حمله کردها و ترک‌های عثمانی به آذربایجان (۱۵۷۸)

در سال ۱۵۷۸ میلادی که برابر با نخستین سال پادشاهی شاه محمد خدابنده بود، گروهی از کردان مطیع ایران که در سرزمین‌های مابین وان و آذربایجان به سر می‌بردند، با توجه به ضعف و ناتوانی سلسله صفوی و اختلاف قزلباش‌ها و همچنین به سبب اشتراک مذهب (تسنن) با دولت عثمانی، به آن دولت تمایل پیدا کرده بودند. خسروپاشا حاکم وان به دستور شاه عثمانی (مراد سوم)، کردهای این ناحیه را تحریک به حمله و چپاول نواحی غربی آذربایجان کرد و خود نیز به همراه آنان در حمله به آذربایجان شرکت کرد. در این هنگامه امیرخان موصلوی ترکمان به تازگی امیرالامرای آذربایجان شده بود ولی هنوز به آنجا برای شروع به کار سفر نکرده بود. کردها و ترک‌های عثمانی بی خبر بر نواحی ارومیه، سلماس و خوی تاختند و آن حدود به تاراج بردند و جمعی از مردم را کشتند و برخی دیگر را به اسیری بردند. امیرخان موصلوی ترکمان از قزوین به آذربایجان رفت ولی کاری از پیش نبرد. خبر حمله سپاه عثمانی به آذربایجان سبب شد که گروهی دیگر از طوایف کرد تا حدود مراغه پیش روند و مردم آن نواحی را نیز غارت کنند. این حمله نهایتاً" به آغاز جنگ صفویان و عثمانی (۱۵۹۰–۱۵۷۸) با اردوکشی مصطفی‌پاشا به قفقاز (۱۵۷۸) و شروع جنگ چلدر منجر شد.

حمله کردها و ترک‌های عثمانی به آذربایجان (۱۵۷۸)
بخشی از جدایی‌طلبی از حکومت صفوی و گرایش به دولت عثمانی به دلیل اشتراک مذهب
زمان ۱۵۷۸ میلادی
مکان مراغه، ارومیه، خوی، سلماس
نتیجه غارت برخی از شهرهای آذربایجان مثل مراغه، ارومیه، خوی، سلماس، تهییج مردم شروان به دلیل نارضایتی از حکام قزلباش، آغاز جنگ صفویان و عثمانی (۱۵۹۰–۱۵۷۸) با اردوکشی مصطفی‌پاشا به قفقاز (۱۵۷۸) و شروع جنگ چلدر
علت جنگ جدایی‌طلبی از حکومت صفوی و گرایش به دولت عثمانی به دلیل اشتراک مذهب
جنگندگان
* صفویان * امپراتوری عثمانی
فرماندهان
* امیرخان موصلوی ترکمان * خسروپاشا (حاکم وان)

منابع

    • نصرالله فلسفی (۱۳۹۱)، «جلد اول»، زندگانی شاه عباس اوّل، به کوشش فرید مرادی.، تهران: انتشارات نگاه، ص. ۶۹ و ۷۰، شابک ۹۷۸-۹۶۴-۳۵۱-۷۲۶-۷
    • تهاجم عثمانی به آذربایجان در عهد شاه محمدخدا بنده دانشنامه رشد
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.