فعال‌کننده بافتی پلاسمینوژن
فعال‌کننده بافتی پلاسمینوژن (به انگلیسی: Tissue plasminogen activator) موجب تولید پلاسمین و حل شدن لخته خون می‌شود.
پروتئین پلاسمینوژن به عنوان پیش آنزیم (زیموژن) توسط کبد ساخته و در خون آزاد می‌شود. این پروتئین توسط مولکولهایی مانند فعال‌کننده بافتی پلاسمینوژن(tPA) و استرپتوکیناز به آنزیمی پروتئولیتیک به نام پلاسمین تبدیل می‌شود.
کاربرد درمانی
tPA نوترکیب داروی درمان سکته قلبی محسوب می‌شود. این دارو برای درمان سکته‌های مغزی و قلبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. چنانچه این دارو بلافاصله پس از ایجاد سکته به انسان تزریق شود، موجب از بین رفتن سریع لخته‌هاشده و بافت‌های اطراف آن بر اثر نارسایی تغذیه از بین نخواهد رفت و جریان خون به حالت عادی باز خواهد گشت.[1]
جستارهای وابسته
منابع
- . بی‌بی‌سی فارسی. ۳۰ ژانویه ۲۰۱۰ http://www.bbc.co.uk/persian/science/2010/01/100130_l07_shangoolmangool_shangul_mangul.shtml. دریافت‌شده در ۱ سپتامبر ۲۰۱۰. پارامتر
|عنوان= یا |title=ناموجود یا خالی (کمک)
- فیزیولوژی پزشکی گایتون
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tissue plasminogen activator». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.