رنو ۵

رنو ۵ یک خودروی هاچ‌بک شهری رنو می‌باشد که در سال های ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۶ تولید می‌شد‌.این خودرو در ایران نیز توسط سایپا و پارس خودرو تا سال ۱۳۸۶ در تیپ های مختلف تولید می‌شد.

رنو ۵
نسل دوم رنو ۵ جی تی توربو
اطلاعات اجمالی
تولیدکنندهرنو
تاریخ تولید۱۹۷۲–۱۹۹۶
بدنه و شاسی
کلاسسوپرمینی (بی)
گاه‌شناسی
مدل بعدیرنو کلیو
رنو ۵

رنو ۵ یکی از انقلابی‌ترین مدل‌های رنو در زمان خود محسوب می‌شد، که در طراحی آن، توجه اصلی به هزینه پایین و ابعاد کوچکتر معطوف بود. گنجایش موتورهای این مدل از ۸۵۰ سی‌سی تا ۱۸۰۰ سی‌سی طراحی شده بود.

در ایران سایپا مونتاژکننده رنو ۵ بود تا این که در سال ۱۹۹۷ میلادی خط تولید رنو ۵ را شرکت پارس خودرو خریداری کرد و این خودرو را با نام سپند وارد بازار کرد و دو سال بعد سپند ۲ و سپند جوانان با تغییراتی جزئی تولید گشتند. اما کیفیت پایین سپند و قدرت کمتر موتورش باعث شد که خیلی‌ها رنو۵ دست دوم را به سپند صفر کیلومتر ترجیح دهند. به‌طور مثال به خاطر کیفیت پایین قطعات موتور و کاربراتور ضعیف سپند و همچنین پایین بودن کیفیت بلوک سیلندر سپند قدرت موتور سپند ۳۷ اسب بخار و گشتاورش ۷۰ نیوتون متر می‌باشد. در حالی که موتور۱۱۰۰ رنو ۵ دارای حداکثر قدرت ۴۸ اسب بخار و گشتاور ۸۰ نیوتون متر می‌باشد و سپند از لحاظ شتاب و حداکثر سرعت نیز بسیار ضعیفتر از رنو۵ سایپا می‌باشد. همچنین کیفیت و قطر بدنه سپند بسیار پایین‌تر از رنو۵ می‌باشد و با دست زدن ونگاه کردن به بدنه این دو خودرو سریعاً به این موضوع پی خواهید برد. همچنین کیفیت داشبورد رنو۵ بسیار بهتر از کیفیت داشبرد سپند می‌باشد. اما صندلی‌ها و رودری‌های استفاده شده در سپند دارای راحتی و زیبایی بالاتری از رنو۵ می‌باشند.[1] در سال ۱۳۷۹ این خودرو با موتور ۱۳۰۰ سی‌سی پراید و طراحی جدید با نام پی‌کی وارد بازار شد. از اواسط سال ۱۳۸۵ تولید این خودرو در ایران متوقف شد و با نیو پی کی جایگزین شد. تولید نیو پی کی نیز یک سال بعد در سال ۱۳۸۶ متوقف شد. در حال حاضر این خودرو یکی از گزینه‌های مناسب برای افرادی است که به تازگی گواهینامه رانندگی دریافت کرده‌اند.

در اواخر دهه ۶۰ و اوایل دهه ۷۰ شمسی قراردادی بین سایپا و رنو منعقد شد که در آن سایپا تعدادی رنو۵ با سانروف، برف پاکن‌های متفاوت، سپرهای همرنگ بدنه و برف پاکن شیشه عقب برای صادرات به کشورهای همسایه از جمله ترکیه بسازد که به دلیل کمبود کیفیت در ایران به فروش رسیدند که به رنو صادراتی معروف شدند.[2]

پیشرانه:

رنو۵ دارای موتور ۴ سیلندر ۸ سوپاپ و حجم موتور۱۱۰۰ سی سی است که توان تولید ۴۹ اسب بخار قدرت را دارد. گیربکس رنو۵ دارای ۴ دنده به جلو و ۱ دنده عقب دارد محور محرک چرخ‌های جلو است و حداکثر سرعتش به ۱۴۰ کیلومتر در ساعت می‌رسد. ترمزهای جلو دیسکی و عقب کاسه‌ای می‌باشند.

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.