خویشاوندی سببی
خویشاوندی سببی (به انگلیسی: Affinity) خویشاوندی است که به واسطه ازدواج پدید می‌آید؛ و در فقه به افرادی که به واسطه ازدواج با یک شخص محرم می‌شوند، محارم سببی می‌گویند.
محارم سببی برای مردان
به محض جاری شدن صیغه عقد ازدواج دائم یا موقت، مادر و مادربزرگ‌های عروس هر چه بالاتر روند، نسبت به داماد تا پایان عمر محرم می‌شوند و حتی بعد از مرگ یا طلاق عروس هم محرم باقی می‌مانند.
اگر مرد با زنی ازدواج کند که از شوهر سابق خود دختر دارد، با صرف عقد کردن، این دختر بر شوهر دوم مَحرم نمی‌شود، بلکه محرمیت بین این دختر و ناپدری (شوهر دوم مادرش)، بعد از وقوع نزدیکی بین آن زن و شوهر حاصل می‌شود.
محارم سببی برای زنان
بعد از جاری شدن صیغه عقد ازدواج دائم یا موقت، پدر شوهر و پدر بزرگ‌های شوهر هر چه بالاتر روند برای همیشه به عروس محرم می‌شوند؛ یعنی حتی بعد از مرگ شوهر یا طلاق گرفتن عروس، این محرمیت باقی می‌ماند.
اگر زن با مردی ازدواج کند که از زن سابق خود پسر دارد، به محض اجرای صیغه عقد دائم یا موقت، محرمیت ابدی بین زن بابا و پسر حاصل می‌شود و نیازی به وقوع نزدیکی نیست.