عبدالنبی بحرانی

شیخ عبدالنبی بحرانی بردخونی دشتی فرزند شیخ محمد کردوانی (آل علامه شیث) از علمای سرشناس منطقه دشتی که در بردخون مدرسه علمیه تأسیس کرده و حدود دویست طلبه[1] در آن به تحصیل اشتغال داشته‌اند و علاوه بر آن در دیگر نواحی دشتی نیز مدارسی را ایجاد کرده‌است. خاندان وی از علمای شیعه در چهار سده قبل از بحرین به بندر کنگان مهاجرت کرده و بتدریج جهت ترویج دین در نواحی مختلف جنوب حضور یافتند. پسران وی همه اهل علم بوده‌اند و بعضی از آنها مانند: شیخ عبدالله، شیخ علی و شیخ یوسف اجتهاد داشته‌اند و از مروجان علم بوده‌اند. وی در سنه ۱۳۳۵ قمری در نود سالگی در بردخون درگذشت. اخیراً (۱۳۹۰) بر مزار وی در بردخون بنای یادبود ایجاد شده‌است.[2]

آیت‌الله

شیخ عبدالنبی بحرانی
بنای مرقد شیخ عبدالنبی بحرانی بردخونی دشتی
اطلاعات شخصی
زادهاحتمالاً ۱۲۴۵ (قمری)
درگذشته۱۳۳۵ قمری
(حدود ۹۰ سالگی)
قومیتایرانی - بحرانی‌ها
منطقهبردخون دشتی (بوشهر)
مذهبشیعه دوازده‌امامی
اشتغالفقه

وی هنگام جنگ جهانی اول به سال ۱۳۳۳. ق در دوره کهنسالی بسر می‌برده‌است و مانند دیگر علمای منطقه از جمله سید عبدالله بلادی بوشهری با فتوای خود مردم جنوب را به دفاع در مقابل هجوم بریتانیا دعوت نمود.[3]

فارسنامه ناصری از وی چنین یاد می‌کند: «و از علمای نواحی دشتی، جناب مستطاب علام فهام، قدوه انام حاج شیخ عبدالنبی اصل آن جناب از جزیره بحرین است. در قریه بردخان دشتی توقف دارد و چندین نفر طلبه علم در آن قریه مجتمع گشته، هر روزه کسب کمالات علمیه را در خدمت آن جناب می‌نمایند»[4]

منابع

  1. شعر دشتی و دشتستان: دفتر پنجم «از فاضل تا وامق»، عبدالمجید زنگویی، ص ۵۷۳.
  2. تاریخ تحولات سیاسی اجتماعی دشتی در دوران قاجار و پهلوی؛ حبیب‌الله سعیدی نیا(۱۳۸۳)، ص ۲۵۱–۲۵۳.
  3. انتشار کتاب مبارزات خالوحسین دشتی به قلم عبدالکریم مشایخی بایگانی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
  4. فارسنامه ناصری (جلد دوم)، میرزا حسن حسنی فسایی، صفحهٔ ۱۳۳۷.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.