بزرگ دیدن ماه
بزرگ دیدن ماه، نوعی خطای دید است که در آن هر چه کره ماه به چشم زمینیان به افق آسمان زمین نزدیک‌تر می‌شود اندازه آن بزرگ‌تر دیده می‌شود.
تصوری از حالت بزرگ دیدن ماه.
این نوع خطای دید، در مورد خورشید و صورت‌های فلکی هم وجود دارد. سازوکار و دلیل این خطای دید هنوز به طور کامل آشکار نیست اما گمان بر این است که از آن‌جا که ماه هنگامی که نزدیک به افق است در میان ساختمان‌ها و درختان دیده می‌شود مقایسه اندازه آن با این ساختمان‌ها و درختان آن را به چشم ما بزرگ‌تر نمایان می‌کند تا وقتی که ماه بر فراز آسمان است و مغز ما معیار مقایسه اندازه دیگری برای آن به‌کار می‌برد.
در هر صورت، قطر ظاهری ماه در حدود ۳۰ دقیقه قوسی است و تغییری نمی‌کند. ۳۰ دقیقه قوسی به همان اندازه است که ناخن انگشت کوچک به هنگام باز بودن بازو و آرنج دیده می‌شود.
منابع
- The Moon illusion Editor Maurice Hershenson Routledge, 1989 ISBN 0-8058-0121-9, 9780805801217
| عوارض طبیعی |  | |
|---|---|---|
| مدار | ||
| سطح ماه | ماه‌نگاری • سمت پیدا • سمت پنهان • آبگیروارها • دهانه‌های ماه • دهانه برخوردی • حوضه قطب جنوب – آیتکن • دهانه شَکِلتون • آب‌ماه • قله همیشه‌روشن • فرسایش فضایی • پدیده‌های موقت قمری • چهارگوش‌نگاری | |
| ماه‌شناسی | زمین‌شناسی ماه (زمان‌بندی) • فرضیه برخورد بزرگ • سنگ‌های ماه • شهاب‌سنگ‌های ماه • کریپ • اَلسِپ • فاصله‌سنجی لیزری ماه • آخرین بمباران سنگین | |
| اکتشاف | ||
| جستارهای وابسته | گاه‌شماری قمری • ماه‌های سال • گاه‌شماری هـ ق • (ماه‌ها و روزهای هـ ق) در هنر و ادبیات • ماه در اساطیر • بزرگ دیدن ماه • ماه‌زدگی • ماه آبی • بدر پاییزی | |
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.