زکریا ستچین

زکریا ستچین (به روسی: Заха́рия Си́тчин); (به ترکی آذربایجانی: Zaxariya Sitçin) (زاده ۱۱ ژوئیه ۱۹۲۰ – ۹ اکتبر ۲۰۱۰)[1] محقق و نویسنده[2]آمریکایی-آذربایجانی که پدیدآور کتاب ریشه‌های انسان مربوط به فضانوردان باستان می‌باشد. وی ایجاد فرهنگ باستانی سومری را به آنوناکی نسبت داد. ستچین معتقد است: یک فعالیت باستانی از سوی هوشمندان برونزمینی تأیید کننده وجود تمدن‌های متعدد در طول تاریخ سیاره زمین می‌باشد.

زکریا ستچین
Заха́рия Си́тчин (روسی)
Zaxariya Sitçin (ترکی آذربایجانی)
زادهٔ۱۱ ژوئیهٔ ۱۹۲۰
باکو، آذربایجان شوروی
درگذشت۹ اکتبر ۲۰۱۰ (۹۰ سال)
نیویورک
ملیتآذربایجانی
شهروندیایالات متحده
تحصیلاتمدرسه اقتصاد لندن، دانشگاه لندن
پیشهپدیدآور
شناخته‌شده برایفضانوردان باستان
وبگاه

اوایل زندگی

سیتچین در باکو ، پایتخت آذربایجان شوروی آن زمان به دنیا آمد و در فلسطین بزرگ شد. وی مدرک اقتصاد را از دانشگاه لندن دریافت کرد و سردبیر و روزنامه نگار در فلسطین (که در سال 1948 به دولت اسرائیل تبدیل شد) بود ، قبل از اینکه در سال 1952 به نیویورک برود ،در حالی که به عنوان مدیر اجرایی در یک شرکت حمل و نقل مشغول به کار بود ، خط میخی سومری را به صورت خودآموز فرا گرفت و از چندین مکان باستانی بازدید کرد.[3]

نظریات و کارها

مانند نویسندگان قبلی مانند امانوئل ولیکوفسکی و اریش فون دونکین ، سیچین تظریاتی را پشتیبانی می کرد که گویا وقایع فرازمینی در تاریخ بشر باستان نقش بسزایی داشته است. طبق تفسیر سیچین از شمایل نگاری و نمادشناسی بین النهرین ، که در کتاب 1976 سیاره دوازدهم و دنباله های آن شرح داده شده است ، یک سیاره کشف نشده وجود دارد که فراتر از نپتون قرار دارد و یک مدار بیضوی طولانی را دنبال می کند و تقریباً هر 3600 سال به منظومه شمسی می رسد. این سیاره را نیبیرو می نامند (هرچند مشتری سیاره مرتبط با خدای مردوک در کیهان شناسی بابل بود). [5] به گفته سیچین ، نیبیرو (که در افسانه های اصلی نام او با MARDUK جایگزین شده بود توسط حاکمی از بابل به همین نام در تلاش برای ایجاد همکاری برای خود و ایجاد سردرگمی در بین خوانندگان) به طرز فاجعه باری با تیامات (الهه در افسانه خلقت بابلی Enûma Eliš) ، که به نظر او سیاره دیگری است که زمانی بین مریخ و مشتری واقع شده است. ظاهراً این برخورد سیاره زمین ، کمربند سیارک و دنباله دارها را تشکیل داده است. سیچین اظهار داشت که هنگامی که توسط یکی از ماه های سیاره نیبیرو برخورد کرد ، تیامات به دو قسمت تقسیم شد و سپس در یک پاس دوم نیبیرو خود به قطعات شکسته برخورد کرد و نیمی از تیامات به کمربند سیارک تبدیل شد. نیمه دوم که دوباره توسط یکی از قمرهای نیبیرو زده شد ، به مدار جدیدی رانده شد و به سیاره زمین امروز تبدیل شد. سیچین همچنین حدس زد كه پلوتو (كه وی را گاگا و ایزمود می شناسد) در اصل یك ماهواره از زحل بود اما گرانش نیبیرو آن را آشفته كرد ، آن را به منظومه شمسی فرستاد و مسیر مداری خاص خود را به بدن داد ، و مدار نپتون را قطع می كرد. به گفته سیچین ، نیبیرو ("سیاره دوازدهم" نامیده می شود زیرا ، به گفته سیچین ، تصور خدایان سومری از منظومه شمسی شمارش هر هشت سیاره ، به علاوه پلوتو ، خورشید و ماه) خانه یک انسان پیشرفته از نظر فنی بود مانند نژاد فرازمینی در افسانه سومری Anunnaki نامیده می شود ، كه به گفته های Sitchin در پیدایش نفیلیم نامیده می شوند. وی نوشت که آنها پس از ورود نیبیرو به منظومه شمسی تکامل یافتند و آنها احتمالاً 450000 سال پیش به زمین آمدند و بدنبال مواد معدنی به ویژه طلا بودند که در آفریقا پیدا و استخراج کردند. سیچین اظهار داشت که این "خدایان" کارمندان درجه یک استعمار لشکرکشی به کره زمین از سیاره نیبیرو بودند.

