قطعنامه ۳ شورای امنیت
قطعنامه ۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد که در تاریخ ۴ آوریل ۱۹۴۶ تصویب شد، سندی بینالمللی دربارهٔ بحران ایران و اشغال خاک ایران توسط شوروی است. این قطعنامه با اشاره به اینکه خروج نیروهای شوروی از ایران طبق معاهده سه جانبه دولت شوروی، بریتانیا و دولت ایران عملی نیست، تاکید می ورزد که خروج نیروهای شوروی از ایران در اسرع وقت ممکن انجام شود و تمام کشورهای عضو سازمان در این مسئله همکاری کنند و مسائلی را مانع اجرای سریع آن میشود را به اطلاع شورای امنیت برسانند. این قطعنامه طی نشست ۳۰ام با ۹ موافق، ۰ مخالف و ۱ ممتنع و یک غایب تصویب شد.[1] شوروی در رای گیری غایب بود و استرالیا به این قطعنامه رای ممتنع داد.
قطعنامهٔ شمارهٔ ۳ (سازمان ملل متحد) | |
---|---|
تاریخ | ۴ آوریل {{{year}}} |
نوبت جلسه | ۳۰ |
کُد | S/RES/3 (سند) |
موضوع | بحران ایران |
رأیگیری | ۹ موافق بدون مخالف ۲ ممتنع |
نتیجه | مصوب |
اعضای شورای امنیت | |
اعضای دائم | |
اعضای غیر دائم |
متن قطعنامه
متن مربوطه در ویکینبشته: قطعنامه ۳ شورای امنیت |
جستارهای وابسته
- شورای امنیت
- فهرست قطعنامههای شورای امنیت ۱ تا ۱۰۰ (۱۹۴۶ – ۱۹۵۳)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.