محمدحسین سبزواری
میرزا محمدحسین سبزواری معروف به حکیم ریاضی از حکمای اربعه تهران و پایه‌گذاران حوزهٔ فلسفی و عرفانی تهران بود (به همراه آقاعلی زنوزی و محمدرضا قمشه‌ای، و میرزا ابوالحسن جلوه).[1] او از شاگردان خاص ملا هادی سبزواری و پیرو حوزهٔ فلسفی صدرایی بود.[2] از سبزوار به تهران رفت و در مدرسه عبدالله‌خان در بازار بزازها به تدریس علوم عقلی و نقلی پرداخت. در ریاضی تخصص داشت و چون بیشتر ریاضی تدریس می‌کرد به حکیم ریاضی مشهور شد. اثرهایی از او در همین زمینه چون حواشی بر شرح چغمینی و مفتاح الحساب باقی مانده‌است. با طب نیز آشنا بود.[3]
صدرالافاضل دانش شیرازی، حاج فاضل رازی تهرانی، ملامحمد هیدجی زنجانی(مشهور به حکیم هیدجی)، و شیخ عبدالحسین رشتی از جمله مشهورترین شاگردان حکیم ریاضی بودند.[4]
صاحب طرائق الحقایق دربارهٔ کلاس‌های درس او گفته‌است «آن اوقات من الصباح الی المساء دسته دسته طلاب هر فنی از طب و ریاضی و حکمت طبیعی و الهی می‌آمدند و مستفیض می‌شدند».[5]
منابع
- «زندگی و زمانه مرحوم محمدحسین فاضل‌تونی در گفت‌وگو با منوچهر صدوقی‌سها». دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافت‌شده در ۹ فوریه ۲۰۲۱.
- «7- استاد محمدحسین سبزواری (حکیم ریاضی)». کانون ایرانی پژوهشگران فلسفه و حکمت. دریافت‌شده در ۱ دی ۱۳۸۵.
- سید حسین نصر. «تهران». دانشنامه جهان اسلام. بنیاد دائرة المعارف اسلامی. دریافت‌شده در ۹ فوریه ۲۰۲۱.
- امیر سعید الهی. «مکتب تهران». دایرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافت‌شده در ۹ فوریه ۲۰۲۱.
- عباس طارمی. ««حکیم ریاضی» آقا میرزا محمد حسین سبزواری - آشنایی با حوزه فلسفی- عرفانی تهران (۲)». کتابخانه دیجیتال تبیان. دریافت‌شده در ۹ فوریه ۲۰۲۱.