ثابتسازی خارجی
ثابت سازی خارجی یا فیکساتور اكسترن (به فرانسوی: Fixateur Externe ) به درمان جراحی جهت ثابت سازی استخوان و بافت نرم در وضعیت درست در عضو آسیب دیده گفته میشود. اکسترنال فیکساتور معنای وسیلهای است که قسمت بیشتر آن در خارج از بدن قرار گرفته و قطعات شکسته شده را در جایشان بیحرکت نگه میدارد.[1][2]
ثابت سازی خارجی | |
---|---|
ICD-9-CM | ۷۸٫۱, ۷۹٬۹۳٫۵۱–۹۳٫۵۶, ۹۳٫۵۹ |
سرعنوانهای موضوعی پزشکی | D016267 |
اندیکاسیون
این روش جراحی در مواقعی که درمانهای دیگر مانند جا اندازی به روش بسته، تحت کشش قرار دادن و گچ گیری مؤثر نباشد، کاربرد دارد.
- شکستگیهای حاد به همراه بیرونزدگی استخوان
- دفورمیتیهای مادرزادی
- عفونت مفصلی
- خشک کردن مفصل
مزایا
- پایدارکردن شکستگی استخوان با فاصله از محل صدمه
- عدم وجود گچ
- حرکت راحت بیمار
- دخالت مفصل به میزان کم
اقدامات پس از جراحی
پایش وضعیت قلبی عروقی در هر ساعت کنترل گردد.
جستارهای وابسته
منابع
- Austin T. Fragomen, MDcorresponding author and S. Robert Rozbruch, MD (2006 Dec 21). "The Mechanics of External Fixation". Check date values in:
|تاریخ=
(help) - . American Academy of Orthopedic Surgeons http://orthoinfo.aaos.org/topic.cfm?topic=A00196. Retrieved March 2014. Check date values in:
|تاریخ بازبینی=
(help); Missing or empty|title=
(help)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.