جنگ داخلی آنگولا

جنگ داخلی آنگولا جنگی بود که از آغاز استقلال این کشور تا سال ۲۰۰۲ در آنگولا وجود داشت. این جنگ طولانی‌ترین درگیری در آفریقا بود که طی آن میلیون‌ها نفر جان خود را از دست دادند. این درگیری‌ها میان جبهه آزادیبخش آنگولا و نیروهای مسلح کوبا علیه جنبش خلق برای آزادی آنگولا و یونیتا بود که توسط آمریکا و از طریق آفریقای جنوبی و زئیر حمایت می‌شد.

Angolan Civil War
بخشی از جنگ سرد (تا ۱۹۹۱)
تاریخ۱۱ نوامبر ۱۹۷۵ – ۴ آوریل ۲۰۰۲
(۲۶ سال، ۴ ماه، ۳ هفته و ۳ روز)
مکانآنگولا
نتیجه

پیروزی جنبش خلق برای آزادی آنگولا-حزب کار تا ۱۹۹۲.

  • ایجاد و سپس سقوط جمهوری خلق آنگولا
  • عقب نشینی کلیه نیروهای خارجی در سال ۱۹۸۹.
  • گذار به سمت یک سیستم سیاسی چند حزبی در سال ۱۹۹۱/۹۲.
  • انحلال نیروهای مسلح جبهه آزادیبخش ملی آنگولا
  • مشارکت یونیتا و جبهه آزادی‌بخش ملی آنگولا، به عنوان احزاب سیاسی در سیستم سیاسی جدید ، از سال ۱۹۹۱/۹۲ به بعد.
  • جوناس ساویمبی، رهبر یونیتا ، در سال ۲۰۰۲ کشته شد. یونیتا مبارزه مسلحانه را کنار گذاشت و در کارزار انتخاباتی شرکت کرد.
  • مقاومت جبهه آزادیبخش کابیندا تا به امروز ادامه دارد.
طرفین درگیر
جنبش خلق برای آزادی آنگولا-حزب کار
SWAPO
 کوبا (۱۹۷۵ –۹۱)
Executive Outcomes (۱۹۹۳-۹۵)
یونیتا
جبهه آزادیبخش ملی آنگولا (۱۹۷۵ –۷۷)
جبهه آزادیبخش کابیندا
 آفریقای جنوبی (۱۹۷۵ –۸٩ )
فرماندهان و رهبران
آگوستینیو نتو (۱۹۷۵–۱۹۷۹)
ژوزه ادوآردو دوس سانتوس
Lúcio Lara
Iko Carreira
António Franca
فیدل کاسترو
Vasily Petrov
والنتین وارنیکوف
سم نوجوما
جوناس ساویمبی 
Demosthenes Chilingutila
Alberto Vinama
هولدن روبرتو
Luiz Ranque Franque
Balthazar Johannes Vorster (1975–1978)
پی دبلیو بوتا (۱۹۷۸–۱۹۸۹)
قوا

سربازان جنبش خلق برای آزادی آنگولا-حزب کار :

  • ۴۰٬۰۰۰ (۱۹۷۶)–۷۰٬۰۰۰ (۱۹۸۷)
  • ۱۳۰٬۰۰۰ (۲۰۰۱)

سربازان کوبا:

  • ۳۵٬۰۰۰–۳۷٬۰۰۰ (۱۹۸۲)
  • ۶۰٬۰۰۰ (۱۹۸۸)

سربازان شوروری:

  • در کل ۱۱٬۰۰۰ (۱۹۷۵ تا ۱۹۹۱)

شبه نظامیان یونیتا :

  • ۶۵٬۰۰۰ (۱۹۹۰, بالاترین حد)

شبه نظامیان جبهه آزادی‌بخش ملی آنگولا:

  • ۲۲٬۰۰۰ (۱۹۷۵)
  • ۴٬۰۰۰–۷٬۰۰۰ (۱۹۷۶)

سربازان آفریقای جنوبی :

  • ۲۰٬۰۰۰ (۱۹۷۶)
تلفات

نامعلوم
۲۰۱۶–۵۰۰۰ کشته
۱۵٬۰۰۰ مجموع

۵۴ کشته

نامعلوم
نامعلوم

۲۰۸۳ کشته (whole جنگ مرزی جنوب آفریقا figure)
بیش از ۵۰۰٬۰۰۰ غیر نظامی جان باختند

ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی به دلایل مشکلات نظامی که در ویتنام و افغانستان داشتند در این درگیری‌ها دخالت می‌کردند. دخالت این دو کشور از طریق گروه‌های وابسته آنها صورت می‌گرفت. در این جنگ بسیاری از افسران روسی کشته شدند یا به اسارت نیروهای آفریقای جنوبی درآمدند. کوبا تنها کشور غیر آفریقایی بود که در این درگیری‌ها شرکت علنی داشت. این جنگ با توافق یونیتا و جنبش خلق برای آزادی آنگولا-حزب کار MPLA بر سر انتخاباتی دمکراتیک در آنگولا به پایان رسید.

جستارهای وابسته

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.