باشگاه فوتبال شاهین تهران

باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین یک باشگاه فوتبال ایرانی است. این باشگاه در اواخر فروردین ۱۳۲۲ راه‌اندازی شد و تا هنگام فروپاشی در سال ۱۳۴۶ یکی از قوی‌ترین و مهم‌ترین باشگاه‌های فوتبال ایران بود. این باشگاه در سال ۱۳۴۶ تعطیل شد اما با آغاز دهه ۱۳۵۰ دوباره بازگشایی شد و در ادامه با تغییر نام به شهباز به یکی از قدرت های لیگ تخت جمشید تبدیل شد. پس از انقلاب، باشگاه دوباره به شاهین تغییر نام پیدا کرد و در دهه شصت یکی از تیم‌های خوب و بااخلاق فوتبال تهران بود؛ این باشگاه هم‌اکنون در لیگ دسته سوم حضور دارد.[3]

شاهین
نام کامل باشگاهباشگاه فرهنگی ورزشی شاهین
تاریخ تأسیس۲۱ تیر ۱۳۲۲ (۷۷ سال پیش)[1]
۱۹۷۹ بازگشت به نام شاهین[2]
نام ورزشگاهورزشگاه امجدیه
تهران
(گنجایش: ۳۰٬۰۰۰ نفر)
لیگلیگ دسته سوم فوتبال ایران
لباس اول
عباس اکرامی با لباس شخصی در کنار بازیکنان تیم شاهین

تاریخچه
بازیکنان تیم شاهین در میانه‌های دهه چهل خورشیدی. بسیاری از این بازیکنان پس از فروپاشی شاهین به پرسپولیس پیوستند.

سرآغاز

در خرداد ۱۳۲۱، عباس اکرامی، بنیانگذار باشگاه شاهین دیوان حافظ را باز کرد و این شعر را دید:[4][5]

در هوا چند معلق زنی و جلوه کنی ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

از این رو باشگاهی را که با کمک جوانان دانشجو بنیاد گذاشته بود، شاهین نام نهاد. او که یک آموزگار بود و باشگاه را با یاری شماری جوانان دانشجو با شعار اول اخلاق، دوم درس، سوم ورزش بر پا ساخته بود.[6] باشگاه شاهین توانست بازیکنان بزرگی مانند پرویز دهداری، امیرمسعود برومند، همایون بهزادی، حبیب محقق زاده، جعفر کاشانی، حمید شیرزادگان، حسین کلانی و بسیاری دیگر را که در تیم ملی بازی کردند، به فوتبال ایران بشناساند.

رشد و گسترش
شاهین قهرمان جام حذفی تهران ۳۷–۱۳۳۶

باشگاه شاهین در دهه‌های سی و چهل خورشیدی یکی از نیرومندترین و مهم‌ترین تیم‌های فوتبال ایران به حساب می آمد. تیم‌های فوتبال این باشگاه پس از چندی به سه تیم شاهین، عقاب و شهباز افزایش یافت. بازیکنان این تیم‌ها را دانش‌آموزان دبیرستان‌ها تشکیل می‌دادند.[2] در آن دوران از سال ۱۳۲۵ تا هنگام فروپاشی، شاهین در کنار تیم‌های تاج، سرباز و دارایی رقابت اصلی فوتبال ایران را شکل می‌داند.[7] این باشگاه در دهه ۱۳۲۰ تیم‌های پایه فوتبال نیز داشت.[8]

فروپاشی شاهین
تیم شاهین تهران در سال ۱۳۴۲

شاهین در دهه ۱۳۴۰ به اوج محبوبیت در میان هواداران رسید، اما برخی رخدادها فدراسیون فوتبال ایران و سازمان تربیت بدنی را رویاروی آن‌ها قرار داد.[9] سرانجام ناسازی و اختلاف میان آن‌ها بالا گرفت و بیشتر شد و دستاویزی شد تا در روز ۱۸ تیر ۱۳۴۶، دو روز پس از برد ۳–۱ شاهین برابر باشگاه تهرانجوان، سازمان ورزش و تفریحات ایران انحلال باشگاه شاهین را اعلام کند.[9]

