سنمار

سِنِمّار یا سِنمار به‌معنای "سیمرغ آفتاب"، نام یک معمار ایرانی بود که قصر خُوَرنَق (در یک‌مایلیِ شمال نجف، کشور عراق کنونی، در میان‌رودان‌) را به دستور نُعمانِ یکم، پسر امرؤالقیسِ دوم (معروف به «نعمان اَعوَر»، از شاهان لخم‌) در حیره برای پذیرایی از یزدگرد اول ساسانی ساخت. گفته‌اند که او قصر خورنق را چنان ساخته‌بود که در ساعات مختلف روز رنگ عوض می‌کرد: صبح کبودرنگ بود، در نیم‌روز سفید می‌شد و هنگام عصر زرد.

سِنِمّار
«قصر خوَرنَق» اثر «بهزاد»
نام در زمان تولدسِنِمّار
زادهٔمعاصر یزدگرد اول ساسانی
ملیترومی
پیشهمعمار
پروژه‌هاقصر خُوَرنَق

نعمان، برای آن‌که سِنمار کاخی شبیه یا بهتر از آن برای دیگری نسازد، دستور داد تا او را از بالای کاخی که خود ساخته‌بود به زمین انداختند. ازاین‌رو، «جزای سنمار» (پاداش سنمار) در عربی ضرب‌المثل شده‌است؛[1] چنان‌که در اشعار برخی شاعران فارسی، از جمله اسدی طوسی، نیز جلوه کرده‌است:

بخششِ خورشید تام باشد اَز عمرگر بکُشندم به‌سانِ سنجر و سِنمار

بهرام بیضایی نیز نمایشنامه‌ای به نام مجلس قربانی سنمار دربارهٔ سرگذشت سنمار نوشته است.

منابع
  • مدخل سنمار در لغت‌نامهٔ دهخدا.

منابع
  1. «جزاء سنمار». الحكمة (به عربی). ۲۰۲۱-۰۴-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۵-۱۱.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.