جنگ داخلی سیرالئون

جنگ داخلی سیرالئون، بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۲ میلادی در کشور سیرالئون درجریان بود.

جنگ داخلی سیرالئون

تجارت
زمان ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۲
مکان سیرالئون
نتیجه
جنگندگان
جبهه متحد انقلابی
لیبریا
لیبی
بورکینافاسو		 ارتش سیرالئون
بریتانیا
Executive Outcomes
گینه
ایالات متحده آمریکا
United Nations Mission in Sierra Leone
هند
کنیا
روسیه
اکراین
نیجریه
نروژ
نیوزیلند
غنا
اردن
آلمان
فرماندهان
چارلز تیلور
Foday Sankoh
Sam Bockarie
Issa Sesay
Augustine Gbao
Johnny Paul Koroma
 .
حدود ۱۲۰ هزار کشته
«الماس‌های خونین» در جنگ داخلی سیرالئون توسط گروه‌های شورشی و جنگ‌سالاران برای خرید سلاح به منظور ادامه جنگ، به بهای جان صدها هزار نفر تمام شد.[1]

تاریخچه

جنگ داخلی سیرالئون، بین سال‌های ۱۹۹۱ تا ۲۰۰۲ میلادی، حدود ۱۲۰ هزار کشته بر جای گذاشت. کشته‌شدگان این جنگ‌ها، تنها نظامیان نبودند. ده‌ها هزار نفر از مردم عادی، نیز مورد تجاوز، قطع عضو، بردگی و ربوده‌شدن فرزندانشان برای شرکت در جنگ داخلی واقع شدند.[2]

جبهه متحد انقلابی
پرچم و آرم رسمی جبهه متحد انقلابی سیرالئون

جبهه متحد انقلابی، یکی از رادیکال‌ترین گروه‌های نظامی درگیر در جنگ داخلی سیرالئون بود. این گروه مورد حمایت چارلز تیلور، رئیس‌جمهور وقت لیبریا قرار داشت. چارلز تیلور، از طریق فروش «الماس‌های خونین» به دست آمده از اردوگاه‌های کار اجباری، خرید اسلحه و تأمین نیاز تسلیحاتی جبهه متحد انقلابی سیرالئون را برعهده داشت.[3] نیروهای این جبهه هزاران نفر را دچار نقض عضو کردند. مشخصه و امضای جبهه متحد انقلابی سیرالئون، «قطع دست و پای غیرنظامیان بود».[4]

پانویس

منابع
  1. متهم «الماس‌های خونین» در دادگاه جنایات جنگی لاهه، دویچه وله فارسی
  2. محکومیت چارلز تیلور در دیوان بین‌المللی کیفری، رادیو فردا
  3. در دادگاه چارلز تیلور، نائومی کمبل دریافت 'سنگهای کثیف' را تائید کرد، بی‌بی‌سی فارسی
  4. آلبوم عکس: چارلز تیلور و جنگ‌های سیرالئون و لیبریا، بی‌بی‌سی فارسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.