مرگ کرت کوبین

جسد کرت کوبین رهبر گروه موسیقی نیروانا حدود ساعت ۸:۴۰ بامداد[1] ۸ آوریل ۱۹۹۴(سه روز پس از مرگش) در گُلخانهٔ بالای گاراژ خانه‌اش در مجاورت دریاچهٔ واشنگتن[2]، توسط برقکاری به نام «گَری اسمیت» که برای نصب تجهیزات ایمنی به منزل کوبین رفته‌بود یافت شد.[3] به‌خاطر این‌که صورت جسد متلاشی شده‌بود پلیس سیاتل پس از انگشت‌نگاری از آن اعلام کرد که جنازه متعلق به کرت کوبین است.[4] شواهد موجود حکایت از خودکشی به‌وسیلهٔ شات‌گان داشت و با وجود آن‌که در اسناد رسمی علت مرگ کوبین، خودکشی اعلام شد[5] اما عده‌ای معتقد بودند که وی به قتل رسیده و کورتنی لاو در ماجرای مرگ او نقش داشته‌است.[6]

ابهام در علت مرگ

در خون کرت کوبین مقدار دویست بیست و پنج میلی گرم هرویین یافت شد که مشخصا از طریق سرنگ و در دو دست او تزریق شده و جای سوزن نیز قابل رویت بود. از نظر بسیاری، باور این مسئله مشکل بود که کرت مقدار زیادی هرویین مصرف کند بعد لوله شاتگان را در دهان خود بگذارد و سپس شلیک کند. به نظر آنها اگر کرت می‌خواست خودکشی کند می‌توانست به هرویین بسنده کند. ایان هالپرین یکی از نویسندگان کتاب عشق و مرگ: قتل کرت کوبین در ۱۰امین سالگرد مرگ کوبین و طی گفتگویی با شبکهٔ سی‌بی‌اس فرضیهٔ خودکشی را مردود شمرد و گفت: میزان هروئینی که در بدن کوبین یافت شده برابر ۳ مرتبه تزریق دوز کُشنده از آن ماده‌است. نوع خط پنج سطر پایانی وصیت‌نامه با هیچ‌کدام از دست‌نوشته‌های کوبین مطابقت ندارد و او در هیچ‌جایی از متن آن وصیت‌نامهٔ کذایی به کلمهٔ «خودکشی» اشاره‌ای نکرده‌است.[7]

تام گرنت کارآگاه خصوصی که مدتی قبل از مرگ کوبین و برای یافتن او، توسط لاو استخدام شده‌بود در گفتگویی با شبکهٔ اِم‌اِس‌اِن‌بی‌سی گفت که او به کورتنی لاو مشکوک بوده و تصورش بر این بوده که لاو در مورد آن جریان، چیزهایی بیش از آن‌چه ابراز می‌کرده می‌دانسته‌است. در ساعت ۲:۱۵ بامداد بارانی ۷ آوریل ۱۹۹۴ گرنت به‌همراه لاو و یکی از دوستان کوبین برای تجسس به خانهٔ کوبین رفتند. گرنت تمام مراحل جستجو را روی یک نوار کاست ثبت کرد و آن‌ها پس از آن‌که چیزی نیافتند تصمیم به مراجعت گرفتند. در زمان بازگشت لاو از آن‌دو خواست که برگردند و ببینند که آیا شاتگانی که کوبین به‌تازگی خریده‌بود داخل کمد هست یا نه. آن‌ها مجدداً به خانه بازگشتند و هیچ اثری از اسلحه یا کوبین نیافتند. این ماجرا یک‌روز قبل از آن اتفاق افتاد که خبر مرگ کوبین منتشر شود.[8]

گرنت براین باور بود که میزان هروئینی که در بدن کوبین یافت شد به‌اندازه‌ای بوده که عملاً او را از کشیدن ماشهٔ اسلحه ناتوان می‌کرده و این‌کار توسط شخص دیگری انجام شده‌است.[9]

پانویس
  1. Steven Goldsmith, Dan Raley and Jane Hadley (9 April 1994). "COBAIN'S SUICIDE NOTE ENDED WITH `I LOVE YOU'". وب‌گاه رسمی روزنامهٔ آنلاین Seattle Post-Intelligencer. Retrieved 18 December 2009.
  2. Sam Leith (10 April 2004). "Kurt Cobain: self-hating icon of the inarticulate generation". وب‌گاه رسمی روزنامهٔ The Daily Telegraph. Retrieved 16 December 2009.
  3. James Montgomery (8 April 2009). "Kurt Cobain: The Death Of The Scruffy Noble". وب‌گاه رسمی وی‌اِچ‌وان. Retrieved 16 December 2009.
  4. Michael Martin (۲۰۰۵)، Kurt Cobain، Capstone press، ص. ص٫۴، شابک ۰-۷۳۶۸-۲۷۰۰-۵
  5. انگلیسی. «تصویر گواهی فوت صادر شده برای کوبین». وب‌گاه sshep.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ژانویه ۲۰۰۹. تاریخ وارد شده در |تاریخ بازدید= را بررسی کنید (کمک)
  6. "Kurt Cobain Biography". وب‌گاه biography.com. Archived from the original on 17 January 2010. Retrieved 15 December 2009.
  7. Tatiana Morales (6 April 2004). "‏Kurt Cobain: Not A Suicide?‎". وب‌گاه رسمی سی‌بی‌اس نیوز. Retrieved 15 December 2009.
  8. Matt Lauer. "‏More questions in Kurt Cobain death?‎". وب‌گاه رسمی msnbc. Retrieved 15 December 2009.
  9. "Cashing in on a rock icon: Bigger than Elvis, the lucrative legacy of Kurt Cobain". وب‌گاه رسمی The Independent. 26 October 2006. Retrieved 18 December 2009.

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ مرگ کرت کوبین موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.