بزرگ منشی
بزرگ منشی (کرامت) (به انگلیسی: Dignity) عبارت است از اتّصاف انسان به فضایلی که او را در نظر خود و دیگران شایسته احترام می‌گرداند. مقصود از کرامت انسانی ارزش انسانی است.
بزرگ منشی
منش (مَ نِ) [په .] (اِمص) خوی، سرشت.[1]
اصل کرامت انسانی اصلی است که کانت نظریه اخلاقی خود را بر آن بنا نهاده‌است.
علت این امر این است که غایت اراده انسان عبارت است از احترام به انسان از آن جهت که انسان است.
اگر انسان عقل خود را تابع هواها قرار دهد یا دیگران را در خدمت منافع خود درآورد، بر خلاف کرامت انسانی عمل کرده‌است.[2]
بزرگ منشی نیز از نظر ارسطو حد وسط میان خودبزرگ بینی و خود کم بینی است و زینت و اوج فضایل می‌باشد.[3]
منابع
- محمد معین، فرهنگ فارسی معین، مدخل
- جمیل صلیبا - منوچهر صانعی دره‌بیدی، فرهنگ فلسفی، انتشارات حکمت - تهران، چاپ: اول، ۱۳۶۶ ص ۵۲۹–۵۳۰
- رعنایی پور، محمد، بررسی فضایل اخلاقی از دیدگاه ارسطو و دلالتهای تربیتی آن، دانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده: علوم تربیتی و روانشناسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.