تفاسیر فی لغةالفرس
تفاسیر فی لغةالفرس یک فرهنگ لغت تألیف شرفالزمان قطران بن منصور اُرمَوی، شاعر معروف سدهٔ پنجم هـ. ق (متوفی در ۴۶۵ هـ. ق) است که بنا به حوادث تاریخی، اکنون اثری از آن دردست نیست.
روایتها
ناصرخسرو، شاعر و سفرنامهنویس معروف، در سفرنامهٔ خود در سال ۴۳۸ هـ. ق میگوید: «شاعری را دیدم شعر نیک میگفت، اما زبان فارسی (دری) نیکو نمیدانست». مراد او شرفالزمان قطران بن منصور اُرمَوی، شاعر معروف (درگذشته در سال ۴۶۵ هـ. ق) است که کتاب لغتی داشتهاست.[1]
در فرهنگ جهانگیری آمدهاست که فرهنگ اُرمَوی سیصد لغت داشته، و دکتر محمد معین در پیشگفتار فرهنگ فارسی معین آن را نخستین فرهنگ ایرانی نامیدهاست.[2]
منابع
- علی معروفی. «فرهنگنویسی در ایران، از گذشته تا امروز». ویستا. دریافتشده در ۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۶). تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=
را بررسی کنید (کمک) - پیشگفتار فرهنگ فارسی معین، ص۳۹
- معین، محمد. فرهنگ فارسی، تهران: انتشارات امیرکبیر، ۱۳۶۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.