دربارهٔ دلیل انحلال باشگاه شاهین سخنان بسیاری گفته می‌شود. اگرچه سازمان ورزش دلیل انحلال این باشگاه را در ابلاغیه رسمی «منافات فعالیت‌ها با روح عالیه ورزش» نام برده‌است،[9] اما برخی کارشناسان، دلایل پشت پرده سیاسی را کارساز می‌دانند.در مسابقات آن سال دو تیم شاهین و دارایی رقابت نزدیکی بر سر قهرمانی داشتند. در جریان دیدار شاهین و تهران‌جوان رئیس باشگاه شاهین نسبت به حضور یکی از بازیکنان حریف اعتراضیه‌ای را به سرهنگ سرودی رئیس فدراسیون ارائه می‌دهد که با برخورد شدید عوامل فدراسیون در سکوهای امجدیه روبه‌رو می‌شود. حوادث و حاشیه‌های پیرامون این دیدار سبب شد تا سازمان تربیت بدنی در اطلاعیه‌ای پروانهٔ باشگاه شاهین را از تاریخ سه‌شنبه ۲۰ تیر ۱۳۴۶ لغو نماید. طبق روایتی که مورد تأیید باشگاه شاهین است، حسین سرودی رئیس وقت فدراسیون فوتبال در درگیری‌های روز بازی و لغو پروانه شاهین بیشترین نقش را داشته‌است. او درخواست انحلال شاهین را به سازمان تربیت بدنی ارائه می‌دهد و سپس از طریق محمد خاتم که در آن زمان فرماندهٔ نیروی هوایی ارتش بود، منوچهر قراگوزلو رئیس سازمان تربیت بدنی را ترغیب می‌کند تا رای را تأیید نماید. سرودی به همراه محمد خاتم از اعضای تاج در دههٔ ۱۳۲۰ بودند که پس از اختلاف با پرویز خسروانی از تاج جدا شده و در دههٔ ۱۳۴۰ از هواخواهان دارایی و در جبههٔ مقابل باشگاه تاج بودند و همچنین محمد خاتم یکی از سهامداران شرکت سی آر سی و باشگاه پرسپولیس نیز بود. شاهینی‌ها به دلیل عدم حضور در رده‌های بالای فدراسیون فوتبال توان مقابله با افراد پُر نفوذ دارایی را نداشتند. یک سال پس از این ماجراها پرویز خسروانی به ریاست سازمان تربیت بدنی رسید و در سال نخست صدارت او هر دو باشگاه دارایی و تهران‌جوان منحل گردیدند که به عقیدهٔ برخی اقدامی تلافی‌جویانه و در جواب قدرت‌نمایی اعضای دارایی بوده‌است. سال ۱۳۴۷ ابتدا تیم تهران‌جوان که ریشهٔ مشترکی با دارایی داشت منحل گردید، سپس باشگاه شعاع از گردونهٔ رقابت‌ها کنار گذاشته شد، و در نهایت رئیس باشگاه دارایی با انتشار بیانیه‌ای انحلال باشگاه خود را اعلام کرد. از این میان باشگاه دارایی در دههٔ ۱۳۵۰ به عرصهٔ مسابقات بازگشت و در سال‌های پس از انقلاب نیز فعالیت داشت.

پس از انحلال شاهین هواداران این باشگاه دنباله مسابقات را پیگیری نکردند. هنگامی که شاهین فرو پاشید، چند باشگاه مانند پاس، راه‌آهن و عقاب در پی بکارگیری بازیکنان شاهین برآمدند و این به معنای از هم پاشیدن این تیم بود.[6] اما با رایزنی علی عبده با پرویز دهداری و مسعود برومند، بازیکنان باشگاه شاهین به تیم پرسپولیس پیوستند.[10] [2]