به گفته سیچین ، انکی (خدای سومری آب و فرهنگ بشری) پیشنهاد کرد که برای تسکین آنوناکی ها ، که به دلیل عدم رضایت از شرایط کاری خود قتل عام کرده بودند ، کارگران بدوی (Homo sapiens) توسط مهندسی ژنتیک به عنوان برده برای جایگزینی آنها ایجاد شود. در معادن طلا با عبور از ژن های فرازمینی با ژنومای Homo erectus. [7] [8] به گفته سیچین ، کتیبه های باستانی گزارش می دهند که تمدن بشری در سومر ، بین النهرین تحت هدایت این "خدایان" برپا شده و سلطنت بشری برای تأمین واسطه های بین بشر و آنوناکی (ایجاد "حق الهی پادشاهان") افتتاح شد. دکترین). سیچین معتقد است که حاصل از سلاح های هسته ای ، مورد استفاده در جنگ بین جناح های فرازمینی ها ، "باد شیطانی" توصیف شده در مرثیه برای Ur است که در حدود 2000 سال قبل از میلاد مسیح اور را نابود کرد. سیچین بیان می کند که سال دقیق آن 2024 سال قبل از میلاد است. [9] سیچین می گوید که تحقیقات او با بسیاری از متون کتاب مقدس همزمانی دارد و متون کتاب مقدس در اصل از نوشته های سومری است.

اثرگذاری

از زمان انتشار اولین کتاب خود سیاره دوازدهم در سال 1976 ، سیچین هفت کتاب دیگر به عنوان بخشی از مجموعه تواریخ زمین و همچنین شش کتاب همراه دیگر نوشت. کتاب های سیچین میلیون ها نسخه در سراسر جهان فروخته و به بیش از 25 زبان منتشر شده است. [10] گزارشگر نیویورک تایمز ، کوری کیلگانون خاطرنشان کرده است که علی رغم اخراج آکادمیک از کار خود ، سیتچین "خوانندگان متعهدانه ای" دارد. [3]

منتقد مایکل اس هایزر ، سیچین را "مسلماً مهمترین طرفدار فرضیه فضانوردان باستان طی چند دهه اخیر" خوانده است. [11] سیچین میهمان مکرر در نمایش رادیویی ساحل به ساحل AM بود که در سال 2010 به سچین جایزه یک عمر موفقیت اهدا کرد. [12] آلن اف. آلفورد ، نویسنده خدایان هزاره جدید ، اعتراف می کند که او ابتدا "شیفته" فرضیه های سیتچین شد اما بعداً منتقد تفسیرهای سیتچین از اسطوره شد. [13]

به گفته برخی نویسندگان ، ممکن است عقاید سیچین ، همراه با عقاید اریش فون دونیکن ، بر اعتقادات فرقه مذهبی رائلیسم تأثیر داشته باشد و نویسنده مارک پیلکینگتون اسطوره شناسی گروه مذهبی موج پانا ژاپن را ریشه در عقاید سیچین می داند سیاره دوازدهم و دنباله های آن. فیلم Stargate در سال 1994 به کارگردانی رولند امریچ و بازی ویدیویی The Conduit در سال 2009 از ایده های سیچین الهام گرفته است. آنوناکی به عنوان بیگانگان استخراج طلا. در سال 2000 ، اجرای تئاتر ENKI توسط لورین مورگان-ریچاردز ، بر اساس نوشته های زکریا سیچین ، برای اولین بار در کلیولند ، اوهایو با تنظیم رقص مایکل مدکالف انجام شد.

