ضیاءآباد
ضیاءآباد یکی از شهرهای استان قزوین در فاصله ۶۰ کیلومتری جنوب غربی این استان واقع شده و جمعیت آن بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ بالغ بر ۸۳۸۵ می‌باشد. زبان مردم این شهر ترکی آذربایجانی است.[1][2]
| ضیاءآباد ضیاآباد | |
|---|---|
| کشور |  ایران |
| استان | قزوین |
| شهرستان | تاکستان |
| بخش | ضیاءآباد |
| نام(های) پیشین | سومگان |
| سال شهرشدن | ۱۳۶۹ |
| مردم | |
| جمعیت | ۸٬۳۸۵ نفر (۱۳۹۵) |
| اطلاعات شهری | |
| ره‌آورد | گردو، انگور، شیرهٔ انگور، کشمش، بادام و زعفران |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۲۸۳ |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
  ضیاءآباد | |
آثار تاریخی
از آثار تاریخی شهر ضیاءآباد می‌توان به امامزاده ولی به شماره ثبت ۲۶۲۱مربوط به دوران صفویه و امامزاده کمال به شماره ثبت ۳۳۱۶ متعلق به دوران تیموری در قرن ۹ قمری اشاره نمود.
قیزقلعه نیز یکی از آثار تاریخی در فاصله ۱۵ کیلومتری ضیاءآباد متعلق به دوران قبل از ساسانیان است.
از سوغاتی‌های این شهر می‌توان به گردو، انگور، کشمش و شیرهٔ انگور اشاره نمود. این شهر یکی از قدیمی‌ترین بخش‌ها و شهرهای استان قزوین می‌باشد.[3]
منابع
- «ضیاءآباد». چهارگوشه - معرفی استان‌ها و شهرهای ایران و جاذبه‌های توریستی. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۳.
- «معرفی مناطق دیدنی ضیاء آباد». دلگرم. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۳.
- «جاذبه‌های دیدنی ضیاءآباد». معرفی جاهای دیدنی ایران و جهان. ۲۰۱۹-۰۶-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۳.
- رضا صمدیها، ضیاآباد؛ کهن شهر تاریخ، قزوین: انتشارات اندیشه زرین و نشر هدی، ۱۳۹۰.
| پایتخت | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخش |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.