سوسپانسیون

در علم شیمی سوسپانسیون یا تعلیق[1] یا آویزش[2] (به فرانسوی: Suspension، سوسپانسیون) (به انگلیسی: Suspension، سِسپنشن) به مخلوط معلق جامد در مایع گفته می‌شود و در مورد ذرات جامدی که در مایع معلق هستند گفته می‌شود که مخلوط‌هایی ناهمگن هستند. سوسپانسیون‌ها در حال عادی ناپایدار هستند و پس از مدتی نگهداری در حالت سکون ته‌نشین می‌شوند، کلوئیدها لخته شده (coagule) و ته‌نشین می‌شوند در اثر این پدیده فاز مایع از جامد جدا می‌شود. برای پایدارسازی امولسیون‌ها از مواد دفلوکولانت استفاده می‌شود.

برای دیگر کاربردها، تعلیق (ابهام‌زدایی) را ببینید.

سوسپانسیون‌ها ویژگی‌هایی دارند که عبارتند از:

  1. محلول کدری هستند چون مولکول‌های ماده حل شونده از حلال بزرگ ترند و به همین علت نور از آن‌ها عبور نمی‌کند.
  2. ناپایدار هستند، یعنی پس از زمان کوتاهی ذرات جامد از مایع جدا شده و در ته ظرف جمع می‌شوند.
  3. ذرات مولکول‌های حل شونده بسیار بزرگ‌تر از مولکول‌های حلالند.
  4. توضیح کلی آن که می‌توان گفت مخلوط ناهمگنی است که از ذره‌های جامد معلق در آب تشکیل می‌شود. مانند:ناف

مثال:آب لیمو (دارای پالپ)، شربت معده، شربت خاکشیر، دوغ و…

جستارهای وابسته

منابع
  1. «تعلیق» [شیمی] هم‌ارزِ «سوسپانسیون» (به انگلیسی: suspension)؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. (۱۳۷۶-۱۳۸۵). فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۷۷-۱ (ذیل سرواژهٔ تعلیق)
  2. هاجری، سید ضیاءالدین. فرهنگ بیست هزار. نشر به آفرین.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.