جنگ داخلی لیبی (۲۰۱۴–اکنون)

جنگ داخلی لیبی (به انگلیسی: Libyan Civil War) یک درگیری نظامی در لیبی است که از ۲۰۱۴ آغاز شده‌است. این جنگ نخست بین دولت طبرق که از سوی مجلس نمایندگان منتخب سال ۲۰۱۴ تشکیل شده بود و دولت کنگره ملی مستقر در طرابلس بر سر کنترل بر سرزمین و منابع نفت لیبی آغاز شد. دولت طبرق مستقر در شرق لیبی به رهبری ژنرال خلیفه حفتر و با پشتیبانی ارتش ملی لیبی و نیروی هوایی مصر و امارات متحده عربی دولت کنگره ملی را مورد آماج حمله قرار داد. دولت ملی مستقر در غرب لیبی با پشتیبانی شبه نظامیان و حمایت قطر، سودان و ترکیه در موضع خود در طرابلس دفاع نمود. دولت ملی موفق شد در ماه مه ۲۰۱۶ مناطقی را که در اختیار داعش بود را بازپس گیرد. در آوریل ۲۰۱۹ دولت ژنرال خلیفه حفتر عملیات تهاجمی غربی را برای تسلط بر طرابلس آغاز کرد.[2] در بحران جدید لیبی که به واسطه حملات خلیفه حفتر صورت گرفته تا ماه مه ۲۰۱۹ بیش از ۵۰۰ نفر کشته‌اند.[3]

