فیل سوری

فیل سوری
	جمجمه فیل سوری از باتلاق دریاچه گاوور، ترکیه
وضعیت بقا
	; منقرض‌شده (IUCN 3.1)[1]
آرایه‌شناسی
فرمانرو:	جانوران
شاخه:	طنابداران
رده:	پستانداران
راسته:	فیل‌سانان
تیره:	فیلان
سرده:	Elephas
گونه:	E. maximus
زیرگونه:	E. m. asurus†
نام سه‌جمله‌ای
	Elephas maximus asurus; (درانیاگالا، ۱۹۵۰)[2]
	گستره زیستگاه فیل سوری در غرب آسیا

فیل سوری (نام علمی: Elephas maximus asurus) یا فیل غرب آسیا نام یک زیرگونه پیشنهادی از فیل آسیایی است که روزگاری در غرب آسیا می‌زیست و غربی‌ترین جمعیت این گونه محسوب می‌شد. انقراض این فیل در عصر باستان روی داد و سنگواره‌های موجود از آن در ایران، عراق، ترکیه و سوریه با قدمتی حداقل میان ۱۸۰۰ تا ۷۰۰ سال پیش از میلاد یافت شده‌است. و با توجه به این که هیچ سابقه سنگواره‌ای از این جانور مربوط به اواخر پلیستوسن و اوایل تا میانه هولوسن وجود ندارد پیشنهاد شده که به صورت یک گونه معرفی‌شده توسط انسان وارد غرب آسیا شده‌است.[3] صحت این موضوع اما مورد ابهام و اختلاف نظر قرار دارد.[4]

زیستگاه فیل سوری از جنگل‌های از جنگل های شمال ایران تا کرنا در جنوب ایران تا استپ‌های سوریه امتداد می‌یافت و آشورنصیرپال دوم پادشاه امپراتوری آشور به دلیل شکار فیل‌ها در کنار شیرها به خود می‌بالید.[5]

صنعتگران سوریه باستان از عاج فیل سوری برای ساخت انواع لوازم و وسایل زینتی بهره می‌بردند. در سوریه استفاده از فرآوردهایی از جنس عاج در هزاره نخست پیش از میلاد رونق گرفته و به اوج خودش رسیده بود. در همان زمان آرامی‌ها خاتم‌کاری‌هایی از جنس عاج روی اثاث انجام می‌دادند.

جستارهای وابسته

منابع

Choudhury, A.; Lahiri Choudhury, D.K.; Desai, A.; Duckworth, J.W.; Easa, P.S.; Johnsingh, A.J.T.; Fernando, P.; Hedges, S.; Gunawardena, M.; Kurt, F.; et al. (2008). "Elephas maximus". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2008: e.T7140A12828813. doi:10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T7140A12828813.en.
Deraniyagala, P. E. P. (1951). "Elephas maximus, the elephant od Ceylon". Spolie Zeylanica. 26: 161. ISSN 0081-3745.
Pfälzner, Peter (2016-12-01). "The Elephants of the Orontes". Syria (IV): 159–182. doi:10.4000/syria.5002. ISSN 0039-7946.
Pfälzner, Peter (2016-12-01). "The Elephants of the Orontes". Syria (IV): 159–182. doi:10.4000/syria.5002. ISSN 0039-7946.
Trautmann, Thomas R. (2015). Elephants and Kings : An Environmental History. Chicago: University of Chicago Press. pp. 76–77. ISBN 978-0-226-26422-6.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[iucn-1] Choudhury, A.; Lahiri Choudhury, D.K.; Desai, A.; Duckworth, J.W.; Easa, P.S.; Johnsingh, A.J.T.; Fernando, P.; Hedges, S.; Gunawardena, M.; Kurt, F.; et al. (2008). "Elephas maximus". IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2008: e.T7140A12828813. doi:10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T7140A12828813.en.

[2] Deraniyagala, P. E. P. (1951). "Elephas maximus, the elephant od Ceylon". Spolie Zeylanica. 26: 161. ISSN 0081-3745.

[3] Pfälzner, Peter (2016-12-01). "The Elephants of the Orontes". Syria (IV): 159–182. doi:10.4000/syria.5002. ISSN 0039-7946.

[4] Pfälzner, Peter (2016-12-01). "The Elephants of the Orontes". Syria (IV): 159–182. doi:10.4000/syria.5002. ISSN 0039-7946.

[5] Trautmann, Thomas R. (2015). Elephants and Kings : An Environmental History. Chicago: University of Chicago Press. pp. 76–77. ISBN 978-0-226-26422-6.