نامتسو

نامتسو یا دریاچهٔ نام (به تبتی: གནམ་མཚོ་، به چینی سنتی: 納木錯، به چینی ساده: 纳木错، به پین یین: Nàmù Cuò) که در زبان مغولی تنگری نور به‌معنای «دریاچهٔ آسمانی» نامیده می‌شود، دریاچه‌ای است کوهستانی و نمکی در منطقه خودمختار تبتِ چین در مرز بین دامشونگ در لهاسا و بنگور در ناگچو که تقریباً در فاصلهٔ ۱۱۲ کیلومتری شمال تا شمال شرقی لهاسا واقع شده‌است. این دریاچه که در نتیجهٔ حرکات ساختاری صفحهٔ هیمالیا در دورهٔ پالئوژن پدید آمده در ارتفاع ۴٬۷۱۸ متری قرار دارد و مساحتی پیرامون ۱٬۹۲۰ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد. میانگین عمق آن ۳۳ متر و حداکثر ژرفای آن ۱۲۵ متر اندازه‌گیری شده‌است. نامتسو را بزرگترین دریاچهٔ منطقهٔ خودمختار تبت می‌دانند با این‌حال، دریاچه چینگ‌های واقع در استان چینگ‌های چین، بزرگترین دریاچهٔ فلات چینگ‌های-تبت است که مساحتی بیش از دو برابر نامتسو دارد.

مختصات: ۳۰°۴۲′ شمالی ۹۰°۳۳′ شرقی

نامتسو
نمایی از دریاچهٔ نامتسو
تصویر ماهواره‌ای نامتسو
موقعیت	مرز بین دامشونگ در لهاسا و بنگور در ناگچو (منطقه خودمختار تبت)
مختصات	۳۰°۴۲′ شمالی ۹۰°۳۳′ شرقی
گونه	دریاچه نمکی
درون‌شارش‌های کلان	چشمه‌های پوشیده از برف کوهستان‌های تانگولا
برون‌شارش‌های کلان	رود سالوین
کشورهای حوضه	چین
بیشترین درازا	۷۰ کیلومتر (۴۳ مایل)
بیشترین پهنا	۳۰ کیلومتر (۱۹ مایل)
مساحتِ رو	۱٬۹۲۰ کیلومتر مربع (۷۴۰ مایل مربع)
میانگین ژرفا	۳۳ متر (۱۰۸ فوت)
بیشترین ژرفا	۱۲۵ متر (۴۱۰ فوت)
حجم آب	۷۶۸ کیلومتر مکعب (۱۸۴ مایل مکعب)
ارتفاع سطح	۴٬۷۱۸ متر (۱۵٬۴۷۹ فوت)
جزیره‌ها	۵

در دریاچه نامتسو علاوه بر دو برونزد سنگی، پنج جزیرهٔ غیر مسکونی نیز وجود دارد. در گذشته این جزیره‌ها مورد استفادهٔ زوار گوشه‌نشینی قرار می‌گرفت که در پایان زمستان با همراه‌داشتن آذوقهٔ خود پیاده از دریاچهٔ یخ‌زدهٔ نام می‌گذشتند، تابستان را در این جزایر می‌گذراندند و تا پیش از یخ بستن دوبارهٔ دریاچه در فصل زمستان بعد قادر به بازگشت به خشکی نبودند. امروزه دولت چین انجام این کار را ممنوع کرده‌است.

آب و هوا نامتسو دستخوش تغییرات ناگهانی است و بروز طوفان برف در کوه‌های نیااینچنتانگلها امری معمول است. نامتسو همچنین به‌عنوان یکی از زیباترین مکان‌های این کوهستان شناخته می‌شود.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Namtso». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۱.