دوران شهباز

در دهه پنجاه این باشگاه با نام «شهباز» دوباره بازگشایی شد و به سطح نخست فوتبال ایران بازگشت که دستاورد آن یک مقام سومی در دوره چهارم جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۵ و صدرنشینی جام تخت جمشید در سال ۱۳۵۷ بود که به دلیل رخدادهای انقلاب نیمه‌کاره باقی ماند.در آن دوران بازیکنانی مانند ناصر حجازی ، نصرالله عبدالهی ، ابرهیم قاسم پور ، رضا عادلخانی و فرهاد جلالی در آن تیم عضویت داشتند

بازگشت دوباره

این باشگاه پس از انقلاب دوباره به نام پیشین خود «شاهین» بازگشت. در دهه شصت خورشیدی هماورد نیرومندی برای تیم‌های پرسپولیس و استقلال به‌شمار می‌رفت، به گونه‌ای که در سال ۱۳۶۴، استقلال را ۳–۱ و در سال ۱۳۶۶، پرسپولیس را ۲–۰ شکست داد. اما با وجود تلاش فراوان بازیکنان این تیم در فینال باشگاه‌های تهران در سال ۱۳۶۴ با درخشش ناصر حجازی در ضربات پنالتی به استقلال باخت و فینال سال ۱۳۶۵ را نیز با ضربه آزاد ناصر محمدخانی ۱–۰ به پرسپولیس واگذار کرد.

سپس با پیدایش دوباره تیم دارایی و قدرت گرفتن پاس، از سال ۱۳۶۷ این تیم کم‌کم افت کرد و با کوچ بازیکنان ارزشمند خود مانند کریم باوی، مجتبی محرمی، فرشاد پیوس، مرتضی فنونی زاده و رحیم یوسفی به پرسپولیس و امیر قلعه نوعی، مرتضی یکه، محمدرضا شکورزاده، مرتضی اردستانی به استقلال، تیم شاهین دهه شصت توان و قدرت خود را از دست داد.

پس از انقلاب و برای جلوگیری از هر گونه پیشامدی جعفر کاشانی که از سوی اکرامی وظیفه احیا مجدد باشگاه شاهین را عهده‌دار شده بود بر آن شد که شالوده باشگاه شاهین که دارای ورزشگاه و امکانات خود بود را از نظر حقوقی محافظت نماید، بنابراین اساسنامه باشگاه شامل ۲۵ ماده آماده و به شماره ۳۶۵۷ در تاریخ ۸ مهر ۱۳۶۸ در اداره ثبت شرکت‌ها و موسسات غیرتجاری به ثبت رسید و شروع به سازندگی باشگاه شاهین نمود و یکی از مدرن‌ترین و مجهزترین مجموعه‌های ورزشی ایران را بر اساس ارزوهای خود بنا نهاد که آن ساختن مجموعه‌ای باشکوه و مجهز در حد و اندازه بهترین باشگاه‌های ورزشی دنیا بود.[2][11] این تیم در سال ۱۳۸۹ در لیگ دسته سوم ایران (با در نظر گرفتن لیگ برتر چهارمین لیگ ایران) بازی می‌کرد.

شاهین و سیاست

در آن دوران سه باشگاه باشگاه فوتبال تاج ، دارایی و شاهین که بیشتر مردم هوادار یکی از این سه تیم بودند،[12] شخصیت‌های نظامی و سیاسی را بر راس خود می‌دیدند که رویدادهای ورزشی را تحت تأثیر روابط آنان قرار می‌داد.[13] عباس اکرامی، بنیادگذار مکتب شاهین که پیشتر سمت‌های دولتی داشته، پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و در اوج گرایش‌های ضد انگلیسی ایرانیان، به رویارویی با حکومت پهلوی مشهور بود.[13] مردم کوچه و خیابان، شاهین را مرکز جریان ضد شاهنشاهی می‌دانستند[13] و اکثر هواداران شاهین از مخالفان بودند.[12] با این وجود تعابیر سیاسی در میان بازیکنان تیم چندان مصداقی نداشت[12] و سکوهای شاهین به صورت خودجوش حرکت می‌کردند.[12]