Second Libyan Civil War
بخشی از زمستان عربی بحران لیبی
وضعیت نظامی لیبی در ۹ آوریل ۲۰۱۹   تحت کنترل مجلس نمایندگان لیبی و ارتش ملی لیبی   تحت کنترل دولت وفاق ملی لیبی و سپر لیبی   تحت کنترل نیروهای محلی (For a more detailed 2019 map, see military situation in the Libyan Civil War)
تاریخ ۱۶ مه ۲۰۱۴ – اکنون (۷ سال، ۳ هفته و ۲ روز) مکان لیبی وضعیت فهرست درگیری‌های مسلحانه جاری از ژانویه ۲۰۲۰ مجلس نمایندگان منطقه برقه شرقی و بخش‌های از جنوب فزان و منطقه طرابلس را کنترل می‌کند. دولت وفاق ملی کنترل اکثر مناطق ساحلی از جمله طرابلس، مصراته، و سرت را در دست دارد.
مبارزان اصلی
مجلس نمایندگان لیبی (واقع درطبرق) ارتش ملی لیبی  نیروی هوایی لیبی (LNA–aligned) بریگاد زنتان(تا ۲۰۱۷) شرکت‌های نظامی خصوصی روسی جنبش عدالت و برابری (از ۲۰۱۶) جنبش/ارتش آزادی سودان گروه واگنر جنگ داخلی لیبی (۲۰۱۴ تا کنون)  مصر  امارات متحده عربی  فرانسه  ایالات متحده آمریکا  روسیه  عربستان سعودی  چاد  بریتانیا (۲۰۱۴–۱۶)  اردن (۲۰۱۴–۱۶, ۲۰۱۹-)  الجزایر (۲۰۱۴–۱۸)  بلاروس وفاداران قذافی جبهه مردمی برای آزادی لیبی Warshefana militias	دولت وفاق ملی لیبی (واقع در طرابلس) (از ۲۰۱۶) نیروهای مسلح لیبی  ارتش لیبی  نیروی هوایی لیبی (GNA–aligned)  نیروی دریایی لیبی گارد ریاست جمهوری نیروهای سپر لیبی تیپ‌های انقلابی صبراته گارد تأسیسات نفتی لیبی بریگاد طرابلس (تا ۲۰۱۸) نیروهای حفاظت از طرابلس(از ۲۰۱۸) نیروی سوم مصراته شبه نظامیان طوارق استان غات(شبه نظامیان طوارق) جبهه توبو برای نجات لیبی (شبه نظامیان توبو) قوم بربر بریگاد زنتان (از ۲۰۱۷) FACT CCMSR اتحاد نیروهای دموکراسی و توسعه چاد ارتش آزاد سوریه (تحت حمایت ترکیه) (از ۲۰۱۹)[1] {{Collapsible list	دولت نجات ملی لیبی (۲۰۱۴-۱۷) نیروهای سپر لیبی اتاق عملیات انقلابیون لیبی گارد ملی لیبی پشتیبانی:  قطر (۲۰۱۴-۱۶)  سودان (۲۰۱۴-۱۶)  ترکیه (۲۰۱۴-۱۶)  ایران (ادعا شده) مجلس شورای انقلابیون بنغازی القاعده در مغرب اسلامی شبه نظامیان مجلس شورای انقلابیون بنغازی: انصار الشریعه (لیبی) (۲۰۱۴-۱۷) سپر لیبی ۱ (۲۰۱۴-۱۶) تیپ شهدای ۱۷ فوریه بریگاد راف الله السحاتی مجلس شورای مجاهدین درنه (۲۰۱۴–۱۸) انصار الشریعه درنه (۲۰۱۴–۱۸) بریگاد شهدای ابوسلیم (۲۰۱۴–۱۵) بریگاد دفاع از بنغازی(مجلس شورای انقلابیون بنغازی) مجلس شورای انقلابیون اجدابیا (۲۰۱۵-۲۰۱۶) نیروی حفاظت از درنه	داعش دولت اسلامی عراق و شام در لیبی دولت اسلامی عراق و شام در لیبی دولت اسلامی عراق و شام در لیبی حمایت: القاعده در مغرب اسلامی (۲۰۱۴–۲۰۱۵; ادعا شده در ۲۰۱۶)
فرماندهان و رهبران
عقیله صالح عیسی (رئیس مجلس نمایندگان) عبدالله الثنی (نخست‌وزیر) فیلد مارشال خلیفه حفتر (فرمانده جنگ داخلی لیبی (۲۰۱۴ تا کنون)) سرتیپ ونیس بوخماده (فرمانده نیروهای ویژه لیبی) سرتیپ صقر الجروشی (رئیس ستاد نیروی هوایی لیبی) رئیس ستاد عبدالرازق الناظوری(نیروی زمینی لیبی) سیف‌الاسلام قذافی ژنرال Ali Kana (رهبر وفاداران قذافی در فزان)	فائز السراج (رئیس شورای ریاست جمهوری و نخست وزیر) سرهنگ المهدی البرغثی ( وزیر دفاع دولت وفاق ملی) رضا عیسی (فرمانده نیروی دریایی لیبی)	نوری ابو سهمین (۲۰۱۴–۱۶) (رئیس کنگره ملی لیبی) خلیفه الغویل (۲۰۱۵–۱۷) (نخست‌وزیر) صادق الغريانی (مفتی اعظم) ابو خالد المدنی † (رهبر انصار الشریعه) مختار بلمختار (فرمانده مرابطون، احتمالاً کشته شده است) موسی ابو داوود † (فرمانده منطقه جنوبی القاعده در مغرب اسلامی) محمد الزهاوی  † (رهبر سابق انصار الشریعه) عطيه الشاعری مجلس رهبر شورای مجاهدین درنه/ نیروی حفاظت از درنه وسام بن حمید † ( فرمانده سپر لیبی ۱) سالم دربی † (فرمانده بریگاد شهدای ابوسلیم)	ابونبیل الانباری † (رهبر ارشد حکومت اسلامی عراق و شام در لیبی) ابو حذيفه المهاجر (فرماندار حکومت اسلامی عراق و شام ولایت طرابلس)
تلفات
۸٬۷۸۸ کشته ۲۰٬۰۰۰ مجروح (از مه ۲۰۱۵)

روز یکشنبه ۱۹ ژانویه ۲۰۲۰ برلین میزبان کنفرانسی به منظور بررسی تحولات لیبی بود، این کنفرانس با شرکت پشتیبانان اصلی هر دو جناح درگیر در لیبی برگزار شد، به گفته آنگلا مرکل توافق شد تا آتش‌بس دائمی برقرار شده و حل و فصل اختلافات به صورت سیاسی ادامه پیدا کند و کمیته‌ای متشکل از ۵ نفر از نظامیان هر طرف این درگیری بر آتش‌بس نظارت داشته‌باشند.[4]

جستارهای وابسته

• بحران مهاجرتی اروپا

پانویس

2. مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Libyan Civil War (2014–present)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
3. «Libya, a second Syria?». United World International. ۲۰۱۹-۰۵-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۷.
4. «حمایت شرکت کنندگان «کنفرانس برلین» از آتش‌بس لیبی و تحریم تسلیحاتی این کشور». یورونیوز فارسی. ۲۹ دی ۱۳۹۸.