محمود رحمانیپور
محمود رحمانی پور (متولد سال ۱۳۱۵ تهران درگذشت دوازدهم بهمن ۱۳۹۶) در خانوادهای پرورش یافت که پدر (علی رحمانی پور) دستی بر ساز تار داشت و همین الفت با موسیقی اصیل، وی را به هنرستان موسیقی ملّی کشاند. با راهنمایی استاد روحالله خالقی فراگیری ساز ویولن را در محضر بزرگمرد موسیقی ایران ابوالحسن صبا آغاز نمود. ساز عود را[1] نیز نزد نصرالله زرین پنجه و ساز تمبک را (به جهت آنکه ریاست هنرستان یادگیری این ساز را پیش نیاز سازهای دیگر اعلام کرده بود) نزد استاد حسین تهرانی به نحو عالی آموخت.
محمود رحمانی پور | |
---|---|
زاده | ۱۳۱۵ |
ساز(ها) | ویولن، عود، تنبک |
دستاوردهای هنری
اولین اجرای برنامه هنری ایشان خارج از هنرستان در ارکستر وزارت فرهنگ و هنر آن زمان (علیمحمد خادم میثاق) بود و پس از آن در سال ۱۳۳۲ به رادیو راه یافت و در ارکستر بزرگ برنامه گلها در کنار استادانی چون: علی تجویدی، جواد معروفی، زرین پنجه و افتتاح با همکاری برادرش احمد رحمانی پور که تار مینواخت، قرار گرفت. همچنین در ارکستر (عبدالله جهان پناه) و سازهای ملّی (مهدی مفتاح) و دیگر در برنامه: نوایی از موسیقی ملّی به سرپرستی منوچهر جهانبگلو با حضور استادانی مانند: اسدالله ملک، مجید نجاهی، جهانگیر ملک، حافظی، همدانیان و حسن ناهید هنرنمایی مینمود. در برنامه (اف ام) رادیو برنامه دوم و ارکستر آن به سرپرستی استاد همایون خرم، شرکت و خوانندگانی نظیر: اکبر گلپایگانی، محمود محمودی خوانساری، حسین خواجه امیری (ایرج)، شهیدی و محمدرضا شجریان را همراهی مینمود. بیش از ۲۲ سال معلم موسیقی و سرود مدارس بود. همنوازی با ساز حسین تهرانی، شهیدی، بهاری، فرهنگ شریف، احمد عبادی و حسن ناهید در جشن هنر شیراز را در کارنامه وی مثبوت است. محمود رحمانی پور مسافرتهایی نیز برای شناساندن موسیقی سنتی ایران به کشورهایی چون: روسیه، آمریکا، فرانسه، پاکستان، کویت، کانادا و افغانستان داشتهاست.[2]
منابع
- روزنامه همشهری، بتاریخ ۱۳۹۰/۴/۳.
- نصیری فر، حبیبالله، مردان موسیقی سنتی و نوین ایران، جلد اول، نشر تهران، ۱۳۶۹.