در مراسم بازگشایی مسابقات قهرمانی کشور سال ۱۳۴۲ که پیش از بازی دارایی – شاهین در حضور محمدرضا شاه در ورزشگاه امجدیه برگزار شد، گروهی از هواداران شاهین فریاد می‌زدند «شا» و گروهی دیگر در پاسخ فریاد می‌زدند «هین». در ادامه فشار سکوها به اندازه‌ای افزایش یافت که شاه ورزشگاه را ترک کرد و بازی نیمه کاره ماند.[13]

واگذاری و اتفاقات پس از آن

در سال ۱۳۸۸ قراردادی با شرکت مدیران پوینده البرز منعقد گردید بر اساس این قرارداد کلیه فعالیت‌های فوتبال باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین به منظور سرمایه‌گذاری و توسعه فعالیت‌های تیم داری به این شرکت واگذار گردید. متأسفانه شرکت مدیران پوینده البرز بدون توجه به تعهدات خویش طی مدت ۵ سال نسبت به تغییر نام خود ابتدا به شاهین البرز و سپس شاهین تهران اقدام کرد؛ و در ادامه این روند غیراخلاقی نسبت به ثبت آرم ۷۲ ساله باشگاه نیز اقدام کرد؛ و اکنون تحت نام شرکت فوتبال شاهین تهران به فعالیت خویش ادامه می‌دهد؛ لذا باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین اعلام کرده‌است شرکت فوتبال شاهین تهران هیچ ارتباطی با باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین که در سال ۱۳۲۱ و توسط عباس اکرامی تأسیس گردیده نداشته و دارای شخصیت حقوقی کاملاً مجزا از باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین می‌باشد.[14] در پی ثبت علامت قدیمی باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین توسط شرکت فوتبال شاهین تهران فعلی، شاهین البرز سابق و شرکت مدیران پوینده البرز اسبق، باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین نسبت به تغییر علامت خویش اقدام و علامت جدید را که ۲ سال قبل از استفاده از علامت قبلی خود و توسط عباس اکرامی در سال ۱۳۲۰ تهیه شده بود به عنوان آرم جدید خود در اداره ثبت علائم تجاری به ثبت رساند. متأسفانه شرکت فوتبال شاهین تهران فعلی، شاهین البرز سابق و شرکت مدیران پوینده البرز اسبق با سوﺀاستفاده و خیانت در امانتی که باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین در اختیارش قرار داده بود نسبت به ثبت علامت ۷۲ ساله این باشگاه اقدام کرد.[2]

بازیکنان

برای دیدن نام بازیکنان باشگاه شاهین، رده:بازیکنان باشگاه شاهین تهران را ببینید

بازیکنان نامدار
  • شاهرخ صیفی

بازیکنان جام‌جهانی و المپیک

علی کریمی

مربیان
نصرالله عبداللهی سرمربی باشگاه شاهین در دهه شصت

افتخارات
شاهین قهرمان جام حذفی تهران ۱۳۴۲

باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین در تاریخ خود در ۹ جام به قهرمانی دست یافت: ۳ قهرمانی در مسابقات جام باشگاه‌های تهران ۶ قهرمانی در جام حذفی تهران. شاهین هرگز موفق به قهرمانی در لیگ ایران نشده‌است، چرا که در دو دورهٔ حضور این تیم در سطح نخست فوتبال ایران لیگ سراسری ملی برگزار نمی‌شد. شاهین زمانی که با نام شهباز در فوتبال ایران حاضر بود در واپسین دوره جام تخت جمشید که در پی رخ دادن انقلاب نیمه‌کاره ماند صدرنشین بود. شاهین با بازیابی نام پیشین خود پس از انقلاب اسلامی ایران، توانست ۱ مرتبه دیگر قهرمان جام حذفی تهران شود.

