جان گلن

جان هرشل گلن جونیور (John Herschel Glenn Jr؛ زادهٔ ۱۸ ژوئیه ۱۹۲۱ در کمبریج، اوهایو - درگذشته ۸ دسامبر ۲۰۱۶) عضو سابق سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا و مجلس سنای ایالات متحده آمریکا خلبان و سالمندترین فضانورد بود. او اولین آمریکایی در مدار زمین‌مرکزی و سومین آمریکایی در فضای بیرونی بود. او در سال ۱۹۶۲ سوار بر یک کپسول فضایی به نام "فرندشیپ ۷" به مدار رفت.

جان گلن
United States Senator
از اوهایو
مشغول به کار
۲۴ دسامبر ۱۹۷۴  ۳ ژانویه ۱۹۹۹
پس ازهاوارد متزباوم
پیش ازجرج وینوویچ
رئیس Senate Committee on Governmental Affairs
مشغول به کار
۳ ژانویه ۱۹۸۷  ۳ ژانویه ۱۹۹۵
پس ازویلیام وی. روث، جونیور
پیش ازWilliam V. Roth Jr.
اطلاعات شخصی
زاده
John Herschel Glenn Jr.

۱۸ ژوئیهٔ ۱۹۲۱
کمبریج، اوهایو، ایالات متحده آمریکا
درگذشته۸ دسامبر ۲۰۱۶ (۹۵ سال)
کلمبوس، اوهایو، ایالات متحده آمریکا
حزب سیاسیحزب دموکرات
همسر(ان)آنی گلن (ا. ۱۹۴۳–۲۰۱۶)
فرزندان۲
اقامتگاهکلمبوس، اوهایو[1]
محل تحصیلدانشگاه ماسکینگام، کارشناسی ۱۹۶۲
دانشگاه مریلند در کالج پارک
دینپرسبیترینیسم
جایزه‌ها
  • صلیب پرواز ممتاز × ۶
  • نشان هوایی
  • واحد تقدیر رسمی رئیس جمهور (آمریکا)
  • تقدیر واحد نیروی دریایی
  • مدال کمپین آمریکایی
  • مدال کمپین آسیا-اقیانوسیه
  • مدال پیروزی جنگ جهانی دوم (آمریکا)
  • مدال خدمات چین
  • مدال خدمات اشتغال در نیروی دریایی
  • مدال خدمات دفاع ملی
  • مدال خدمات کره
  • مدال کره سازمان ملل متحد
  • واحد تقدیر رسمی رئیس جمهور (کره جنوبی)
  • مدال طلای کنگره
  • نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری
  • مدال افتخار فضایی کنگره
امضا
خدمات نظامی
خدمت/شاخه
سال‌های خدمت۱۹۴۱ تا ۱۹۶۵
درجهسرهنگ
یگان
  • Marine Aircraft Group 15
  • VMJ-353
  • VMF-155
  • VMF-218
  • VMA-311
  • 51st Fighter Wing
جنگ‌ها/عملیات‌ها
----
ناسا فضانورد
نام‌های دیگرJohn Herschel Glenn, Jr.
ملیت ایالات متحده آمریکا
شغل دیگرخلبان آزمایش
زمان پرواز در فضا4h 55m 23s
گزینش1959 NASA Group 1
مأموریت‌هامرکوری-اطلس ۶
نشان مأموریت
جوایز
جان گلن
جان گلن
درجهسرهنگ نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
تاریخ گزینش۲۰ فوریه، ۱۹۶۲ برای مرکوری-اطلس ۶؛۱۹۹۸ برای STS-95
ماموریتمرکوری-اطلس ۶، اس تی اس-۹۵
نشان ماموریت
دستاورداولین فضانورد آمریکایی در مدار زمین

ازدواج

جان گلن در سال ۱۹۴۳ با آنا مارگارت کاستور، که چند ماه از او بزرگتر بود، ازدواج کرد. این ازدواج تا زمان درگذشت همسرش در ماه فوریه ۲۰۱۶ دوام داشت. از این زوج دو فرزند باقی مانده است.[2]

آغاز فعالیت هوایی

او پیش از پیوستن به ناسا درجنگ جهانی دوم و جنگ کره به عنوان خلبان شکاری-بمب‌افکن شرکت کرده بود.[2]

نخستین صعود

در سال ١٩٥٨، ناسا او را برای طی دوره آموزش فضانوردی انتخاب کرد. پس از ثبت رکورد سرعت در یک پرواز فراقاره‌ای به تیم مرکوری ۷ پیوست که اولین گروه از فضانوردان آمریکایی بودند. او روز ۲ فوریه ۱۹۶۲ از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال با فضاپیمای سرنشین‌دار "دوستی" به فضای بیرونی پرتاب شد و برای کمتر از ۵ ساعت در مدار بود. این پرواز حدود ده ماه پس از پرواز موفقیت‌آمیز یوری گاگارین، فضانورد شوروی به فضا انجام شد و به این ترتیب، جان گلن دومین انسانی بود که به فضا سفر کرد.[2]

صعود دوباره

جان گلن ۳۶ سال پس از پرواز تاریخی خود باردیگر به فضا رفت. او توانست ناسا را قانع کند که او را به عنوان یکی از کارشناسان فضاپیمای دیسکاوری به ایستگاه فضایی بین‌المللی اعزام کند. گفته می‌شود که گلن برای قانع کردن ناسا به قبول این درخواست، گفته بود او را به عنوان "موش آزمایشگاهی" و برای بررسی آثار بی‌وزنی بر سالمندان به فضا بفرستد. بنابراین در سال ۱۹۹۸ در سن ۷۷ سالگی به فضا سفر کرد و این بار نیز مسن‌ترین انسانی شد که به فضا می‌رود.

فعالیت سیاسی

سفر فضایی جان گلن او را به یک قهرمان ملی تبدیل کرد و زمینه موفقیت او در فعالیت‌های سیاسی را فراهم آورد. وی پس از بازنشستگی از فضانوردی در سال ۱۹۷۴ به عنوان نماینده حزب دمکرات از ایالت اوهایو به مجلس سنای آمریکا راه یافت و تا ۱۹۹۹ به مدت ۲۵ سال خدمت و سپس از نمایندگی کناره‌گیری کرد.

در سال ١٩٧٦ او داوطلبت نامزدی حزب دموکرات در انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا شد اما نتوانست نامزدی این حزب را کسب کند.[2]

افتخارات

در سال ۲۰۱۱ جان گلن مدال طلای کنگره که بالاترین نشان افتخار غیرنظامی آمریکاست را دریافت کرد.

در سال ۲۰۱۲ باراک اوباما با اعطای «نشان افتخار آزادی رئیس‌جمهوری» به جان گلن از فعالیت‌های او تقدیر کرد.

فعالیت اقتصادی

جان گلن بازرگان موفقی بود و توانست ثروت قابل توجهی به دست آورد.[2]

مرگ

جان گلن در ۸ دسامبر ۲۰۱۶ در سن ۹۵ سالگی درگذشت. او از یک هفته پیش از مرگش در شهر کلمبوس، اوهایو در بیمارستان بستری شده بود و درحالی درگذشت که فرزندان و همسرش، که ۷۳ سال با او زندگی کرد، در کنارش بودند. جان گلن در آرامستان ملی آرلینگتون به خاک سپرده شد.

پانویس

  1. "Ohio" (PDF). Congressional Pictorial Directory, 105th Congress. 1997. p. 104.
  2. «نخستین فضانورد آمریکا و سالمندترین فضانورد جهان درگذشت». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۹ آذر ۱۳۹۵.

منابع

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جان گلن موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.