در سال 2016 ، کاظم فینجان ، وزیر حمل و نقل عراق ، در یک کنفرانس مطبوعاتی ادعا کرد که سومری ها 5000 سال پیش یک فرودگاه را در استان ذی قار ساخته اند و از آن برای پرتاب سفینه های فضایی استفاده کرده اند. وی برای تأیید ادعای وی به کار سیچین و دیگران اشاره کرد.

انتقادات

انتقاد از آثار سیتچین در وهله اول به سه دسته تقسیم می شود: ترجمه و تفسیر متون کهن مشاهدات نجومی و علمی اصطلاح گرایی اسطوره.

ترجمه و تفسیر: هنگامی که سیچین کتابهای خود را نوشت ، فقط متخصصان می توانستند زبان سومری را بخوانند. با این حال ، منابعی مانند کتاب لغت نامه سومری [22] در 2006 زبان را برای غیر متخصصان بیشتر در دسترس قرار داده است. مایکل اس هایزر ، کتاب مقدس آمریکایی اظهار داشت که او در ترجمه های سیتچین نادرستی های بسیاری یافته است و علاقه مندان را به استفاده از این کتاب برای بررسی صحت و سقم آنها دعوت می کند. پروفسور رونالد اچ. فریتزه ، [24] نویسنده کتاب دانش اختراع شده: تاریخ کاذب ، علم جعلی و ادیان شبه ، [24] نمونه ای از ادعای سیچین را ذکر می کند که علامت سومری DIĜIR به معنی "خالص موشک های درخشان" است ، افزود که "تخصیص معانی سیتچین به کلمات باستانی بسیار متعارف و غالباً متشنج است." [25] فریتزه همچنین در مورد روش سیتچین اظهار نظر کرد و نوشت: "هنگامی که منتقدان منابع سیتچین را بررسی می کنند ، آنها دریافتند که او مرتباً از متن یا متن کوتاه نقل قول می کند نقل قول های وی به گونه ای است که شواهد را برای اثبات ادعاهای خود تحریف می کند. شواهد انتخابی ارائه می شود و شواهد متناقض نادیده گرفته می شوند. " سیچین استدلالهای خود را بر اساس تفسیرهای شخصی خود از متون پیش از نوبیا و سومری ، و مهر VA 243 استوار می کند. سیچین نوشت که این تمدن های باستان از یک سیاره دوازدهم می شناختند ، در حالی که آنها فقط پنج کره زمین را می شناختند. [26] صدها مهر و تقویم نجومی سومری رمزگشایی و ثبت شده است و تعداد کل سیارات هر مهر پنج عدد بوده است. Seal VA 243 دارای 12 نقطه است که سیتچین آنها را به عنوان سیارات شناسایی می کند. هنگام ترجمه ، مهر VA 243 را می خوانید "تو نوکر او هستی" که اکنون تصور می شود پیام یک نجیب زاده به یک بنده است. به گفته هایزر ، به اصطلاح خورشید در Seal VA 243 نماد سومری برای خورشید نیست بلکه یک ستاره است و نقاط نیز ستاره هستند. [26] [27] نماد روی مهر VA 243 هیچ شباهتی به صدها نماد خورشید سومری مستند ندارد. راجر دبلیو وسکوت ، [28] استاد انسان شناسی و زبان شناسی در دانشگاه درو ، مدیسون ، نیوجرسی ، در مروری بر سالن دوازدهم ، در سال 1979 ، به آماتوری بودن سیچین در رابطه با برتری زبان سومری اشاره کرد: زبان شناسی سیچین حداقل به اندازه انسان شناسی ، زیست شناسی و نجوم آماتوری به نظر می رسد. در ص به عنوان مثال 370 ، وی اظهار داشت که "تمام زبانهای باستان ... از جمله چینی اولیه ... از یک منبع اولیه - سومری نشات گرفته اند". البته سومری ، کهن الگوی مجازی آن است که طبقه شناسان زبانی آن را زبان-ایزوله می نامند ، به معنای زبانی که در هیچ یک از خانواده های زبان شناخته شده قرار نگیرد یا شناخت واضحی با هیچ زبان شناخته شده ای از خود نشان ندهد. حتی اگر سیتچین بیشتر به زبان نوشتاری و نه به زبان گفتاری اشاره داشته باشد ، بعید است که بتوان از مجادله وی به طور قانع کننده ای دفاع کرد ، زیرا پیش از ایدئوگامرهای سومری توسط امضای آزیلیان و تارتار اروپا و همچنین انواع سیستم های علامت مانند اسکریپت بین رودهای نیل و سند.

