عصب-رفتاری دانشگاه ویرجینیا و مدیر سابق بخش مطالعات ادراکی (DOPS) در دانشگاه ویرجینیا است.[1] او همچنین استاد روانپزشکی در دپارتمان پزشکی روانپزشکی و بخش روانپزشکی سرپایی، در دانشگاه ویرجینیا است.

فعالیت‌های تحقیقاتی

گریسون محققی در زمینه مطالعات تجربه نزدیک به مرگ است و او را «پدر تحقیقات تجارب نزدیک به مرگ» نامیده‌اند.[2][3] گریسون، همراه با کنت رینگ، مایکل سابوم و دیگران، تحقیقات ریموند مودی، راسل نویز جر و الیزابت کوبرل راس را به طرز جدی ارتقا داد. «مقیاس (ان دی ئی) گریسون» (Greyson NDE Scale) برای اندازه‌گیری ویژگی‌های تجربه نزدیک به مرگ[4] به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار گرفته‌است، این مقیاس از اوایل سال ۲۰۱۰ ۹۵ بار در مقالات مختلف مورد استناد قرار گرفته.[5] او همچنین یک مقیاس ۱۹ موردی برای ارزیابی تجربه کاندالینی، با عنوانِ «مقیاس فیزیو کاندالینی» طراحی کرد.[6]

گریسون بر موضوع تجربیات نزدیک به مرگ در دائرةالمعارف بریتانیکا مروی نوشت. او سردبیر مجله مطالعات نزدیک به مرگ (Journal of Near-Death Studies) از سال ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۷ بود. بارها در مطبوعات دربارهٔ موضوع تجربه نزدیک به مرگ با گریسون مصاحبه شده‌است.[7][8][9][10][11][12][13]

منابع
  1. Division of Perceptual Studies, University of Virginia بایگانی‌شده در ۲۰۰۶-۱۰-۰۶ توسط Wayback Machine
  2. "The Brain and Belief". Public Radio International. 2010. Retrieved February 23, 2010. Bruce Greyson is considered the father of research into the Near Death Experience.
  3. "Edwardsville Woman has Near-death Experience". Belleville News-Democrat. January 21, 2003. Retrieved February 23, 2010. [Greyson] called 'the father of near-death experience research' by some...
  4. Greyson, Bruce (1983). The near-death experience scale: Construction, reliability, and validity. Journal of Nervous and Mental Disease, Jun;171(6):369-75.
  5. Google Scholar, Citations of Greyson (1983). Accessed February 23, 2010.
  6. Bruce Greyson (1993). "Near-death experiences and the physio-kundalini syndrome". Journal of Religion and Health. 32 (4): 277–290. doi:10.1007/BF00990954. PMID 24271550.
  7. "Near-death experience is debated". The Tuscaloosa News Citing Story in Los Angeles Times. May 23, 1982. Retrieved February 23, 2010.
  8. Jane E. Brody (November 17, 1988). "HEALTH; Personal Health". The New York Times. Retrieved February 23, 2010.
  9. Anne Longley (August 1, 1994). "A Glimpse Beyond: A Psychiatrist Plumbs the Near-Death Experience". People. 42 (5). Retrieved February 23, 2010.
  10. Douglas Fox (October 17, 2006). "Light at the end of the tunnel". New Scientist. 2573. Retrieved February 23, 2010.
  11. Benedict Carey (January 17, 2009). "The Afterlife of Near-Death". The New York Times. Retrieved February 23, 2010.
  12. Daniel Williams (August 31, 2007). "At the Hour Of Our Death". Time. Retrieved February 23, 2010.
  13. "Science Notebook". The Washington Post. February 7, 2000. Retrieved February 23, 2010.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.