تاریخچه باشگاه فوتبال منچستر یونایتد (۱۹۸۶–۱۹۶۹)
به دنبال کسب رتبهٔ هشتم در فصل ۷۰–۱۹۶۹ و شروع ضعیف در فصل ۷۱–۱۹۷۰، بازبی پذیرفت تا به صورت موقت سرمربی تیم بشود و ویلف مکگینس نیز به عنوان کمک مربی در تیم مشغول شد.[2] در ژوئن ۱۹۷۱، فرانک اوفارل، به عنوان سرمربی برگزیده شد.[2] ولی ۱۸ ماه بعد و در دسامبر ۱۹۷۲ تامی دوچرتی جانشین وی شد.[3] دوچرتی منچستر یونایتد را از سقوط به دستهٔ پایینتر نجات داد. ولی در سال ۱۹۷۴ آنها به دستهٔ پایینتر سقوط کردند. مثلث خط حملهٔ یونایتد یعنی بست، لا و چارلتون باشگاه را ترک کردند.[2] باشگاه سال بعد به دسته اول بازگشت و در سال ۱۹۷۶ به بازی نهایی جام حذفی رسید. اما در آنجا مغلوب ساوتهمپتون شد.[2] منچستر یونایتد در سال ۱۹۷۷ باز هم به فینال رسید و این بار ۲ بر ۱ مقابل لیورپول به برتری رسید.[2] دوچرتی پس از مدت کوتاهی و به دنبال افشای رابطهاش با همسر فیزیوتراپیست باشگاه، برکنار شد.[4]

دیو سکستون در سال ۱۹۷۷، جانشین دوچرتی شد.[3] با وجود خرید بازیکنان بزرگی همچون جو جردن، گوردون مککوئین، گری بیلی و رای ویلکینز، باشگاه در آن سال به نتیجهٔ قابل توجهی دست نیافت. آنها در فصل ۸۰–۱۹۷۹ در لیگ و جام حذفی نایب قهرمان شدند.[2] سکستون در سال ۱۹۸۱ برکنار و ران اتکینسون جانشین وی شد.[3] او رکورد نقلوانقالات انگلیس را شکست و برایان رابسون را از وست برومویچ با مبلغ ۱٫۵ میلیون پوند به منچستر یونایتد آورد.[5] با هدایت اتکینسون، منچستر یونایتد دو بار در سالهای ۱۹۸۳ و ۱۹۸۵، قهرمان جام حذفی شد.[3] در فصل ۸۶–۱۹۸۵ منچستر یونایتد، در حالی که به قهرمانی خیلی نزدیک بود، لیگ را با رتبه چهارم به پایان رساند. سال بعد منچستر یونایتد خطر سقوط را از سر گذراند و اتکینسون برکنار شد.[3]
منابع
- "برایان رابسون". وبگاه رسمی باشگاه فوتبال منچستر یونایتد. Retrieved 5 June 2011.
- "History by Decade 1970-1979". وبگاه رسمی باشگاه فوتبال منچستر یونایتد. Retrieved 8 June 2011.
- "The period from Busby to Ferguson (1969-1986)". About Man Utd. Archived from the original on 19 July 2011. Retrieved 5 June 2011.
- "1977: Manchester United sack manager". خبرگزاری بیبیسی. 4 July 1977. Retrieved 2 April 2010.
- "History by Decade 1980-1989". وبگاه رسمی باشگاه فوتبال منچستر یونایتد. Retrieved 8 June 2011.