سایوز ام اس
سایوز ام اس (روسی: Союз МС، GRAU: 11F732A48) آخرین سری عملیاتی از فضاپیماهای سایوز است. سایوز ام اس به خاطر ادای احترام به سری قبل از خود یعنی سایوز TMA-M دچار کمترین تغییرات است اما از لحاظ تجهیزات ارتباطی و جهتیابی نسبت به آن پیشرفتهای در آن دیده میشود.
 سایوز ام اس 1 متصل به ایستگاه فضایی بینالمللی | |||
| سازنده | انرگیا | ||
|---|---|---|---|
| کشور اصلی | روسیه | ||
| اپراتور | روس کسموس | ||
| کاربرد | حمل سه فضانورد به ایستگاه فضایی بینالمللی و بازگرداندن آن ها | ||
| مشخصات | |||
| نوع فضاپیما | فضاپیمای حامل انسان | ||
| طرح | 210 روز از زمان اتصال به ایفبا | ||
| جرم | ۷٬۰۸۰ کیلوگرم (۱۵٬۶۱۰ پوند) | ||
| ظرفیت خدمه | 3 | ||
| حجم | ۱۰٫۵ متر مکعب (۳۷۰ فوت مکعب) | ||
| باتری | 755 Ah | ||
| رژیم مداری | مدار پایینی زمین | ||
| تولید | |||
| وضعیت | فعال | ||
| ساخته شده | 15 | ||
| بر پایه سفارش | 10 | ||
| پرتابها | 14 | ||
| عملیاتی | 2 | ||
| بازنشسته | 12 | ||
| شکست | سایوز ام اس 10 | ||
| نخستین پرتاب | سایوز ام اس 1 در سال 2016 | ||
| فضاپیمای مرتبط | |||
| اشتقاق از | سایوز تی ام ای _ ام | ||
| |||
سایوز ام اس توسط روس کسموس ایجاد و گسترش یافته و جزو ماموریتهای فضاپیمایی شامل انسان میباشد. عمده تغییرات سری ام اس نسبت به مدلهای پیشین بیشتر محدود به آنتنها، سنسورها و همچنین محل قرارگیری پیشران فضاپیما میشود.[1]
اولین پرتاب این مدل، سایوز MS-01 بود که در تاریخ ۷ ژوئیه سال ۲۰۱۶ (۱۷ تیر ۱۳۹۵) و به وسیله پرتابگر سایوز FG به سمت ایستگاه فضایی بینالمللی بود.
.jpg.webp)
MS-02 در سپتامبر ۲۰۱۶
منابع
- Zak, Anatoly (2016-07-05). "Russia's Workhorse Soyuz Space Taxi Gets a Makeover". NASA Space Flight. Retrieved 2016-07-06.
| General |
|  .jpg.webp)  .jpg.webp) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Facilities |
| ||||||
| Earth-based research |
| ||||||
| Spacecraft used |
| ||||||
| Mission highlights |
| ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.