خالد حیدری
خالد حیدری (زاده ۱۳۲۹ در مهاباد - درگذشته ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ در کوت عراق) ستوان خلبان اف- ۴ فانتوم ۲ نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران بود.[1]
خالد حیدری | |
---|---|
زاده | ۱۳۲۹ مهاباد |
درگذشته | ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ کوت عراق |
مدفن | |
درجه | سرلشگر |
یگان | خلبان اف-۴ فانتوم ۲ |
جنگها و عملیاتها | جنگ ایران و عراق عملیات آلفای سرخ |
نشانها | ![]() |
تحصیلات و آموزش نظامی
خالد حیدری پس از طی دوره یک ساله مقدماتی در ایران سال ۱۳۵۳ جهت فراگرفتن دورههای تکمیلی به مدت دو سال به آمریکا اعزام شد.
وی پس از آموزش پرواز با هواپیماهای تی-۳۷ و تی-۳۸ و اف-۴ به عنوان خلبان شکاری به ایران بازگشت و پس از ۶ ماه حضور در پایگاه یکم شکاری در سال ۱۳۵۶ به پایگاه سوم شکاری منتقل شد.[2]
عملیات انتقام (آلفای سرخ)
عملیات استراتژیک (چریکی) هوایی «انتقام» ساعت ۱۴ روز سی و یکم شهریور ماه ۵۹ به فاصله ۲ ساعت پس از حمله هوایی هواپیماهای عراقی به پایگاه یکم تاکتیکال نیروی هوایی تهران (مهرآباد) و در پاسخ به تهاجمات دشمن با عنوان «انتقام» با بمباران هوایی دو پایگاه هوایی عراق به منظور اثبات فعال بودن نیروی هوایی ایران به استراتژیستهای عراق انجام گرفت.
- از ساعت ۱۴ روز سی و یکم شهریور ماه ۵۹ به فاصله ۲ ساعت پس از حمله هوایی هواپیماهای عراقی به کشور در پاسخ به آن تهاجمات، خلبانان نیروی هوایی مأموریتی را باعنوان «انتقام» (Revenge) با بمباران هوایی دو پایگاه هوایی عراق به منظور اثبات فعال بودن نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به استراتژیستهای عراق انجام دادند.
- این خلبانان برای انجام مأموریت حکم نداشته و مسئولیت این امر خطیر را داوطلبانه بر عهده گرفتند.
- دسته اول به رهبری سرگرد خلبان جهانگیر ابنیمین با نام پروازی " البرز " از پایگاه هوایی بوشهر رأس ساعت ۱۷ نخستین بمبهای خود را بر هدف رها کردند.
- دسته دوم با نام پروازی آلفای سرخ "رد -آلفا red-alpha " به رهبری سرگرد خلبان سیدجلیلپور رضایی شیرجو بیشه از پایگاه هوایی سوم شکاری همدان رأس ساعت ۱۷:۵۵ دقیقه نخستین بمبهای خود را بر پایگاه هوایی کوت رها کردند.[3]
خاطرات همسر خالد حیدری
آخرین روز تابستان ۱۳۵۹ در همدان پایگاه هوایی شهید نوژه بودیم. مرخصی داشت و در خانه ماند. به دلیل حمله هواپیماهای عراقی مرخصیاش لغو شده بود و باید میرفت. من مخالفت میکردم اما او مدام مرا قانع میکرد و اصرار به رفتن داشت. یادم میآید روز اولی که عراق حمله کرد، بعد از دو ساعت که میخواست از خانه خارج شود، گفت: «من میروم شاید برگشتنی نباشم، نزد مادرم برو، اینجا امن نیست.» ساکی که نقشههای جنگیاش در آن بود را برایش حاضر کردم و به خواست خودش تکهای از موهای دخترمان «طلا» را برایش گذاشتم. وقتی شهید شد ما خبر نداشتیم. تا اینکه همه همرزمانش بازگشتند اما خبری از او نشد. مأموریت او خارج از مرزهای ایران بود و من همواره منتظر بازگشتش بودم.[4]
مفقود شدن
خالد حیدری با آغاز جنگ مأموریت پاسخ نظامی به حمله هوایی عراق سرانجام در ساعت ۵ عصر روز ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ در عملیاتی معروف به «انتقام» در حالی که به همراه تیم آلفارد از پایگاه سوم شکاری مأمور بمباران پایگاه هوایی کوت در استان میسان عراق بود هواپیمایش مورد اصابت یک فروند موشک سام قرار گرفت و در رودخانه دجله سقوط کرد در این حمله خلبان محمد صالحی نیز به همراه خالد حیدری مفقود شد. با این اتفاق خالد حیدری اولین شهید نظامی ایران در جنگ با عراق لقب گرفت.
پیدا شدن
پس از سالها در یک عملیات اکتشاف در سال ۱۳۹۱ در یک قبرستان در شهر کوت پیکر خلبانهای آلفارد پیدا شد و در یک مراسم به ایران بازگرداننده شد و پس از یک مراسم پیکر خالد حیدری به زادگاهش مهاباد انتقال داده شد و در آنجا به خاک سپرده شد.[5] در عملیات لایه روبی رودخانهٔ دجله لاشهٔ متلاشی شدهٔ هواپیمای عملیات آلفارد پیدا شد.[2]
منابع
- «زندگینامه: خالد حیدری (۱۳۲۹ - ۱۳۵۹)». همشهری آنلاین. ۲۰۱۲-۰۸-۲۲. دریافتشده در ۲۰۲۰-۱۰-۰۳.
- http://hamshahrionline.ir/details/181848
- http://www.irartesh.ir/Forum/Post/1459
- «نسخه آرشیو شده». بایگانیشده از اصلی در 7 اكتبر 2015. دریافتشده در 6 اكتبر 2015. تاریخ وارد شده در
|بازبینی=،|archive-date=
را بررسی کنید (کمک) - http://www3.irna.ir/fa/News/80383154/فرهنگی/پیدا_شدن_پیکر_دو_خلبان_شهید_در_مستند_ˈآلفاردˈ_تصویر_می_شود%5Bپیوند+مرده%5D