مشاهدات نجومی و علمی: فرضیه "برخورد سیاره ای" سیچین از لحاظ سطحی شبیه فرضیه پیشنهادی اخترشناسان مدرن است - فرضیه تأثیر غول پیکر شکل گیری ماه در حدود 4.5 میلیارد سال پیش توسط جسمی که با زمین تازه شکل گرفته تأثیر می گذارد. با این حال ، مجموعه پیشنهادی سیچین از برخوردهای سیاره ای از نظر جزئیات و زمانبندی متفاوت است. سچین اظهار داشت که همانند تزهای اولیه جهانیان در برخورد امانوئل ولیکوفسکی ، وی شواهدی از دانش بشر باستان در مورد حرکات آسمانی سرکش را در گزارش های مختلف اساطیری یافته است. در مورد ولیکوفسکی ، این برخوردهای بین سیاره ای قرار بود در دامنه وجود انسان اتفاق بیفتد ، در حالی که برای سیچین این موارد در مراحل اولیه شکل گیری سیاره رخ داده است ، اما از طریق نژاد بیگانه که ظاهراً پس از تکامل نیبیرو تکامل یافته است ، وارد داستان اسطوره ای می شود. این برخوردها

به گفته دستیار سابق امانوئل ولیکوفسکی ، منتقد پرکار ، سی لرو النبرگر ، "[سیچین اظهار داشت که] از همان آغاز برابر ، نفیلیم ها 45 میلیون سال پیش از توسعه قابل مقایسه روی زمین با محیط مساعد تر و مناسب تر ، در نیبیرو تکامل یافتند. حداقل نتیجه این امر بعید است ، زیرا نیبیرو بیش از 99٪ از وقت خود را فراتر از پلوتو می گذراند. توضیح سیتچین مبنی بر اینکه گرمای ناشی از پوسیدگی رادیواکتیو و جو غلیظ باعث گرم نگه داشتن نیبیرو می شود ، پوچ است و به مشکل تاریکی در عمق نمی پردازد. همچنین توضیح نداده است که چگونه نفلیمی ها ، که مدتها پس از ورود نیبیرو تکامل یافته اند ، می دانند که هنگام ورود نیبیرو به منظومه شمسی چه اتفاقی افتاده است. "

سناریوی مشخص شده توسط سیچین ، با بازگشت نیبیرو به منظم منظومه شمسی هر 3600 سال ، ... حاکی از مداری با محور نیمه اصلی 235 واحد نجومی است که از کمربند سیارک تا دوازده بار دورتر از خورشید از پلوتو امتداد دارد. نظریه اغتشاش ابتدایی نشان می دهد ، در مطلوب ترین شرایط اجتناب از برخوردهای نزدیک با سیارات دیگر ، هیچ جسمی با چنین مدار خارج از مرکز ، مدت مشابه را برای دو گذرگاه متوالی حفظ نخواهد کرد. در طی دوازده مدار جسم خارج می شود یا به یک جسم کوتاه مدت تبدیل می شود. بنابراین ، جستجوی ناموفق برای یافتن یک سیاره فرا پلوتونی توسط T.C. ون فلاندرن ، از رصدخانه نیروی دریایی ایالات متحده ، که سیچین از آن برای تقویت پایان نامه خود استفاده می کند ، هیچ حمایتی ندارد.

