محمدیوسف واله اصفهانی
میرزا محمدیوسف قزوینی اصفهانی متخلص به «واله»، تاریخ‌نگار و شاعر ایرانی در سدهٔ یازدهم هجری است.
محمدیوسف، فرزند محمدحسین خان و برادر میرزا محمد طاهر وحید است و با نصرآبادی (زاده ۱۰۸۳ ه. ق) معاصر بود. در اواخر عهد شاه صفی (۱۰۵۲ -۱۰۳۸ ق) به امور دفتری و دیوانی روزگار می‌گذراند و در زمان شاه عباس دوم (۱۰۷۷ -۱۰۵۲ ه. ق) به نوشتن ارقام و منشور اشتغال داشت. می‌گویند در ۱۰۶۶ ه. ق به وزارت توپخانه منصوب شد که تا زمان شاه سلیمان (۱۱۰۵ -۱۰۷۷ ق) در این منصب بود.
واله در نظم و نثر تبحر داشت و خط را نیکو می‌نوشت. اشعاری از وی در تذکره‌ها آمده‌است. از آثار اوست: خلدبرین، که در ۱۰۷۸ ه. ق تألیف شده و تاریخی است که از زمان خلقت آدم تا پادشاهی شاه سلیمان صفوی را شامل می‌شود.
منابع
- لغت‌نامه دهخدا، ذیل واله.
- تاریخ ایران بعد از اسلام،عبدالحسین زرین کوب
- اثرآفرینان، زندگینامهٔ نام‌آوران فرهنگی ایران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، جلد ششم.
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||
مقالههای خوشنویسی اسلامی | ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.