فاکس تریر

فاکس تریر (به انگلیسی: FOX TERRIER)از نژادهای سگ‌های تریر است. منشأ این سگ کشور انگلستان و همجوار آن می‌باشد. دو گونه اصلی این نژاد عبارتند از: فاکس تریر مو صاف و فاکس تریر مو سیمی.

فاکس تریر
بقیه نام هافاکس تریر موصاف
فاکس تریر موسیمی
کشوربریتانیا
سگ خانگی (Canis lupus familiaris)

فاکس تریر مو صاف (موی صاف)
فاکس تریر مو صاف(SMOOTH FOX TRREIER).

این نژاد مخصوص شکار روباه است اما به ندرت به دنبال روباهی که در داخل زمین لانه ساخته می‌رود. این سگ همدم مناسبی می‌باشد و مهارت خاصی درگرفتن موش دارد. نژاد موصاف نسبت به نژاد موسیمی آرامتر بوده، کمتر تحریک پذیر می‌باشد. علاوه بر این شانه کردن نژاد مو صاف آسانتر بوده، سگ خانگی خوبی است. با بچه‌ها هم رفتار خوبی دارد. از نظر ویژگی‌های ظاهری، سگ کوچکی است که حالت چند ضلعی دارد. دم آن را باید تا نیمه کوتاه کرد. از لحاظ رنگ، سفیدی غالب است که در آن لکه‌های خرمایی یا سیاه هم دیده می‌شود. رنگ زیاد اهمیت ندارد زیرا ممکن است لکه‌های گندمگون، قرمز یا نقرهای هم دیده شود. ارتفاع آن‌ها بین ۳۵ تا ۴۰ سانتی‌متر می‌باشد. این سگ‌ها عاشق شکار می‌باشند به‌طوری‌که اگر شکاری پیدا نشود، به طریقی دیگر دندان هایشان را به کار می‌اندازند لذا باید مراقب عابرین پیاده باشید.[1]

فاکس تریر مو سیمی (یا مو مجعد)
فاکس تریر مو سیمی(WIRE FOX TRREIER).

پرتحرک، سرزنده و بازیگوش می‌باشند و اشتیاق و علاقه خاصی به شکار دارند. از این سگ‌ها برای تعقیب و شکار حیواناتی که در زیر زمین لانه می‌سازند استفاده می‌شود. از خصوصیات این سگ فعالیت فوق‌العاده و خستگی ناپذیر آنهاست. نگهداری این سگ‌ها آسان است اما به تمرین و فعالیت زیادی نیاز دارند. گونهء مو سیمی، سگ خانگی مناسبی می‌باشد. از نظر ویژگی‌های ظاهری، دارای جثه‌ای کوچک و نسبتاً چند ضلعی با گوش‌های کوچک تیز است که به طرف جلو خم می‌شود دم آن را باید تا نیمه کوتاه کرد. از لحاظ رنگ، سفیدی در آن غالب است و لکه‌های سیاه یا خرمایی در آن دیده می‌شود. رنگ آن خیلی اهمیت ندارد ولی رنگ‌های گنمگون، قرمز، نقرهای آن چندان خوشایند نیست. سگ‌های نر ۳۸٫۵ سانتی‌متر ارتفاع و ۸٫۵ کیلوگرم مزن و سگ‌های ماده ۳۶ سانتی‌متر ارتفاع و ۷ کیلوگرم وزن دارند.[2]

نگارخانه

منابع
  1. راهنمای تربیت سگ، دکتر علیرضا قمریان. چاپ ۷. ص ۱۲۹ شابک ‎۹۶۴−۹۲۸۶۸−۳−۷
  2. راهنمای تربیت سگ، دکتر علیرضا قمریان. چاپ ۷. ص ۱۳۰
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.