تکن: انتقام خون

تکن: انتقام خون (به ژاپنی: 鉄拳 ブラッド・ベンジェンス Tekken Buraddo Benjensu) یک فیلم پویانمایی سه‌بعدی ژاپنی محصول سال ۲۰۱۱ که بر اساس مجموعه بازی مبارزه‌ای تکن ساخته شده‌است. این فیلم به همراه بازی برای کنسول پلی‌استیشن ۳ با نام «تکن ترکیبی» و برای نینتندو ۳دی‌اس با نام «تکن ۳بعدی: نسخه نخست» منتشر شده‌است. تهیه‌کننده سری تکن، کاتسوهیرو هارادا اعلام کرد هر دو زبان انگلیسی و ژاپنی در فیلم قابل انتخاب است و او اشاره داشت "تا جایی که برایمان امکان داشت، سعی شده از صداپیشگان نسخه بازی در آن استفاده شود".[1]

تکن: انتقام خون
کارگردانیوئیچی موری
تهیه‌کنندهیوشیناری میزوشیما
نویسندهدای ساتو
بازیگرانایشین چیبا
مایا ساکاموتو
یوکی ماتسوکا
مامورو میانو
موسیقیهیتوشی ساکیموتو
توزیع‌کنندهآسمیک ایس انترتینمنت
تاریخ‌های انتشار
۲۶ ژوئیه ۲۰۱۱ (آمریکای شمالی)
۳ سپتامبر ۲۰۱۱ (ژاپن)
مدت زمان
۹۲ دقیقه
کشور ژاپن
زبانژاپنی
انگلیسی

تکن: انتقام خون بر روی دیسک بلو-ری و دی‌وی‌دی در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۱ در آمریکای شمالی و ۱ دسامبر ۲۰۱۱ در ژاپن منتشر شد. با وجود اجرای نسخه بلو-ری آن بر روی بلو-ری پلیرها با اجرای آن بر روی پلی‌استیشن ۳ به دارنده این امکان را می‌داد تا بتواند نسخه با گرافیک اچ‌دی تکن تگ تورنومنت که در سال ۱۹۹۹ بر روی آرکید و ۲۰۰۰ برای پلی‌استیشن ۲ منتشر شده بود، به همراه نسخه دمو بازی تکن تگ تورنومنت ۲ که شامل ۴ شخصیت است بازی کند.[2] نسخه سه‌بعدی فیلم نیز برای نینتندو ۳دی‌اس در دسترس قرار گرفت و این اولین فیلمی است که برای ۳دی‌اس منتشر شده است.[3]

خلاصه داستان

داستان فیلم که رویدادهای آن بین تکن ۵ و تکن ۶ رخ می‌دهد،[4] با آنا ویلیامز شروع می‌شود که برای خواهر خود نینا ویلیامز که در حال حاضر برای جین کازاما، رهبر جدید میشیما زایباتسو کار می‌کند، دام گذاشته است. آنا نیز برای کازویا میشیما و جی کورپوریشن کار می‌کند و هر دو طرف به دنبال بدست آوردن راهی برای کنترل ژن ام [5] که توانایی آزاد کردن نیروی مافوق‌طبیعی که در خون خاندان میشیما در جریان است، را دارد. آن‌ها به دنبال بدست آوردن اطلاعات از دانش‌آموزی به نام شین کامیئا هستند که ممکن است کلیدی برای رسیدن به هدفشان یعنی سلول ام باشد، چون او تنها بازمانده از آزمایش‌های ژن ام است. آنا، لینگ شائویو را برای جاسوسی اعزام کرده، از طرف دیگر جین نیز یک ربات انسان‌نما به نام آلیسا بسکونوویچ را به همین منظور می‌فرستد.[6]

پانویس

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.