رسول مددنوعی
رسول مددنوعی معروف به آقا مدد[1] مربی و بازیکن‌ساز فوتبال ایران بوده است. او از اوایل دهه ۱۳۳۰ در باشگاه راه‌آهن مربیگری می‌کرد. از او به عنوان پدر فوتبال راه‌آهن یاد می‌شود.[2] مددنوعی یک دوره در سال ۱۳۳۲ مربی تیم فوتبال تاج تهران (استقلال) نیز بوده است.[3]
| شناسنامه | ||
|---|---|---|
| نام کامل | رسول مددی نوعی | |
| زادروز | ۱۲۸۷ | |
| زادگاه | تبریز، ایران | |
| تاریخ مرگ | ۲۷ مرداد ۱۳۷۴ | |
| محل مرگ | تهران، ایران | |
| نام مستعار | آقامدد | |
| اطلاعات باشگاهی | ||
| باشگاه کنونی | ||
| پُست | ||
| باشگاه‌های حرفه‌ای | ||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی (گل) |
| دوران مربیگری | ||
۱۳۳۲ ۱۳۳۳-۱۳۳۶ ۱۳۳۷-۱۳۴۲ ؟-۱۳۴۳ ۱۳۵۰-۱۳۵۱ ۱۳۵۲-۱۳۵۳ ۱۳۵۳-۱۳۵۴ ۱۳۵۴-۱۳۵۶ ۱۳۵۶-۱۳۵۷ |
آریان تبریز راه‌آهن تبریز تاج تهران راه‌آهن تهران دیهیم جوانان تهران شاهین ایرانا ماشین‌سازی تبریز جوانان تهران تیم ملی ناشنوایان اکباتان کشاورز | |
زندگی‌نامه
رسول مددنوعی فوتبال را در زمین مموریال تبریز آموخت. وی در دهه ۲۰، دو باشگاه آریان و راه آهن تبریز را بنیان نهاد.[4] سپس در اوایل دهه ۳۰ از تبریز به تهران آمد.[5] در طول سال‌های مربیگری زندگی ساده‌ای داشت و در خانه‌ای متوسط، کنار زمین فوتبال راه‌آهن در جنوب تهران زندگی می‌کرد. شهرت او به خاطر استعدادیابی در رده‌های سنی پایه و پرورش بازیکنان بزرگ بوده است. چهار فرزند او نیز به مدارج بالای پزشکی و آموزشی رسیده‌اند.[6] نام اصلی ایشان رسول مددی نوعی بوده است. فرزند عباسعلی خان الله مدد معروف به چرندابی که از رهبران نهضت مشروطه در شهر تبریز بوده‌اند. مستند به مدارک تاریخی مندرج در کتاب تاریخ مشروطیت ایران. [7]
زندگی ورزشی
تاج (استقلال)
مددنوعی در تهران با جوانان حاضر در زمین خاکی راه‌آهن کار می‌کرد که در سال ۱۳۳۲ و به دنبال اختلاف علی دانایی‌فرد با پرویز خسروانی به جای علی دانایی‌فرد مربیگری تیم تاج تهران را برای یک فصل برعهده گرفت و با بازگشت علی دانایی‌فرد از این تیم جدا شد. تیم تاج در این سال در جام حذفی باشگاه‌های تهران حذف شد و در قهرمانی باشگاه‌های تهران به مقام چهارمی رسید.[3] دوران مربیگری مددنوعی در استقلال کوتاه بود اما اثرگذاری او بر فوتبال استقلال پس از سال ۳۲ هم ادامه داشت. بسیاری از بازیکنانی که در این تیم مطرح شدند از شاگردان مددنوعی بودند که از راه‌آهن می‌آمدند.[8]
دیهیم
او در سال ۱۳۴۰ رهبری دیهیم تهران از تیم‌های وابسته به تاج را بر عهده داشت.
