مرکه
مرکه یا مرکی مرکز بخشی به همین نام در استان ژامبیل در جنوب قزاقستان پشت کوه‌های تیان‌شان در ۱۲۰ کیلومتری آلماتی و در نزدیکی مرز قرقیزستان است که معروف به قم قزاقستان است و مردم آن شیعیان ایرانی هستند. جمعیت شیعه در این کشور ریشه و فرهنگ و نژاد و زبان ایرانی دارند. مردم این شهر آذربایجانی‌های ایرانی هستند که توسط بلشویکها در سال ۱۹۳۸ به این ناحیه کوچانده شده‌اند.[1] این افراد از آذربایجانی‌های عشایری بودند که در مرز ارس تردد می‌کردند و پس از این که در سال ۱۹۱۸ مرزها بسته شد، در آن سوی مرز گرفتار و محبوس شدند. حکومت شوروی از ترس شورش این افراد، آن‌ها را به قزاقستان کوچاند و تا امروز نیز در آنجا ساکن هستند.[2][3] بر اساس آخرین آمار مجمع جهانی اهل‌بیت از شیعیان قزاقستان در سال ۲۰۰۸ میلادی از مجموع ۱۵ میلیون و ۳۴۶ هزار نفر جمعیت قزاقستان، ۳۵۴ هزار و ۸۵۰ نفر شیعه هستند که نسبت آن‌ها به کل جمعیت این کشور حدود ۲٫۳ درصد است. جمعیت شیعه در این کشور ریشه و فرهنگ و نژاد و زبان ایرانی دارند.[4]
جستارهای وابسته
منابع
مرکز: طراز | ||
| شهرستان‌ها |  | |
| شهرهای اصلی | ||
| پایتخت |  | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| استانها | |||||||
| شهرها |
| ||||||
| نقاط دیدنی | |||||||
| تاریخ |
| ||||||
| جغرافیا | |||||||
| متفرقه | |||||||
 شهرستان‌های قزاقستان | |
|---|---|
| استان آق‌مولا | |
| استان آق‌تپه |
|
| استان آلماتی | |
| استان آتیراو |
|
| استان قزاقستان شرقی |
|
| استان ژمبیل | |
| استان قراغندی |
|
| استان قوستانای |
|
| استان قزل‌اوردا |
|
| استان مین‌قشلاق |
|
| استان قزاقستان شمالی |
|
| استان پاولودار |
|
| استان قزاقستان جنوبی | |
| استان قزاقستان غربی |
|