جستارهای وابسته

پانویس
  1. زارعی، اصغر. "Iran - List of Foundation Dates". RSSSF. Retrieved ۲۲ خرداد ۱۳۸۸. Check date values in: |تاریخ بازدید= (help)
  2. «سابقه باشگاه فرهنگی و ورزشی شاهین». وبگاه باشگاه شاهین. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ ژوئیه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۳۱ خرداد ۱۳۸۸.
  3. اعتماد (۲۰۰۸-۰۷-۰۹). «تاريخ ورزش». etemaad.com. از پارامتر ناشناخته |بر خلاف تصور و ادعای طرفداران پرسپولیس، تیم شاهین هیچ ارتباطی با پرسپولیس از نظر ساختار و مکتب ندارد و خود شاهینی های قدیمی هم به شدت مخالف این ادعای پرسپولیسی‌ها هستند. و پر واضح است که انتقال تعدادی بازیکن از یک تیم به تیمی دیگر شخصیت و مکتب یک باشگاه را انتقال نخواهد داد و پرسپولیس به هیچ وجه نمی‌تواند تاریخ و عقبه شاهین را غصب کند در حالی که شاهین برای مدتی منحل شده و سپس با نام شهباز و مجدد بنام شاهین به فوتبال ایران بازگشته است. مهمتر اینکه شاهین در حال حاضر در دسته های پایینتر فعالیت دارد . و اگر توطئه عبده و تنی چند از دست نشانده های دوَل استعماری و کمونیستی برای پیشبرد اهداف سیاسی نبود شاهین هیچگاه منحل نمیشد.پرسپولیس تیم کثافت و وزارتی نشانی= صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  4. علی عالی، فوتبالیست‌های تحصیلکرده پرخاشگر، روزنامه دنیای فوتبال از پارامتر ناشناخته |وب نشانی= صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر |تاریخ بازیابی= نیاز به وارد کردن |پیوند= دارد (کمک)
  5. «عباس اکرامی؛ خالق "شاهین اخلاق" فوتبال ایران - ایسنا». web.archive.org. ۲۰۱۹-۱۱-۰۳. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.
  6. «تاریخچه باشگاه از شاهین». وبگاه قرمزته. ۱۸ شهریور ۱۳۸۵. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۱ شهریور ۱۳۸۷.
  7. «تاریخچه و معرفی باشگاه استقلال (تاج)، از تأسیس تیم دوچرخه‌سواران تا ۲ بار قهرمانی در باشگاه‌های آسیا» (PDF). روزنامه اطلاعات. ۲۲ مهر ۱۳۸۹. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۹ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۸ دی ۱۳۹۲.
  8. «با خاطرات اولین دروازه‌بان تیم ملی فوتبال+ فیلم». ایسنا. ۲۰۱۴-۰۲-۰۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ نوامبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۰۳.
  9. «۴۰ سال بعد از انحلال تاریخی شاهین». روزنامه اعتماد. ۱۴ تیر ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۵ آوریل ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۸ دی ۱۳۹۲.
  10. «آشنایی با باشگاه پرسپولیس». تارنمای روزنامه همشهری. ۲۲ مرداد ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۲۱ شهریور ۱۳۸۷.
  11. «افسانه مکتب شاهین از زبان "کاشی جان"». ۲۰۱۴-۰۲-۰۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۶-۰۷-۱۷.
  12. لارودی، اردشیر؛ امیرپور، مهدی (آبان ۱۳۸۷)، «تنها فوتبالیست سیاسی، پرویز دهداری بود؛ خاطرات اردشیر لارودی از شکل‌گیری باشگاه‌های فوتبال در ایران» (PDF)، شهروند امروز، ضمیمه ماهانه تاریخ شفاهی (شماره ۲)، ص. صفحه ۲۲
  13. ناصری، امیرحسین (۲۲ آذر ۱۳۸۶)، «ظهور آبی و قرمز در تاریکخانه سیاست»، روزنامه اعتماد (شماره ۱۵۱۳)
  14. «باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین». باشگاه فرهنگی ورزشی شاهین. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۱۱-۲۶.

منابع

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.