تگوسیگالپا
تِگوسیگالپا پایتخت کشور هندوراس در آمریکای مرکزی است. تگوسیگالپا همچنین مرکز استان فرانسیسکو مورازان هم هست. جمعیت کلانشهری آن در سال ۲۰۰۶ برابر با ۱٬۶۸۲٬۷۲۵ نفر بود. صنایع این شهر عبارتند از نساجی، شکر و سیگارسازی.
تگوسیگالپا Tegucigalpa | |
|---|---|
 دید هوایی شهر تگوسیگالپا، دسامبر ۱۹۸۳ | |
 پرچم | |
| لقب(ها): Tegus , Tepaz , Cerro de Plata | |
 | |
  تگوسیگالپا | |
| مختصات: ۱۴°۶′ شمالی ۸۷°۱۳′ غربی | |
| کشور |  هندوراس |
| ناحیه | استان فرانسیسکو مورازان |
| بنیانگذاری پایتخت شدن | ۲۹ سپتامبر ۱۵۷۸ ۳۰ اکتبر ۱۸۸۰ |
| مدیریت | |
| • شهردار | ریکاردو آلوارز |
| مساحت | |
| • کل | ۷۵۱٫۱ کیلومتر مربع (۲۹۰ مایل مربع) |
| بلندی | ۳۲۵۰ متر (۱۰۶۶۰ پا) |
| جمعیت (۲۰۰۹) | |
| • کل | ۱٬۰۸۶٬۶۴۱ |
| منطقه زمانی | یوتی‌سی ۶- (Central America) |
| وبگاه | |
تگوسیگالپا بزرگترین شهر هندوراس است و در ارتفاع حدود ۱۰۰۰ متری واقع شده‌است. این شهر در میانه یک رشته کوه قرار دارد و جنگل‌های کاج پیرامون آن را پوشانده‌اند. این شهر دارای آب و هوای نیمه‌گرمسیری و مرطوب با یک فصل خشک از نوامبر/دسامبر تا آوریل است. سوءاستفاده از مواد مخدر، فقر، دزدی از منزل و ماشین، تجاوز جنسی، گروگان‌گیری، کیف گاپی، بد رفتاری و فساد دولتی تگوسیگالپا را به نا امن ترین شهر جهان تبدیل کرده است.
تاریخچه
این شهر در دره‌ای به همین نام و در بلندای ۳٬۲۵۰ پایی واقع شده‌است. نام آن از واژه تِگوز-گالپا در زبان سرخ‌پوستی ناهوآتل گرفته شده که به معنی «تپه‌های نقره‌ای» است.
این شهر در ۲۹ سپتامبر ۱۵۷۸ توسط اسپانیایی‌ها بنا نهاده شد و در ۳۰ اکتبر سال ۱۸۸۰ در زمان رئیس جمهور مارکو آرلیو سوتو پایتخت کشور شد.
این منطقه مرکز استخراج معادن طلا و نقره بود، و فاتحان اسپانیایی در معادن آن مردم محلی را به کار می‌گرفتند. تگوسیگالپا در زمان استعمار هنوز یک شهرک صنعتی بیش بود و پایتخت این منطقه تروخیلو بود که در ساحل قرار داشت. در سده ۱۸ معادن پس از جاری شدن سیل و از دست رفتن تولید بسته شدند و این شهر سپس برای درآمد خود به ترابری کالا از ساحل اقیانوس آرام به سواحل کارائیب روی آورد.
در آغاز سده ۱۹، تگوسیگالپا به‌اندازه کافی بزرگ شده‌بود که بتوان به آن شهر گفت. در تاریخ ۱۱ دسامبر سال ۱۸۲۱ تگوسیگالپا رسماً به عنوان شهر رسمیت یافت. در سده ۱۹، چینی‌ها و اعراب در تگوسیگالپا، مستقر شده و به دادوستد پرداختند. مهاجرت اعراب پس از پنجاه سال متوقف شد اما مهاجرت چینی‌ها هم‌چنان ادامه دارد. مردم هر دو گروه امروز در تگوسیگالپا یافت می‌شوند.
در زمان جمهوری آمریکای مرکزی در سال ۱۹۲۱، تگوسیگالپا به عنوان منطقه فدرال و پایتخت این جمهوری کوتاه‌مدت برگزیده شد. این جمهوری کشورهای السالوادور، گواتمالا و هندوراس را در بر می‌گرفت.
موزه‌ها
- گنجینه ملی ویلروی (Museo Nacional Villaroy)
- موزه مردمشناسی (Museo del Hombre)
- موزه تاریخ نظامی (Museo Histórico Militar)
- سالا بانکاتلان (Sala Bancatlán)
- نگارخانه هنر ملی (Galería de Arte Nacional)
- موزه تاریخ طبیعی (Museo de Historia Natural)
مراکز خرید
منابع
 |
ویکی‌سفر یک راهنمای سفر برای تگوسیگالپا دارد. |
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ تگوسیگالپا موجود است. |
Wikipedia contributors, "Tegucigalpa," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Tegucigalpa&oldid=184162674 (accessed January 16, 2008).