دنیاگیری آنفلوانزا

دنیاگیری آنفلوانزا (به انگلیسی: Influenza pandemic) همه‌گیری ویروس آنفلوانزا است که در مقیاس جهانی گسترش می‌یابد و بخش بزرگی از جمعیت جهان را آلوده می‌کند. برخلاف همه‌گیری‌های فصلی آنفلوانزا، این دنیاگیری به‌طور نامنظم اتفاق می‌افتد - در طی ۳۰۰ سال گذشته حدود ۹ بیماری همه‌گیر آنفلوانزا وجود داشته‌است. همه‌گیری‌ها می‌توانند سطح بالایی از مرگ و میر ایجاد کنند، در حالی که بیماری آنفلوانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ بدترین مورد ثبت شده در تاریخ است. تخمین زده می‌شود که این بیماری همه‌گیر جهانی عامل کشته‌شدن ۵۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر بوده‌است. برای ۳۰۰ سال گذشته در هر ۱۰۰ سال حدود سه همه‌گیری آنفلوانزا' وجود داشته که جدیدترین آن دنیاگیری آنفلوانزای (۲۰۰۹) است.[1]

بخش آنفلوانزا در بیمارستان والتر رید، واشینگتن، D.C در طول همه‌گیر شدن بیماری آنفلوانزا در اسپانیا در ۱۹۱۸–۱۹۱۹.

همه‌گیری‌های آنفلوانزا زمانی اتفاق می‌افتد که یک گونهٔ جدید از ویروس آنفلوانزا از گونه‌های جانوری دیگری به انسان منتقل می‌شود. گونه‌هایی که در ظهور نژادهای جدید آنفلوانزای انسانی مهم به نظر می‌رسند خوک‌ها، مرغ‌ها و اردک‌ها هستند. این نژادهای نوظهور در برابر هرگونه ایمنی که ممکن است افراد به نژادهای قدیمی تر داشته‌باشند مقاومند، بنابراین می‌توانند به سرعت گسترش یافته و تعداد بسیار زیادی از افراد را آلوده کنند. گاهی هم ویروس‌های آنفلوانزای A از پرندگان وحشی به گونه‌های دیگر منتقل می‌شوند و باعث شیوع آن در مرغان خانگی می‌شوند و ممکن است منجر به همه‌گیری‌های آنفلوآنزا شوند.[2][3] به نظر می‌رسد که بخشی از انتشار ویروس‌های آنفلوانزا در سراسر جهان با کوچ پرندگان مهاجر انجام می‌شود، اگرچه محموله‌های تجاری فراورده‌های پرندگان زنده نیز ممکن است نقش داشته باشد. شیوه‌ها و شبکه‌های سفر انسان نیز می‌تواند در همه‌گیری آنفلوانزا مؤثر باشد.

سازمان جهانی بهداشت (WHO) یک زمان‌بندی شش مرحله‌ای را ارائه داده که در آن روند حرکت و گسترش ویروس آنفلوانزای نوظهور را از چند عفونت ابتدایی در انسان‌ها، تا رسیدن به یک بیماری همه‌گیر توضیح می‌دهد. مرحلهٔ اول بیشتر با آلوده شدن چند حیوان با این ویروس آغاز می‌شود؛ که در مواردی این حیوانات افرادی را آلوده می‌کنند، سپس در مرحله‌ای وارد می‌شود که ویروس شروع به پخش مستقیم خود از فردی به افراد دیگر می‌کند، و با حرکت خود در میان انسان‌ها هنگامی فرا می‌رسد که عفونت‌های ویروس نوظهور توانایی بالقوهٔ گسترش در سراسر جهان را پیدا می‌کند و دنیاگیر می‌شود.[4]