جوانان تهران
در سال ۱۳۴۳ رهبری تیم زیر بیست سال تهران را بر عهده گرفت و بازیکنانی چون علی جباری، غلامحسین فرزامی و داریوش مصطفوی را به فوتبال معرفی کرد.[4]
راه‌آهن
باشگاه راه‌آهن تهران اگر چه یکی از قدیمی‌ترین باشگاه‌های کنونی ایران است و در سال ۱۳۱۶ تأسیس شده است، اما در سال‌های ابتدایی تأسیس خود هنوز فعالیت‌های مداوم‌اش را در بازیکن‌سازی آغاز نکرده بود. پس از چند دوره حضور در بازی‌های فوتبال باشگاه‌های تهران، از سال ۱۳۲۰ همزمان با جنگ جهانی دوم فوتبال و ورزش در راه‌آهن رو به تعطیلی نهاد و فعالیت این باشگاه تنها در ورزش کارگری ادامه یافت. پس از آن، شروع دوباره راه‌آهن از اوایل دهه ۳۰ بود. هسته اولیه بازیکنان فوتبال راه‌آهن را فرزندان کارکنان راه‌آهن تشکیل می‌دادند که در زمین‌های خاکی پیرامون ایستگاه راه‌آهن در جنوب تهران بازی می‌کردند. سال ۱۳۳۳ رسول مددنوعی به باشگاه راه‌آهن آمد و این شروع دورانی بود که راه‌آهن را تبدیل به کارخانه بازیکن‌سازی در جنوب تهران کرد. تیم فوتبال راه‌آهن پس از فعالیت‌های زیربنایی مددنوعی از سال ۱۳۳۶ صعود از پله‌های ترقی را در فوتبال تهران آغاز کرد و از دسته دوم تهران به دسته اول آمد. این روند با قانون ممنوعیت حضور تیم‌های وابسته به ادارات دولتی در مسابقات باشگاه‌های تهران تداوم نیافت. سال‌های بعد از آن نیز که این ممنوعیت برداشته شد باشگاه راه‌آهن از نظر توان مالی تاب رقابت با باشگاه‌های بزرگ پایتخت را نداشت و بازیکنانی که در این باشگاه چهره می‌شدند راه تیم‌های بزرگ را می‌پیمودند. با این حال فرایند استعدادیابی و پرورش بازیکنان نخبه در تیم‌های رده پایه این باشگاه همیشه ادامه داشت. رسول مددنوعی موفق شد بازیکنان فراوانی را در چند نسل مختلف به مدارج بالای فوتبال در ایران برساند.[5] با این حال در سال ۱۳۴۴ مجدداً راه آهن را به دسته یک رساند.[4]
شاهین
در این تیم با همکاری اساتید و مربیان بنام در آن زمان همچون پرویز دهداری، شاگردان چون همایون بهزادی، علی شیرزادگان، فرهاد کاظمی پرورش داده و مدتی هم آقای سید احمد خمینی هم در این تیم شاگردی و تمرین فوتبال می‌کردند.
ایرانا
با توجه به فعالیت گسترده مدد در باشگاه‌های مختلف مدتی نیز با باشگاه کارخانه ایرانا همکاری داشته‌اند که بازیکنان معروف دیگری بنامهای بهمن دخیلی، رضا نعیما و اکبر تقی‌زاده در این تیم فعال بوده، رشدو ترقی زیادی حتی تا دسته یکم باشگاهی داشته‌اند.
اکباتان
در تابستان ۱۳۵۶ مربی و سرپرست این تیم شد و در مسابقات نوجوانان باشگاه‌های تهران با این تیم در بین ۱۵۰ تیم قهرمان شد، در مهرماه همان سال بین ۸۴ تیم عنوان قهرمانی دسته سوم باشگاه‌های تهران را بدون شکست، کسب کرد.[4]
کشاورز
آن در اواخر عمر با مساعدت دکترعیسی کلانتری (وزیر محترم کشاورزی آن زمان) با سمت مربی و مدیر تیم فوتبال کشاورز مشغول فعالیت شد و توانست این تیم را از دسته دوم به اول صعود بدهد ولی بدلائل بیماری خفیف (سکته مغزی) این فعالیت محدود بود.
تآسیس ورزشگاه
تآسیس استادیوم ورزشی فوتبال چمن و نیز بازسازی محل ورزشی استخر وسالن سرپوشیده نیز به همت این مرد بزرگ انجام گرفته است. ضمنآدر شهرهای مختلف و در محلات تهران حدود ۳۵۰ زمین ورزش فوتبال خاکی و چمن دایر نموده است که تآسیس زمین چمن در مجتمع کشت، صنعت و دامپروری دشت مغان وزارت کشاورزی از جمله خدمات این مرد بزرگ می‌باشد. کلیه امکانات فراهم شده توسط مساعدتهای مردمی وهمیاری علاقه‌مندان بوده و از حداقل امکانات در ابعاد وسیع بهرهمند بوده است.