سیچین در "مورد ژن های بیگانه آدام" [32] بیان می کند که 223 ژن یافت شده توسط کنسرسیوم توالی یابی ژن انسانی بدون پیشینیان مورد نیاز در درخت تکاملی ژنومی است. محققان بعدی اظهار داشتند که نتیجه گیری از کنسرسیوم تعیین توالی ژن انسانی به دلیل فقدان یک پایگاه داده ژنی جامع برای مقایسه امکان پذیر نیست. تجزیه و تحلیل توسط Salzberg 40 ژن بالقوه را شناسایی کرد که به طور جانبی از موجودات پروکاریوتی به ژنوم منتقل شده اند. Salzberg همچنین استدلال می کند که از دست دادن ژن همراه با اثرات اندازه نمونه و تغییر نرخ تکاملی ، یک توضیح قابل قبول تر از نظر زیست شناختی ارائه می دهد.

اصطلاح گرایی اسطوره:

پیتر جیمز ، یکی از نویسندگان کتاب جنجالی قرن های تاریکی ، سیچین را به دلیل نادیده گرفتن جهان خارج از بین النهرین و به ویژه به دلیل سوتفاهم در ادبیات بابل ، مورد انتقاد قرار داده است: او از حماسه آفرینش انوما الیش به عنوان پایه و اساس کیهان شناسی خود استفاده می کند و خدای جوان مردوک را که رژیم قدیمی تر خدایان را سرنگون می کند و زمین را ایجاد می کند ، به عنوان "سیاره دوازدهم" ناشناخته معرفی می کند. به منظور انجام این کار او تئولوژی بابلی را به عنوان گزارشی واقعی از تولد "یازده" دیگر سیاره تفسیر می کند. نام های بابلی برای این سیارات بیش از سایه ای تردید ایجاد شده است - ایشتار خدای ناهید ، نرگال از مریخ و مردوک از مشتری بود - و صدها جدول نجومی / نجوم و رساله بر روی لوح های سفالی و پاپیروس های مربوط به هلنیست ها تأیید کرده اند. عادت زنانه. سیتچین با خوشحالی همه اینها را نادیده می گیرد و هویت های سیاره ای بی دلیل را به خدایانی که در تئوگونی ذکر شده اختصاص می دهد. به عنوان مثال ، آپسو ، که به عنوان خدای آبهای اولیه شناخته می شود ، از همه چیز به خورشید تبدیل می شود! Ea ، همانطور که برای سیچین مناسب است ، گاهی سیاره نپتون و گاهی یک آدم فضایی است. و هویت ایشتار به عنوان سیاره زهره ، یکی از ویژگیهای اصلی دین بین النهرین ، در هیچ کجای کتاب ذکر نشده است - در عوض سیتچین به طور خودسرانه خدای دیگری از انوما الیش را به ونوس اختصاص می دهد ، و ایشتر را برای بازی در نقش یک زن فضانورد محفوظ می دارد.

ویلیام اروین تامپسون در مورد آنچه "اصطلاح طلبی" سیچین می خواند اظهار می دارد:


آنچه که سیچین می بیند همان چیزی است که برای نظریه خود نیاز دارد. بنابراین شکل 15 در صفحه 40 پرتودرمانی است و شکل 71 در صفحه 136 یک خدا درون یک محفظه موشکی شکل است. اگر اینها خدایان هستند ، چرا آنها با فناوری ارزان B فیلم موشک ها ، میکروفون ها ، لباس فضایی و پرتودرمانی گیر دارند؟ اگر آنها خدایند ، پس چرا آنها نمی توانند از برخی از فن آوری های الهی مانند سفر درون کرم چاله ای ، ضد جاذبه ، پیشرانه نور ستاره ای ، یا مواد جدید برای پرش از سیاهچاله برخوردار باشند؟ سیچین آنچه را که به نظر می رسد یک دلیل قانع کننده باشد ساخته است ، اما هنگامی که به تصاویر مجزا در لوح های باستان نزدیک می شود ، دوباره به معنای واقعی کلمه "اینجا تصویری از خدایان در موشک است" می افتد. ناگهان ساخته شده است که سومر باستان شبیه فیلم تنظیم شده برای ماه مقصد است. ارابه ون دونیکن قابلمه های ارابه خدایان؟ همین مشکل رو داره دشت های نازکا در پرو به یک منطقه فرود جنگ جهانی دوم تبدیل شده است. خدایان می توانند از فواصل کهکشانی عبور کنند ، اما زمانی که به پرو می رسند ، سفینه های فضایی آنها به عنوان شغل های جنگ جهانی دوم تصور می شود که نیاز به یک نوار فرود عظیم دارند. این اصطلاح سازی تصورات منطقی نیست ، اما هر بار که اینگونه نباشد ، می شنوید که سیتچین می گوید "شکی نیست ، اما ..."

