دریاچه بالخاش

بالخاش دریاچه‌ای واقع در جنوب شرقی قزاقستان است که پس از آرال بزرگترین دریاچه‌ی درون‌بومی آسیای مرکزی است. اگر چه این دریاچه مخزنی ندارد، میزان شوری آن کم است و رود ایلی و چند رود دیگر به آن می‌ریزد.[1]

دریاچه بالخاش
حوزه آبریز دریاچه بالخاش
موقعیتقزاقستان
مختصات۴۶°۱۰′ شمالی ۷۴°۲۰′ شرقی
گونهحوضه بسته
درون‌شارش‌های کلانرودهای Ili, Karatal, Aksu, Lepsi, Byan, Kapal, Koksu
برون‌شارش‌های کلانتبخیر
کشورهای حوضه چین ,  قزاقستان
بیشترین درازا۶۰۵ کیلومتر (۳۷۶ مایل)
بیشترین پهنا۷۴ کیلومتر (۴۶ مایل) (شرق)
۱۹ کیلومتر (۱۲ مایل) (غرب)
میانگین ژرفا۵٫۸ متر (۱۹ فوت)
بیشترین ژرفا۲۶ متر (۸۵ فوت)
حجم آب۴۴۰ کیلومتر مکعب (۱۱۰ مایل مکعب)
طول کرانه۱۱۰۶ کیلومتر (۶۶ مایل)
ارتفاع سطح۳۴۱٫۴ متر (۱٬۱۲۰ فوت)
یخ‌زدگینوامبر تا مارس
۱ درازای ساحل سنجش خوش‌تعریفی نیست.

این دریاچه برای جغرافی‌دانان مسلمان در سده‌های پیشین ناشناخته بود. قالمیق‌ها نخستین کسانی بودند که نام مغولی بالخاش را به این دریاچه دادند. این قوم در سده ۱۱ق و نیمه نخست سده ۱۲ق بر این مناطق تسلّط داشتند. سرزمین پیرامون بالخاش متروک و بسیار خشک است. این دریاچه تا زمان انقلاب اکتبر روسیه، از نظر اقتصادی نقشی نداشت. اهمیت این ناحیه، در ۱۹۳۶م، با بنای یک شهر بزرگ صنعتی به نام بالخاش در کرانه خلیج کوچک برتیس در ساحل شمالی دریاچه آغاز شد.[2]

نام

نام بالخاش از ریشه مغولی بالکاس است و به معنی علفزار در مرداب است.[3]

منابع

  1. دائرةالمعارف فارسی، سرواژه: بالخاش
  2. دانشنامه جهان اسلام، بالخاش
  3. Balkhash in Etymological dictionary of Max Vasmer (in Russian)

پیوند به بیرون

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دریاچه بالخاش موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.