سید نصرالله بنی‌صدر
سید نصرالله بنی‌صدر معروف به صدرالعلمای همدانی از مجتهدان همدان و از تبار سادات موسوی گروس در روستای باغچه از توابع کبودرآهنگ چشم به دنیا گشود. او فرزند سید صالح بنی صدر معروف به مجدالعلماء همدانی بود همچنین او پدر ابوالحسن بنی‌صدر اولین رئیس‌جمهور ایران بود.[1] پس از تحصیلات مقدماتی و سطوح در همدان و تهران برای مدارج عالی راهی نجف شد. وی پس از بازگشت از نجف در همدان ساکن شد و منزل او محل رفت‌وآمد مردم شهر شد. همچنین او در مسجد جامع همدان اقامه نماز جماعت داشت . رابطه دوستی با روح‌الله خمینی داشت و همچنین از مخالفین حکومت پهلوی بود بطوریکه هنگامی قرآن‌هایی با جلد محمدرضا شاه به روحانیون داده شد وی از دریافت آن قرآن امتناع ورزید.[2] و در مرداد ماه ۱۳۸۸ مجموعه آثار وی در پایگاه داده نسخ خطی قرار داده شد.[3] تحصیلات وی در نجف بوده و از استادان وی باید سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاءالدین عراقی و میرزای نائینی را عنوان کرد.
وی به سال ۱۳۹۱ قمری (۱۳۵۰ شمسی) در پاریس درگذشت و در نجف (مقبره کمپانی - ایوان طلای حرم علی بن ابی‌طالب) دفن شد.[4] آرامگاه او در کنار مناره سمت راست حرم علی در جوار آرامگاه محمد حسین اصفهانی و سید مصطفی خمینی قرار دارد.
پانویس
- پایگاه ساجد - واکاوی ترور و تروریسم خشونت غیرقانونی
- قرآن پهلوی - ابوالفتح مؤمن
- خبرگزاری فارس- اسامی کتابخانه‌هایی که فهرست نسخ خطی آن‌ها در اینترنت قرار گرفت.
- اجساد جاویدان، علی اکبر مهدی پور، قم: حاذق، صفحه: 354.
منابع
- سیمای بیجار گروس و مشاهیر آن، محمد علی کوشا، سنندج، انتشارات دانشگاه کردستان، ۱۳۷۸ش. ص ۱۹۳.
- جرعه‌ای از دریا، موسی شبیری زنجانی؛ ج۲، ص۶۱۰ تا ۶۱۵.