بابل شناسی

نسخه های تاریخ زمینی The 12th Planet، 1976، Stein and Day، ISBN 0-8128-1939-X راه پله به بهشت ، 1980 ، مطبوعات سنت مارتین ، ISBN 0-312-75505-8 جنگهای خدایان و انسانها ، 1985 ، کتابهای آون ، شابک 0-380-89585-4 قلمروهای گمشده ، 1990 ، کتابهای آون ، شابک 0-380-75890-3 When Time Began، 1993، Avon Books، شابک 0-380-77071-7 The Cosmic Code، 1998، Avon Books، ISBN 0-380-80157-4 پایان روزها: آرماگدون و پیشگویی های بازگشت ، 2007 ، ویلیام مورو ، شابک 978-0-06-123823-9

نسخه های همراه Genesis Revisited: آیا علوم مدرن با دانش باستان همخوانی دارد؟ ، 1990 ، Avon Books ، ISBN 0-380-76159-9 برخوردهای الهی: راهنمای رisionsیاها ، فرشتگان و سایر فرستادگان ، 1995 ، کتابهای آون ، شابک 0-380-78076-3 کتاب راهنمای وقایع زمین ، 2009 ، Bear & Company ، ISBN 978-1-59143-101-5 روی زمین غول هایی وجود داشتند: خدایان ، نیمه خدایان و اجداد انسانی: شواهد DNA بیگانه ، 2010 ، Bear & Company ، ISBN 978-1-59143-121-3

مسافران تاریخ زمین The Earth Chronicles Expeditions ، 2004 ، Bear & Company ، ISBN 978-1-59143-076-6 سفر به گذشته اسطوره ای ، 2007 ، خرس و شرکت ، شابک 978-1-59143-080-3

رمان ها کتاب گمشده انکی: خاطرات و پیشگویی های خدای فرازمینی ، 2001 ، Bear & Company ، شابک 1-879181-83-5 شاهی که از مرگ خودداری کرد: آنوناکی و جستجوی جاودانگی ، 2013 ، Bear & Company ، ISBN 978-1-59143-177-0

همکاری ها The Complete Earth Chronicles، 2014، Bear & Company، ISBN 978-1591432012 (مجموعه جعبه هفت کتاب اول) The Anunnaki Chronicles: A Zecharia Sitchin Reader، 2015، Bear & Company، ISBN 978-1-59143-229-6 (ویرایش شده ، جانت سیچین)

رسانه های تصویری آیا ما در جهان تنها هستیم؟ (براساس Genesis Revisited) ، مستند ، 1978 (انتشار DVD 2003) [37] یک شب با زکریا سیتچین ، سخنرانی و ارائه اسلاید ، 1997 صحبت از قلب! سخنرانی و ارائه اسلاید ، 2006 علائم بازگشت ، سخنرانی و نمایش اسلاید ، 2009 2012 — پایان روزها؟ سخنرانی و ارائه اسلایدها ، 2010 زکریا در 90 - سخنرانی خداحافظی ، سخنرانی ، 2010

پانویس
  1. "The Official Web Site of Zecharia Sitchin". Sitchin.com. Retrieved 2011-04-23.
  2. Phil Plait (2003). "X DOESN'T MARK THE SPOT IS THERE A PLANET X THAT WILL CAUSE GLOBAL CATASTROPHE NEXT MAY?". Globe and Mail. Retrieved 2012-01-10.
  3. https://en.wikipedia.org/wiki/Zecharia_Sitchin

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ زکریا ستچین موجود است.


منابع
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.