تاریخ کلیسای کاتولیک در ژاپن
تاریخ کلیسای کاتولیک در ژاپن (انگلیسی: History of the Catholic Church in Japan) مبلغان مسیحی همراه با فرانسیسکو زاویر در دههٔ ۱۵۴۰ میلادی به ژاپن وارد شدند. در دوره رونق گرایش به مسیحیت بسیاری از ژاپنی‌ها از جمله دایمیوها در کیوشو به مسیحیت گرویدند.
تویوتومی هیده‌یوشی
این وضعیت زمانی که تویوتومی هیده‌یوشی ژاپن را متحد کرد، تغییر یافت. هنگامی که او به حاکم ژاپن تبدیل شد، توجه او به تهدیدات خارجی، به ویژه گسترش قدرت اروپایی در شرق آسیا جلب شد. نقطه عطف برای میسیون‌های کاتولیک حادثهٔ سان فلیپ بود، در این حادثه آن‌ها در تلاش برای بازیابی محموله خود از یک کاپیتان اسپانیایی، کشتی تجاری غرق شده بودند، کاپیتان اسپانیایی ادعا کرد که مبلغان مشغول آماده سازی برای فتح ژاپن بودند. این ادعا هیده‌یوشی را به ادیان خارجی مشکوک کرد.[1]
توکوگاوا ایه‌یاسو
پس از مرگ تویوتومی هیده‌یوشی، توکوگاوا ایه‌یاسو در ۱۶۰۰ میلادی قدرت را در ژاپن در دست گرفت. وی نیز به مانند تویوتومی هیده‌یوشی، از فعالیت‌های مسیحی در ژاپن خشنود نبود اما اولویت را به تجارت با پرتغال و اسپانیا داد و در سال ۱۶۰۰ امنیت تجارت پرتغالی را تضمین کرد و برای برقراری تجارت با فیلیپین وارد مذاکره شد. ترویج تجارت توسط ایه‌یاسو بتدریج موجب پدید آمدن ناسازگاری بین سیاست‌های او و مذهب کاتولیک شد. در همان زمان که کشورهای کاتولیک مذهب در تلاش برای در دست گرفتن کنترل تجارت در ژاپن بودند، معامله‌گران هلندی و انگلیسی به شوگون وقت ایه‌یاسو هشدار دادند که اسپانیا در واقع دنبال جاه‌طلبی‌های ارضی است، و مذهب کاتولیک ابزار اصلی اسپانیا برای انجام آن است. در مقابل، هلندی و انگلیسی وعده دادند که فعالیت‌های خود را به تجارت محدود کرده و فعالیت‌های تبلیغ مسیحیت در ژاپن انجام ندهند.
به دنبال مرگ تویوتومی هیده‌یوشی در سال ۱۵۹۸، به نظر می‌رسید که از یسوعیان دریافته‌اند که شوگونسالاری توکوگاوا بسیار قوی تر و با ثبات تر از دولت تویوتومی هیده‌یوشی است.
در سال ۱۶۱۴ ایه‌یاسو در نهایت تصمیم به ممنوعیت مذهب کاتولیک گرفت.[2] شوگون در مورد حمله احتمالی توسط قدرت‌های استعماری از طریق شبه‌جزیره ایبری، مشابه آنچه قبلاً در اسپانیای نو (قاره آمریکا) و فیلیپین رخ داده بود، نگران بود. در سال ۱۶۱۵، فرستاده‌ای از طرف نایب السلطنه اسپانیای نو برای ساخت یک قلعه اسپانیایی خواستار قرض گرفتن زمین شد و این موضوع موجب عمیق‌تر سوء ظن ژاپنی‌ها را در برابر مذهب کاتولیک و قدرت‌های استعماری در شبه‌جزیره ایبری شد. در داخل کشور، ممنوعیت مسیحیت اقدامی در برابر خاندان تویوتومی بود. در ۱۶۱۴ بیانیهٔ «اخراج همه مبلغان از ژاپن»، تحت نام شوگون دوم توکوگاوا هیده‌تادا (حکومت ۱۶۰۵–۱۶۲۳) صادر شد. پیش‌نویس شده این بیانیه توسط راهب ذن سودن کونچی‌این (۱۵۶۳–۱۶۳۳) نوشته شده بود.[3]
شوگونسالاری توکوگاوا در اواسط سده ۱۷ خواهان اخراج همه مبلغان اروپا و اجرای حکم اعدام برای تمام نوکیشان مسیحی شد.[2]
جستارهای وابسته
منابع
- Cooper, Michael (1974). Rodrigues the Interpreter= An Early Jesuit in Japan and China. Weatherhill, New York. p. 160. ISBN 0-8348-0319-4.
I have received information that in your kingdoms the promulgation of the law, i.e. Christianity, is a trick and deceit by which you overcome other kingdoms, he wrote in a letter to the Philippines in reply to the embassy led by Navarrete Fajardo in 1597. Christian missionaries, in Hideyoshi's mind, represented the first wave of European imperialism.
- Mullins, Mark R. (1990). "Japanese Pentecostalism and the World of the Dead: a Study of Cultural Adaptation in Iesu no Mitama Kyokai". Japanese Journal of Religious Studies. 17 (4): 353–374.
- Higashibaba, Ikuo (2001). Christianity in Early Modern Japan: Kirishitan Belief and Practice. Brill Academic Publishers, Incorporated. p. 139. ISBN 90-04-12290-7.
The Kirishitan band happened to reach Japan. Not only have they sent merchant vessels to exchange commodities, but they also spread a pernicious doctrine to confuse the right ones, so that they would change the government of the country and own the country. This will become a great catastrophe. We cannot but stop it.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «History of the Catholic Church in Japan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۱۶.