جعفر بهبهانی
سید جعفر بهبهانی فرزند سید محمد بهبهانی (روحانی مخالف مصدق در دهه ۳۰) و نوه سید عبدالله بهبهانی (از مجتهدان فعال در نهضت مشروطیت) نماینده تهران در مجلس شورای ملی در ادوار هجدهم و بیستم بود. وی عضو جبهه منفردین در مجلس بود که در ۲ مرداد ۱۳۳۹ خورشیدی با کمک هم حزبانش دکتر علی امینی، ارسلان خلعتبری و محمد درخشش باعث ابطال انتخابات تابستانی دوره بیستم و در نتیجه سرنگونی دولت منوچهر اقبال گردید. در ۱۴ اردیبهشت ۱۳۴۰ جعفر بهبهانی به همراه ارسلان خلعتبری، دولت جعفر شریف‌امامی را به خاطر عدم رسیدگی به کار فرهنگیان استیضاح کردند.[1]
ارسلان خلعتبری، علی امینی و سیدجعفر بهبهانی در جلسه باشگاه مهرگان
علی امینی و دیگر همفکرانش چون محمد درخشش، ارسلان خلعتبری و سید جعفر بهبهانی همواره دولت اقبال را متهم کرده بودند که با دخالت در انتخابات و تعلل در برگزاری انتخابات آزاد موجبات استبداد را فراهم می‌آوردند.[2]
منابع
- دکتر باقر عاقلی، روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی، تهران: مامک، شابک ۹۶۴-۶۸۹۵-۵۳-۰
- «www.tarikhirani.ir». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.