کمک مربی تیم ملی
حدود ۱۷ کشور جهان بعنوان مربی تیم فوتبال و کمک مربی تیم ملی ایران با همراهی حشمت مهاجرانی و محمود یاوری با مشاوره حسین صدقیانی، دکتر دیده بان، دکتر محمد زادمهر و دکتر تقی زرکش حضور داشته است. دوران ورزشی ملی وی همزمان بوده با شکوفایی ملی پوشانی چون ناصر حجازی، علی پروین، پرویز قلیچ خانی، محراب شاهرخی، جلال طالبی، حسن حبیبی، گودرز حبیبی، عزیز اصلی، حسین کلانی، فرامرز ظلی، حسن روشن، علی یاوری، ایرج دانایی فرد، مجید حلوایی، صفر ایرانپاک، مائیس میناسان، حسن نظری، غلامحسین (حسین) و پرویز مظلومی، غفور جهانی، رضا عادلخانی، محمد مایلی کهن، محمد فرکی، جمشید راغفر، نادر و ناصر فریادشیران، حافظ طاحونی، علی گیوه چی و...
پرورش بازیکن‌های بزرگ
رسول مددنوعی در سال‌های طولانی مربیگری در رده‌های مختلف فوتبال راه‌آهن بازیکنان بزرگی را به سطح اول فوتبال ایران و آسیا معرفی کرد. از جمله آن‌ها می‌توان به رضا وطن‌خواه، بیوک وطن‌خواه، بهمن نوروزی، کرم نیرلو، علی جباری، نصرالله عبداللهی، عزت جانملکی، جهانگیر کوثری، امیر قلعه‌نویی، فرشاد پیوس، پرویز ابوطالب، رضا حسن‌زاده، حافظ طاحونی، داریوش مصطفوی، ابراهیم آشتیانی، اصغر شرفی، جواد قراب، فرهاد کاظمی، محمد دادگان، مسعود معینی، فریدون معینی، اکبر کارگرجم، بهتاش فریبا، محراب شاهرخی، همایون بهزادی، شیرزادگان، محمود خوردبین و ده‌ها بازیکن مطرح دیگر در فوتبال ایران اشاره کرد.[6]
مرگ
روز جمعه ۲۷ مرداد ۱۳۷۴، مددنوعی پس از دیدن بازی‌های امید باشگاه‌های تهران در ورزشگاه شیرودی، به همراه پرویز ابوطالب برای تماشای دیدار استقلال تهران و برق شیراز در فینال جام حذفی ایران به ورزشگاه آزادی رفته بود. پس از پایان این بازی هنگام عبور از عرض خیابان در مقابل درب غربی ورزشگاه آزادی با اتومبیلی که از مسیر خارج شده بود برخورد کرد و جان باخت. مددنوعی در آن زمان ۸۷ سال داشت اما در سلامت جسمی کامل بود وجز یک سابقه سکته مغزی قبلی هیچ‌گونه بیماری دیگری نداشت. پیکر رسول مددنوعی فردای آن روز در زمین فوتبال راه‌آهن تهران بدرقه شد.[6] در پاییز ۱۳۸۷ مسابقات پیشکسوتان یادواره وی در تهران برگزار شد. [9]
پانویس
- «برگزاری مراسم سالگرد آقا مدد». پایگاه جمع‌آوری و ذخیره‌سازی اخبار کشور. دریافت‌شده در ۲۸ مرداد ۱۳۹۱.
- «در دفاع از شخصیت رسول مددنوعی پدر فوتبال راه‌آهن». روزنامه گل. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲۸ مرداد ۱۳۹۱.
- «عملکرد تیم فوتبال استقلال». وب‌گاه رسمی باشگاه استقلال. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۸ مرداد ۱۳۹۱.
- صدر، حمیدرضا (۱۳۹۲)، پسری روی سکوها، تهران: نشر زاوش
- «تاریخچه باشگاه راه‌آهن». وب‌گاه رسمی باشگاه راه‌آهن. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ ژوئیه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۸ مرداد ۱۳۹۱.
- «به بهانه هفدهمین سالگرد درگذشت آقا مدد». وب‌گاه تابناک. دریافت‌شده در ۲۸ مرداد ۱۳۹۱.
- «خبرنیوز». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۱۷ ژوئیه ۲۰۲۰.
- احمدی، علی‌اکبر (۱۳۸۸). تاریخچه کامل باشگاه از دوچرخه سواران و تاج تا استقلال. تهران: انتشارات پایگان. صص. ۱۲۳ تا ۱۴۹. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۵۰۹۶-۵۷-۶.
- ایسنا