جیکوب آرمینیوس
جیکوب آرمینیوس (اکتبر ۱۰، ۱۵۶۰ – اکتبر ۱۹، ۱۶۰۹) با نام اصلی یاکوب هرمانزون که با نام لاتینی آرمینیوس شناخته میشود از فیلسوفان مسیحی بود. پیروان او بنام آرمینیوسیها شهرت یافتند.
اصلاحات پروتستانی |
---|
Precursors |
والدوسیان |
مارتین لوتر |
اعلامیه نود و پنج مادهای مارتین لوتر · German Peasants' War · Schmalkaldic League · Magisterials · Radicals · اصلاح کاتولیک |
Main Reformers |
مارتین لوتر · فیلیپ ملانشتن · توماس مونتسر · اولریش تسوینگلی · منو سیمونز · مارتین بوسر · Olaus / Laurentius Petri · Berquin · ژان کالون · Karlstadt · جان ناکس · Trubar · جیکوب آرمینیوس |
Other Reformers |
By location |
هوسیها · Denmark–Norway / Holstein · England · تاریخ آلمان · Italy · Netherlands · Poland-Lithuania · اصلاحات پروتستانی اسکاتلند · Sweden · اوگنو · Switzerland |
پروتستانتیسم |
زندگی
آرمینیوس در اودواتر استان اوترخت هلند به دنیا آمد و در نوجوانی والدین خود را از دست داد. پدرش هرمن (نام آرمینیوس لاتین شدهٔ Hermanszoon و بمعنی فرزند هرمن) وفات کرد و زن بیوهاش را با کودکی خردسال تنها گداشت.[1] مادرش نیز در سال 1575 و در جریان قتلعام اسپانیایی در اودواتر جان خود را از دست داد.
پیشوای روحانی تئودور املیوس وی را به فرزند خواندگی پذیرفت و او را به مدرسه اوترخت فرستاد اما او نیز در سال 1574 وفات یافت. سپس رودولف اشنلیوس وی را به ماربورگ فرستاد و وی را قادر ساخت که بتواند در دانشگاه لیدن به مطالعه الهیات بپردازد.[2]
وی الهیات را از تئودور دو بز -جانشین کالون و یکی از رهبران معترضان فرانسه- آموخت. در سال ۱۵۸۹ از وی خواسته شد تا از آموزه ژان کالون در مورد "ازپیش برگزیدگی" در برابر حملات "کورنهرت" دفاع کند؛ اما پس از داغ شدن بحث، دریافت که پیرو نگرش کورنهرت شدهاست. آرمینیوس تا آخر عمر کوتاه خود در سال ۱۶۰۹ مورد تهاجم پیروان ژان کالون بود، اما از نظر خود دست برنداشت.
مرگ
پس از وفات آرمینیوس در سال ۱۶۰۹، تفکرات او باقیماند و پیروان او بنام آرمینیوسیها شهرت یافتند گرچه گاهی نیز با نام معترضین شناخته میشدند. پیروان او از هلند فراتر رفتند و در ممالک مختلف به نشر عقاید خود پرداختند؛ گرچه در هلند پرشورتر از سایر ممالک بودند. آرمینیوسیها همچنان در جدال با کالونیها بودند تا اینکه در شورای دورت و پس از مناقشات بسیار هنگامی که حزب سیاسی مخالف آرمینیوس به قدرت رسید؛ دستور تشکیل شورایی را داد که مختص هلند نبود و جنبه فراملی داشت. در این شورا معترضین محکوم شدند و آراء ایشان مردود اعلام شد و از این شورا به بعد کم کم روبه فراموشی رفتند.[4]
پانویس
- Bangs, Carl (1985). Arminius: A Study in the Dutch Reformation. Grand Rapids: Asbury Press. p. 25. ISBN 0-310-29481-9.
- Marijke Meij-Tolsma, Arminius, Arminianism, and Europe: Jacobus Arminius (1559/60-1609) (2009), Introduction pp. ix-xvi; Google Books.
- لین، تونی؛ تاریخ تفکر مسیحی، ترجمه روبرت آسریان، تهران، نشروپژوهش فرزان روز، ۱۳۸۶، چاپ سوم، ص ۳۰۴- ۳۰۵
- لین، تونی؛ پیشین، ص ۳۰۴ تا ۳۱۰