یک نو ویروس آنفلوانزای A که ممکن است در آینده بتواند همه‌گیر شود یکی از گونه‌های ویروسی به شدت بیماری‌زا (پاتوژن) اچ ۵ ان ۱ (H5N1)؛ زیر گروه ویروس آنفلوانزای A است. در ۱۱ ژوئن ۲۰۰۹، در پی انتشار شواهدی از همه‌گیری یک نوع جدید از آنفلوانزای اچ ۱ ان ۱ (H1N1) در نیم‌کره جنوبی، این نو ویروس از سوی سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک بیماری همه‌گیر جهانی در (مرحله ۶) اعلام شد.[5]در به روزرسانی جهانی این خبر در ۱۳ نوامبر ۲۰۰۹ که توسط سازمان بهداشت جهانی منتشر شد آمده‌است: " تا ۸ نوامبر ۲۰۰۹، در سراسر جهان بیش از ۲۰۶ کشور و سرزمین‌ها یا جوامع خارج از کشور گزارش داده‌اند [۵۰۳٬۵۳۶] آزمایشگاه موارد آنفلوانزای همه‌گیر؛ آنفلوانزای H1N1) 2009) تأیید شده، و از جمله بیش از ۶٬۲۵۰ مرگ و میر گزارش شده‌است. "[6]

آنفلوانزا

Structure of the influenza viron. The hemagglutinin (HA) and neuraminidase (NA) proteins are shown on the surface of the particle. The viral RNAs that make up the genome are shown as red coils inside the particle and bound to Ribonuclear Proteins (RNPs).

آنفلوانزا، که معمولاً با آنفلوآنزا شناخته می‌شود، یک بیماری عفونی پرندگان و پستانداران است که در اثر ویروس RNA خانواده ارتومیکسوویریده (ویروس‌های آنفلوانزا) ایجاد می‌شود. در انسان، از نشانه‌های عفونت آنفلوانزا عبارتند از: تب، گلودرد، دردهای ماهیچه، سردرد شدید، سرفه و ضعف و خستگی.[7] در موارد جدی‌تر، آنفلوانزا باعث سینه‌پهلو می‌شود، که می‌تواند به ویژه در کودکان خردسال و سالمندان، کشنده باشد. گرچه گاهی با سرماخوردگی اشتباه گرفته می‌شود، در آنفلوانزا این نشانه‌های بیماری بسیار شدیدتر است و در اثر نوع دیگری از ویروس ایجاد می‌شود.[8] هرچند این تهوع و استفراغ می‌تواند به ویژه در کودکان ایجاد شود،[7] ولی این نشانه‌ها بیشتر در رابطه با مشکل دستگاه گوارش است، که گاهی هم "آنفلوآنزای معده" یا "آنفلوآنزای ۲۴ ساعته" خوانده شده‌است."[9]

جستارهای وابسته

منابع

  1. Nicholls H (2006). "Pandemic influenza: the inside story". PLoS Biol. 4 (2): e50. doi:10.1371/journal.pbio.0040050. PMC 1363710. PMID 16464130.
  2. Klenk; et al. (2008). "Avian Influenza: Molecular Mechanisms of Pathogenesis and Host Range". Animal Viruses: Molecular Biology. Caister Academic Press. ISBN 978-1-904455-22-6.
  3. Kawaoka Y, ed. (2006). Influenza Virology: Current Topics. Caister Academic Press. ISBN 978-1-904455-06-6. .
  4. Current WHO phase of pandemic alert World Health Organization 2009 بایگانی‌شده در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine
  5. World Health Organization. World now at the start of 2009 influenza pandemic. http://www.who.int/mediacentre/news/statements/2009/h1n1_pandemic_phase6_20090611/en/index.html.
  6. "Pandemic (H1N1) 2009 – update 74". Situation updates – Pandemic (H1N1) 2009. World Health Organization. 13 November 2009. Retrieved 29 March 2011.
  7. Merck Manual Home Edition. "Influenza: Viral Infections".
  8. Eccles, R (2005). "Understanding the symptoms of the common cold and influenza". The Lancet Infectious Diseases. 5 (11): 718–25. doi:10.1016/S1473-3099(05)70270-X. PMID 16253889.
  9. Seasonal Flu vs. Stomach Flu by Kristina Duda, R.N. ; accessed 12 March 2007 (Website: "About, Inc. , A part of The New York Times Company")

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دنیاگیری آنفلوانزا موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.